Για μία ακόμα χρονιά ο Δήμος Αγίου Βασιλείου,η τοπική Κοινότητα, ο πολιτιστικός σύλλογος και η ενορία Ροδάκινου οργάνωσαν εκδήλωση την Πέμπτη 25 Μαίου τιμώντας το ιστορικό γεγονός της 24’ Μαϊου του 1821 στο εξωκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο ύψωμα του «Κουρκουλου», που αφορά το πέρασμα του Ηγουμενου της Μονής Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερού μαζί με Αγιοβασιλιώτες αγωνιστές, με προορισμό την Παναγία την Θυμιανη στα Σφακιά ,όπου συμμετείχαν στην οργάνωση και την έναρξη της επανάστασης κατά των Τούρκων στην Κρήτη, προαναγγέλοντας την, με την ύψωση ενός λαβάρου που αντί για σημαία ήταν το Αντιμήνσιο της Αγίας Τράπεζας του Αγίου Γεωργίου όπου και τέλεσε την Θεία Λειτουργία.
Η παρουσία κατοίκων και φορέων αποτελεί την διαβεβαίωση ότι σεβόμαστε και τιμούμε τους καλούς αγώνες, τις θυσίες και τους νεκρούς και οφείλουμε να ακολουθήσουμε πιστά και σταθερά τα χνάρια και τα πιστεύω όλων όσων έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία.
Εκπροσωπώντας τον δήμαρχο Αγίου Βασιλείου Γιάννη Ταταρακη , ο Αντιδήμαρχος και συντοπίτης Βαγγέλης Καπετανάκης δήλωσε στο χαιρετισμό του ότι η σημερινή μας εκδήλωση που καθιερώνεται πλέον κάθε χρόνο σε αυτό τον ιστορικό τόπο ο οποίος δέθηκε αναπόσπαστα με την συγκλονιστικότερη περίοδο του ελληνικού έθνους.
«Εδώ αναβιώνουν μνήμες ηρώων που δοξασαν με τις ηρωικές τους πράξεις, πρωταγωνίστησαν στον αγώνα ,με την εμβληματική μορφή του Ηγουμένου του Πρέβελη Μελχισεδέκ Τσουδερού, που επέλεξε αυτό το μικρό εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου μαζί με τους άλλους αγωνιστές, εδώ στη θέση «Κουρκουλος» να προαναγγείλει, υψώνοντας ως λάβαρο το Αντιμήνσιο της Αγίας Τράπεζας του ναού αυτού, αφού δεν υπήρχε τότε ελληνική σημαία, την έναρξη της επανάστασης που οργανώθηκε και ξεκίνησε στις αρχές του Ιούνη του 1821 στην Παναγία την Θυμιανη των Σφακίων.
Το ιστορικό παρελθόν αυτού του ιερού χώρου δεν σφράγισε μόνο η δράση του Ηγουμένου αλλά και όλων των αγιοβασιλιωτων και των κατοίκων του τόπου μας.» τόνισε ο κ. Καπετανάκης και συμπλήρωσε:
«Γι αυτό λοιπόν πρέπει όλους αυτούς του αγωνιστές που πάλεψαν και θυσιάστηκαν, χαρίζοντας το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας, να μην τους ξεχνούμε ,να μην αφήσουμε την λήθη του χρόνου να σβήσει το γεγονός , αλλά να τους τιμούμε με εκδηλώσεις που αρμοζουν στην αξία της θυσίας τους και να τους απονεμουμε την αιώνια ευγνωμοσύνη μας δεσμευομενοι ότι θα είμαστε άξιοι συνεχιστές τους.
Γι αυτό λοιπόν είναι επιβεβλημένο και με δεδομένο ότι έχει στηθεί μνημείο Τιμής Ένεκεν των ηρώων, να βρισκόμαστε κάθε χρόνο σε αυτό εδώ το χώρο ,για να μπορέσουμε να κρατήσουμε άσβεστη αυτή την μνήμη, η οποία αποτελεί σημαντικό κομμάτι της τοπικής μας ιστορίας και να την μεταλαμπαδευσουμε στην επόμενες γενιές, γιατί οι Ροδακινιωτες διαχρονικά έχουν αγωνιστεί ηρωικά και θα πρέπει να είμαστε υπερήφανοι.»
Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε και Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ροδακίνου Σταύρος Γαλανάκης ενώ για το ιστορικό της επετείου μίλησε η συντοπιτησα κ.Αλεξανδρα Φρονιμακη φοιτήτρια του τμήματος ιστορίας & αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης η οποία τόνισε κατά την ομιλία της ανέφερε χαρακτηριστικά:
«Ο ηγούμενος Μελχισεδέκ άναψε την σπίθα της Ελευθερίας, η οποία απλώθηκε, έγινε τεράστια πυρκαγιά που κατέκαψε τους Τούρκους και οδήγησε αργότερα στην ένωση του νησιού με την υπόλοιπη Ελλάδα. Ο ηγούμενος απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι ο πόθος για την Ελευθερία και την Εθνική Ανεξαρτησία είναι πιο ισχυρός από τα βασανιστήρια, τους φόβους, τις διώξεις, τις αναστολές και τις απειλές. Είναι εύλογο ότι οι επαναστάτες πρόγονοί μας πολέμησαν για την ελευθερία με κυρίαρχο όπλο την ορθόδοξη πίστη μας» και συνέχισε:
«Γίνεται, λοιπόν αντιληπτό ότι η σημασία της επετείου δεν περιορίζεται σε όσα μαθαίνουμε ή θυμόμαστε. Το συναισθηματικό φορτίο που φέρει και οι συμβολισμοί που εμπεριέχει επηρεάζουν την αντίληψη μας για το παρελθόν, αλλά παράλληλα, και κυρίως για το παρόν και το μέλλον. Συμπερασματικά, έχουμε ανάγκη από το παράδειγμα του Κουρκουλού και του Μελχισεδέκ Τσουδερού. Ο ηγούμενος που έγινε θρύλος είναι η τρανή απόδειξη της ανιδιοτελούς προσφοράς και της άδολης αγάπης προς την πατρίδα που πρέπει να χαρακτηρίζει τον καθένα και την καθεμία από εμάς. Ας φωτίζει τον δρόμο μας.»
