Οι ομάδες Γυναικών της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας Ηρακλείου και Μαλεβιζίου συγχαίρουν το Σύλλογο Οικογένειας ΚΕΘΕΑ για την ιδιαίτερα επιτυχημένη εκδήλωση που πραγματοποίησε στο Γάζι την περασμένη Τετάρτη. Μια παρέμβαση, η οποία ήταν κάτι περισσότερο από αναγκαία για την ευρύτερη περιοχή, αφού το πρόβλημα των εξαρτήσεων συνεχώς γιγαντώνεται.
Στη σχετική ανακοίνωση των Ομάδων Γυναικών αναφέρονται τα εξής:
Θα θέλαμε επίσης να ευχαριστήσουμε το Σύλλογο για το χώρο που μας παραχώρησε, ώστε να μπορέσουμε και εμείς να έρθουμε σε επαφή με γυναίκες του καθημερινού μόχθου, που νιώθουν εγκλωβισμένες μέσα σε μια σκληρή πραγματικότητα και να τους πούμε ότι δεν είναι μόνες, ότι έχουμε όπλο την αλληλεγγύη μας και ότι υπάρχει ελπίδα.
Η ΟΓΕ είναι μια γυναικεία οργάνωση, η οποία ανάμεσα σε άλλα, αγωνίζεται και για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με τα ναρκωτικά ελεύθερα, χωρίς να κάνει διαχωρισμό σε σκληρά και μαλακά. Για μια κοινωνία όπου ο θάνατος και ο κοινωνικός αποκλεισμός δεν θα προβάλλεται ως μια ελεύθερη επιλογή. Για το λόγο αυτό η ΟΓΕ διαχρονικά και έμπρακτα υποστηρίζει τη φιλοσοφία και το έργο του ΚΕΘΕΑ.
Αναλυτικότερα η ανακοίνωση μας για το θέμα των εξαρτήσεων:
Τo μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας θα το χαράξουμε εμείς και είναι ασύμβατο με τα ναρκωτικά και τη ναρκωκουλτούρα.
Τα τελευταία χρόνια και ακόμα περισσότερο τώρα με το ξέσπασμα της πανδημίας, εμείς οι γυναίκες, οι οικογένειες και τα παιδιά μας δίνουμε καθημερινά τη μάχη της επιβίωσης σε ολοένα και σκληρότερες συνθήκες.
Καταργούνται τα δικαιώματα μας στην υγεία, στη μόρφωση, στον ελεύθερο χρόνο. Αυξήθηκαν οι ανάγκες της φροντίδας των εξαρτημένων μελών της οικογένειας, την οποία ήδη σε μεγάλο βαθμό είχαμε επιφορτιστεί. Δίπλα σε αυτά προστίθεται η κοινωνική αποξένωση και η αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας.
Στους εργασιακούς χώρους νέες γυναίκες για να έχουν δουλειά αναγκάζονται να υπογράφουν συμβάσεις με τις οποίες δεσμεύονται να μην κάνουν παιδιά, να πληρώνονται με χαμηλούς μισθούς. Γυναίκες με πολλά χρόνια δουλειάς απολύονται γιατί θεωρούνται υψηλόμισθες ή μη αποδοτικές. Τα νέα κορίτσια αδυνατούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά στις σπουδές τους και βλέπουν τα όνειρα τους να θυσιάζονται.
Μπροστά σε αυτά τα προβλήματα, είναι φυσικό, πολλές από εμάς να νιώθουμε μόνες, ανήμπορες, εγκλωβισμένες. Το ίδιο και τα παιδιά μας που διψάνε για ζωή, αλλά βλέπουν σε κάθε τους βήμα να τους βάζουν εμπόδια.
Τα προβλήματα αυτά είναι από μόνα τους αρκετά, ώστε να μετατραπούν σε παράγοντες που μαζί με άλλους, μπορούν να οδηγήσουν στον κόσμο των εξαρτήσεων.
Σε μια κοινωνία που μας μαθαίνει να αναζητάμε ατομικές λύσεις σε προβλήματα που είναι κοινά και μόνο συλλογικά μπορούν να λυθούν, η χρήση και οι εξαρτήσεις από κάθε είδους ναρκωτικά, το αλκοόλ, τον τζόγο και το διαδίκτυο «προσφέρουν» μια διαφυγή από το αδιέξοδο της σκληρής πραγματικότητας.
Βέβαια, ούτε οι σκληροί όροι διαβίωσης, όπως έχουν διαμορφωθεί, ούτε οι εξαρτήσεις είναι φυσικά φαινόμενα, ή οφείλονται στο κακό μας ριζικό. Είναι αποτέλεσμα αποφάσεων και νόμων, τόσο των προηγούμενων κυβερνήσεων όσο και της σημερινής. Ένα πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί ο τελευταίος αντεργατικός νόμος που επιτρέπει στους εργοδότες να μας έχουν στη δουλειά μέχρι και 12 ώρες σμπαραλιάζοντας την προσωπική και οικογενειακή μας ζωή.
Παράλληλα, λίγο πριν και λίγο μετά ψηφίστηκαν νέοι νόμοι, που στο όνομα της ατομικής επιλογής και της φαρμακευτικής ιδιότητας της κάνναβης, σταδιακά θα οδηγήσουν, στην αποποινικοποίηση της και στον διαχωρισμό των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά. Στο ίδιο πλαίσιο ανήκουν και οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου που παρεμποδίζουν τη δράση του ΚΕΘΕΑ.
Έτσι, τα προβλήματα και οι εξαρτήσεις για μας θα παραμένουν, θα διογκώνονται και θα μας πνίγουν σα μια θηλειά στο λαιμό.
Και θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν ελευθερία σημαίνει τα παιδιά μας και εμείς να είμαστε νόμιμα εκμεταλλευόμενες και νόμιμα “ναρκωμένες”, να βιώνουμε τη μοναξιά, τη μιζέρια, την εκμετάλλευση, τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Εμείς επιλέγουμε και αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία ελεύθερη από ναρκωτικά και όχι με τα ναρκωτικά ελεύθερα, για μια ζωή με δικαιώματα, γιατί εμείς θέλουμε ΝΑ ΝΙΩΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ, ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ.
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ:
- Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες θεραπευτικές κοινότητες «στεγνών» προγραμμάτων σε όλη την επικράτεια ανάλογα με τις ανάγκες. Προγράμματα που στοχεύουν στην πλήρη απεξάρτηση και την ισότιμη κοινωνική επανένταξη, με εξειδίκευση στις ιδιαίτερες ανάγκες των γυναικών.
- Ενίσχυση του ρόλου των Κέντρων Πρόληψης. Εφαρμογή προγραμμάτων κατά των εξαρτήσεων σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στα στρατόπεδα.
- Μέτρα για την αντιμετώπιση της σχολικής διαρροής, την προστασία των ανέργων και των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων. Ενίσχυση της δωρεάν αθλητικής και πολιτιστικής δραστηριότητας των νέων ανθρώπων.
- Πολλαπλασιασμό των κέντρων ενημέρωσης, των προγραμμάτων δράσης στο δρόμο, των κέντρων υποστήριξης χρηστών με κρατική χρηματοδότηση.
- Παύση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας ιδιωτικών φορέων και ΜΚΟ στους τομείς Πρόληψης και Απεξάρτησης. Πρόληψη και απεξάρτηση δημόσια και δωρεάν για όλους με ενίσχυση των προγραμμάτων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.
- Όχι στη νομιμοποίηση της κάνναβης. Κανένας αντιεπιστημονικός διαχωρισμός των ναρκωτικων σε “σκληρά – μαλακά”.
- Όχι στη λειτουργία Χώρων Εποπτευόμενης Χρήσης.
- Μέτρα για την προστασία όλων των τοξικοεξαρτημένων από την πανδημία του κορονοϊού.
ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ! |
