Περνούσε την ώρα της στα social media και «έπεσε» σε υλικό παιδικής πορνογραφίας!

Ολοένα και συχνότερα οι διωκτικές αρχές στη χώρα μας εξιχνιάζουν υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας, οδηγώντας  ενώπιον της δικαιοσύνης ανθρώπους με αρρωστημένες ορέξεις και ακόρεστη δίψα για εύκολο χρήμα, εκμεταλλευόμενοι αθώες παιδικές ψυχές.

Όσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η πρόσβαση σε ιστότοπους που διακινούν υλικό παιδικής πορνογραφίας δεν είναι καθόλου δύσκολη. Με λίγα μόνο «κλικ» ο σκοτεινός κόσμος του διαδικτύου ανοίγει διάπλατα για κάθε υπάνθρωπο που αναζητά μια αδιανόητη ηδονή στη θέαση γυμνών παιδικών κορμιών…

Αντιμέτωπη με μια ιδιαίτερα δυσάρεστη εμπειρία βρέθηκε αναγνώστρια του cretalive, η οποία εντόπισε εντελώς τυχαία δύο ιστοσελίδες παιδικής πορνογραφίας στα social media τη στιγμή που αμέριμνη περνούσε την ώρα της σε πολύ δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

Ακολουθώντας έναν viral ελληνικό λογαριασμό, «οδηγήθηκε» σε έναν τρίτο στο ίδιο μέσο με φωτογραφίες ανήλικων κοριτσιών εφηβικής και προεφηβικής ηλικίας. Όπως η ίδια λέει στη σχετική καταγγελία της:

«… Σε πρώτη όψη οι φωτογραφίες αυτές δεν παρέπεμπαν σε τίποτα αθέμιτο καθώς δεν απεικόνιζαν  «γυμνό» ή «σεξ». Ωστόσο με μία δεύτερη πιο λεπτομερή προσέγγιση, ήταν δυνατό να διακρίνει κανείς περίεργες φωτογραφίες που ξυπνούσαν αντίστοιχα περίεργα συναισθήματα. Τι μπορεί να προκαλέσει άλλωστε, μια φωτογραφία, «κρυμμένη» ανάμεσα σε άλλες που ανεβάστηκαν στο ίδιο post, και βγαλμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να απεικονίζει δύο κοριτσάκια που φοράνε κοντή φούστα και φαίνεται μέρος των γοφών τους χωρίς εσώρουχο; Ένας υγιής άνθρωπος δεν θα εξέθετε ποτέ έτσι ένα παιδί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…»

Παρατηρώντας προσεκτικότερα η αναγνώστριά μας διαπίστωσε ότι πάνω στις επίμαχες φωτογραφίες διακρίνονταν – και όχι με ιδιαίτερη δυσκολία – οι ηλεκτρονικές διευθύνσεις δύο τουλάχιστον ιστοσελίδων. Από την πρώτη στιγμή διαισθάνθηκε ότι οι διευθύνσεις αυτές «οδηγούσαν» τον χρήστη σε υλικό παιδικής πορνογραφίας, τόσο απροκάλυπτα, τόσο εύκολα.

«Για να ηρεμίσω την ανησυχία μου» συνεχίζει στην καταγγελία της, «αποφάσισα να το ψάξω παραπάνω και δυστυχώς βγήκα σωστή. Πάνω στο σοκ και την αποστροφή μου είδα εικόνες που εύχομαι να μην έβλεπα ποτέ».

Η πρώτη της αντίδραση ήταν να προχωρήσει άμεσα στην «αναφορά» του περιεχομένου του συγκεκριμένου λογαριασμού στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Θα είχε, όμως, ουσιαστικό αποτέλεσμα «η καταγγελία της βιτρίνας;», όπως αναρωτήθηκε. Σε τι θα ωφελούσε το προσωρινό «κατέβασμα» του λογαριασμού που μετά την πάροδο λίγων μόνο ημερών θα επαναλειτουργούσε κανονικά;

Δύσκολη η επικοινωνία με τις αρμόδιες αρχές

Η δεύτερη σκέψη της αναγνώστριας ήταν να προχωρήσει σε επίσημη πλέον καταγγελία στην αρμόδιά αρχή, τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. Όμως, η προσπάθειά της δεν είχε άμεσο αποτέλεσμα. Η ίδια αναφέρει:

«Πήρα αμέσως (όχι 1 φορά) τηλέφωνο τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος σε εργάσιμη ώρα και μέρα  άλλα δεν μου το σήκωσε κανείς! Άρχισα να ψάχνω τι μπορώ να κάνω ηλεκτρονικά. Έστειλα e-mail στη Δίωξη και αναμένω απάντηση. Δυστυχώς, δεν βρήκα στην ιστοσελίδα της Δίωξης καμία πλατφόρμα στην οποία να μπορώ να στείλω άμεσα την καταγγελία μου για το θέμα της παιδικής πορνογραφίας παρά μόνο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.

Με λίγα λόγια πάνω στον πανικό μου δυσκολεύτηκα να βγάλω άκρη!»

Μετά, ήρθε ο φόβος

«Τα συναισθήματα που μου γεννήθηκαν» σημειώνει ακόμη, «πέρα από πολύ μεγάλη θλίψη και αηδία, ήταν φόβος! Ο φόβος πως έμπλεξα, πως θα βρω τον μπελά μου. Εγώ, ένας ασήμαντος άνθρωπος χωρίς καμία δύναμη στα χέρια του, θέλει να αντιμετωπίσει ποιόν; Έναν άγνωστο εχθρό που είναι ποιός; Κύκλωμα;  Χάκερ; Γιατί φοβόμαστε το παράνομο; Γιατί το νόμιμο έχει περιορισμούς, ενώ το παράνομο δύναμη; Γιατί η δική τους συνείδηση είναι καθαρή, ενώ εγώ δεν μπορώ να ηρεμήσω με αυτά που, έστω στιγμιαία, είδα;»

Η αποστροφή μας και μόνο δεν λύνει το πρόβλημα

Αφηγούμενη την εμπειρία της αυτή, η αναγνώστρια του cretalive θέλησε – όπως σημείωσε και η ίδια – να ευαισθητοποιήσει τους χρήστες του διαδικτύου και των social media. Γιατί, δεν αρκεί η αποστροφή μας όταν βρεθούμε αντιμέτωποι με τέτοιου είδους φαινόμενα. Η σιωπή ή η αδιαφορία είναι συνενοχή στην κακοποίηση αθώων ψυχών και ο μόνος τρόπος αντίδρασης είναι η ενεργοποίηση των αρμόδιων αρχών.