Στην ιστορική μονή Αρκαδίου η Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη

Η εθελοθυσία των Κρητών στο Αρκάδι, η ομοψυχία τους και το ότι έθεσαν την πατρίδα και την ελευθερία πιο πάνω από τη ζωή τους, είναι σύμφωνα με την Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη προέδρου της Επιτροπής για τα 200 χρόνια από το 1821 η αφετηρία στη σκέψη όλων των Ελλήνων ώστε να ξαναθυμηθούμε τις αξίες και τα ιδανικά του Ελληνισμού.

Η πρόεδρος βρέθηκε απόψε στην Ιερά Μονή Αρκαδίου και ξεναγήθηκε από τους έξι μοναχούς που διακονούν και μονάζουν στον ιερό και ιστορικό τόπο του Αρκαδίου, και συνομίλησε μαζί τους για όλα όσα μηνύματα πρέπει να αντληθούν από την εθελοθυσία και των αγώνα των Κρητών για την ελευθερία τους από τον Οθωμανικό ζυγό. «Πιστεύουμε ότι στα 200 χρόνια είναι απαραίτητο να θυμηθούμε πόσες χιλιάδες άνθρωποι έδωσαν τη ζωή τους, το βιό τους όπως εδώ στο Αρκάδι, όπου γυναίκες παιδιά οικογένειες, που αφού πρώτα προξένησαν μεγάλες φθορές στον τουρκικό στρατό κατόπιν ανατινάχτηκαν θυσιάστηκαν, δείχνοντας ότι αγάπησαν την ελευθερία περισσότερο από τη ζωή τους. Αυτός πρέπει να είναι ο λόγος που τέτοιες αξίες, τέτοιες θυσίες, πρέπει να τις αναδείξουμε και να δείξουμε ό,τι μας συνδέει με το 1821. Αυτή η αγάπη για την ελευθερία, αυτή η γενναιότητα της Θυσίας, δεν είναι εύκολος και ο αγώνας, αυτή εδώ η θυσία του 1866 τελικά από το Αρκάδι, μετέτρεψε ουσιαστικά το κλίμα σε όλες τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις για τον αγώνα των κρητικών για την ελευθερία τους».

Η κα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη συνοδευόμενη και από τον δήμαρχο Ρεθύμνης Γιώργη Μαρινάκη βρέθηκε στην πυριδαταποθήκη της εθελοθυσίας, στο μουσείο της ιεράς μονής, στους χώρους του μοναστηριού και συγκινημένη αλλά και γοητευμένη όπως δήλωσε ότι είναι, απευθυνόμενοι στους μοναχούς είπε: «Εδώ εσείς, η αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αρκαδίου είστε οι τοποτηρητές αυτής της σπουδαίας ιστορίας και για το λόγο αυτό προσωπικά σας συγχαίρω, όλους εσάς τους μοναχούς. Η θυσία όλων όσων πιστεύουν στο ιδανικό της πατρίδας και της ελευθερίας εδώ από το Αρκάδι στέλνει το μήνυμα ότι πιο πάνω από τη ζωή είναι η αγάπη για την πατρίδα και την Ελευθερία. Αυτή η αγάπη, αυτή η θυσία αυτή καθαυτή, έφερε μεγάλο πλήγμα στο γόητρο της οθωμανικής αυτοκρατορίας τότε. Η επανάσταση του 1866 άφησε κάτι πολύ σπουδαίο ώστε μετά από 20 χρόνια από τη θυσία του Αρκαδίου και μέσα από πολλές διεργασίες και αγώνες τελικά ήρθε η απελευθέρωση της Κρήτης. Η θυσία του Αρκαδίου ήταν η αρχή της ελευθερίας για την Κρήτη και θεωρώ πως είναι ευλογία για σας τους μοναχούς της μονής Αρκαδίου να είστε οι θεματοφύλακες της ιστορίας και των μηνυμάτων για θυσία και Ελευθερία και είναι πολύ σημαντικό να δείχνεται στους νεότερους με πόσους κόπους και με πόσες θυσίες, αυτοί οι Έλληνες αυτοί οι Κρητικοί, προσπάθησαν να κατακτήσουν και πάλι την ελευθερία τους».

Όπως ανέφερε η πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» «Με την ευκαιρία των διακοσίων χρόνων εμείς ως Εθνική Επιτροπή δεν θέλουμε απλώς να περάσει με κάποιες ομιλίες και μόνο με μία ανάγνωση της ιστορίας, η περίοδος αυτή. Η ιστορία είναι αυτή που με όλα τα παραδείγματα, τα μεγάλα παραδείγματα γενναιότητας και συστράτευσης, στα διακόσια χρόνια που η Ελλάδα στέκεται όρθια, αυτή η ιστορία, αυτά τα παραδείγματα, πρέπει να είναι η πυξίδα και για τους νέους ανθρώπους. Είναι πολύ σημαντικό να σκεφτούμε κατά τη διάρκεια των 200 χρόνων που πέρασαν από το 1821 το τι έχει περάσει αυτός ο τόπος τι έχουν περάσει οι Έλληνες. Πρέπει να σκεφτούμε και ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί που μαζί με τον Ηγούμενο Γαβριήλ μαζί με όλους εκείνους που αφιέρωσαν τη ζωή τους έγιναν τελικά παραδείγματα σε όλο τον κόσμο. Αυτό που λέμε λοιπόν με το δήμο και όλους τους δημάρχους, είναι ότι χρειάζεται μία αναγέννηση των περιοχών εδώ και με όπλο αυτή τη μοναδική ιστορία που έχουμε, το Θρησκευτικό πολιτισμό, τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις και τη θρησκευτική μας ταυτότητα, τελικά να οργανωθούμε κατά τρόπο τέτοιο ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να γιορτάσει και τα επόμενα χρόνια».

Μετά την επίσκεψή της στην Ιερά Μονή και Ιστορική του Αρκαδίου, η κα Αγγελοπούλου εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι ιστορίες οι μικρές, οι μεγάλες ιστορίες αγώνων Θυσίας τόλμης, ιστορίες για την πατρίδα, μικρές τοπικές ιστορίες απλών ανθρώπων, «… πρέπει να διδάσκονται στα ελληνικά σχολεία και στα ελληνόπουλα διότι αντί για τους ξενόφερτους ήρωες που παρακολουθούν τα νέα και τα μικρά παιδιά, πρέπει να βρούμε τους δικούς μας ήρωες να τους διδάξουμε, ήρωες οι οποίοι πραγματικά είναι ένα παράδειγμα για την ίδια την ιστορία, τη ζωή. Και όλα αυτά πρέπει να τα θυμόμαστε, όπως επίσης το πόσες φορές μεγαλούργησαν διότι οι Έλληνες, με προσφορές με θυσίες, με αγώνες, κάναμε μεγάλα πράγματα, καινοτόμα μοναδικά, και όλα αυτά όταν είμαστε ενωμένοι».