Ποιος να το πιστέψει Ροδούλα μας...

Είναι από τα νέα που δεν θέλεις να ακούσεις ποτέ. Αν και το περιμένεις. Το τελευταίο διάστημα η αγαπημένη μας Ροδούλα Σπετσωτάκη έδινε μεγάλη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή. Πάλεψε πολύ και τα τελευταία χρόνια. Αλλά τη νύχτα πια δεν άντεξε. Τώρα μας άφησε εδώ μόνους, πώς γίνεται αυτό; Πώς θα είναι πια χωρίς τη Ροδούλα...

Η Ροδούλα από τα χέρια της οποίας πέρασαν τόσα παιδιά, η αγαπημένη γυμνάστρια τόσων μαθητών, η άψογη διευθύντρια του 2ου Γυμνασίου Ηρακλείου που ακόμη και στα δύσκολα χρόνια της αρρώστειας στάθηκε όρθια, δίκαιη και αμερόληπτη, η δικιά μας Ροδούλα δεν υπάρχει πια...Δεν μπορείς να το πιστέψεις...Δεν το χωράει ο νους πως αυτό το χαμογελαστό πρόσωπο, η μάνα και εκπληκτική σύντροφος, η ψυχή της παρέας μας έκανε ένα νεύμα αποχαιρετισμού...

Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς της ανθρώπους, ειδικά στον Μάνο, τον Στέλιο, τη Βίβιαν...Χρειάζεται δύναμη...

Κ.Μ

ΥΓ: Στις 3:00 το μεσημέρι της Δευτέρας, θα την αποχαιρετίσουμε στο Τυμπάκι...