Το παιδικό δωμάτιο είναι ο χώρος του σπιτιού που φτιάχνουμε με πολλή αγάπη! Θέλουμε να είναι λειτουργικό, να έχει φαντασία και να γεμίζει το παιδί με χαρά.
Η επιρροή που έχει το ιδιαίτερο περιβάλλον του παιδιού στην ανάπτυξή ,τη διάθεση και στον συναισθηματικό του κόσμο είναι μεγάλη.
Τα χρώματα, οι υφές και η διαρρύθμιση παίζουν ρόλο στην παιδική ψυχολογία και τις επιδόσεις.
Δημιουργήστε τις κατάλληλες συνθήκες για την μελέτη , το παιχνίδι και για …όνειρα γλυκά!
Μία ιστορία για τη σημασία του παιδικού δωματίου, προσφορά της Αθηναϊκής Επιπλογραμμής
Ο μικρός Λευτέρης που όμως... μεγάλωσε!
Το είχα βάλει πείσμα, το πτυχίο των Αγγλικών θα το έπαιρνα και μάλιστα με άριστα για να καταλάβει επιτέλους και ο πατέρας πως δεν ήταν μόνο ο άλλος του ο υιός, ο αδερφός μου ο Κωνσταντίνος, ο καλός μαθητής!
«Λευτέρη, διάβασες τα Αγγλικά σου;”, με ρώτησε ο πατέρας ξανά εκείνο το απόγευμα με εκείνο το βλέμμα που μου «πάγωνε» το αίμα.
Το ήξερα αυτό το ύφος, μπορεί να φαινόταν πως έκανε μία απλή ερώτηση αλλά όποια απάντηση και να έδινα αυτό που θα ακολουθούσε ήταν τυποποιημένο.
«Εγώ πληρώνω και εσύ είσαι αδιάφορος. Δεν τα βρίσκουμε στο δρόμο τα λεφτά για τα πτυχία σας. Πάρε παράδειγμα τον αδερφό σου, πάντα τα καλύτερα λένε οι καθηγητές.»
Η ημέρα των εξετάσεων ήρθε και ήμουν άριστα προετοιμασμένος. Θα έδειχνα στον πατέρα πως κι εγώ αξίζω. Όμως πάλι συνέβη αυτό το πράγμα. Άρχισα να ιδρώνω, η καρδιά μου σφυροκοπούσε και τα αυτιά μου κουδούνιζαν.
Βγήκα από την εξεταστική αίθουσα κατάκοπος και ηττημένος…
Η ώρα των αποτελεσμάτων
Εκείνο το απόγευμα γύρισα σπίτι με βαριά καρδιά. Το ήξερα πως είχα αποτύχει και δεν ήθελα να αντικρίσω τον πατέρα. Ποιος ξέρει τι θα έλεγε πάλι…
Μόλις μπήκα στο σπίτι τα ρουθούνια μου γαργάλισε αυτή η χαρακτηριστική μυρωδιά, του καινούργιου ξύλου. Την ήξερα αυτήν την μυρωδιά, μέρες ολόκληρες μύριζε έτσι το σπίτι όταν η γιαγιά είχε αγοράσει τα έπιπλα του σπιτιού στη μητέρα.
Αναζήτησα τον αδερφό μου για να μάθω τη συμβαίνει και όταν μπήκα στο δωμάτιο του μου «κόπηκαν» τα πόδια.
Ένα δωμάτιο βγαλμένο από παραμύθι, όπως αυτά που δείχνουν τα περιοδικά και τα κρυφοζηλεύεις.
Ο Κωνσταντίνος χοροπηδούσε στο νέο του κρεβάτι . « Λευτέρη δές! Αμα με τα Αγγλικά μου πηραν καινούργιο δωμάτιο, με τους βαθμούς του σχολείου θα με στείλουν διακοπές στον θείο στην Γερμανία! », είπε.
Πήγα τρέχοντας στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα στο παλιό μου κρεβάτι.
Αυτή ήταν λοιπόν η τιμωρία μου. Δεν την άξιζα όμως, είχα διαβάσει….αλήθεια!
*
Ο Λευτέρης πετάχτηκε από τον ύπνο του μούσκεμα στον ιδρώτα. Ανακάθισε και συλλογίστηκε για λίγο το όνειρο που τον ταξίδεψε στα παιδικά του χρόνια. Πλέον είχε αποδείξει τι αξίζει.
Ιατρός στο επάγγελμα με μία οικογένεια αγαπημένη και αξιοζήλευτη. Ο ένας του υιός θα ακολουθούσε σαφώς τα βήματα του στην ιατρική, φαινόταν το πράγμα.
Ο άλλος, ο μικρός είχε περίεργο πνεύμα και καλλιτεχνικές ανησυχίες.
Εκείνο το απόγευμα θα πήγαινε στο φροντιστήριο να μάθει τι κατάφεραν οι υιοί του στις εξετάσεις των Αγγλικών.
Πρώτα όμως όφειλε στον εαυτό του μία άλλη στάση…
Καινούργια παιδικά έπιπλα …και για τους ΔΥΟ! Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα.
Εκείνο το βράδυ το σπίτι του Λευτέρη έμοιαζε να έχει γιορτή. Τα παιδιά χοροπηδούσαν και εκείνος ήταν περήφανος. Περήφανος για τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους!
Δείτε την Αθηναϊκή Επιπλογραμμή
