Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΓΝΑΝ για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού

Στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος αναφέρει:

" Οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου Αγίου Νικολάου Κρήτης όλων των ειδικοτήτων συμμετέχουμε με επαγγελματισμό και αίσθηση ευθύνης προς την κοινωνία εδώ και ενάμισι χρόνο στην μεγάλη προσπάθεια αντιμετώπισης της πανδημίας. Αποτέλεσμα αυτή της προσπάθειας είναι το γεγονος ότι σε αυτούς του δεκαοκτώ μήνες, παρότι στο ΓΝΑΝ νοσηλεύτηκαν δεκάδες ασθενείς με covid19, δεν υπήρξε ούτε ένα περιστατικό ενδονοσοκομειακής διασποράς του ιού.

Ο Σύλλογος Εργαζομένων του Νοσοκομείου τάχθηκε από την πρώτη στιγμή υπέρ του μαζικού εμβολιασμού τόσο των υγειονομικών, όσο και του συνόλου της κοινωνίας. Ενώ η κυβέρνηση αρχικά είχε εξαγγείλει ότι οι εμβολιασμοί θα γίνουν από τις δομές πρωτοβάθμιες υγείας, στη συνέχεια ανέθεσε σχεδόν εξ ολοκλήρου τους εμβολιασμούς στα Νοσοκομεία, κάτι που έγινε και στην περιοχή μας. Οι εργαζόμενοι ανταποκριθήκαμε με επιτυχία και σε αυτό τον επιπλέον ρόλο.

Επίσης οι εργαζόμενοι ανταποκριθήκαμε πολύ θετικά στην ανάγκη εμβολιασμού των υγειονομικών, με αποτέλεσμα αυτή της στιγμή, σύμφωνα με τα στοιχεία της διοίκησης του ΓΝΑΝ, να έχει εμβολιαστεί το 85% των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Αγ. Νικολάου, ενώ αν προσθέσουμε και το ποσοστό των συναδέλφων που θεωρούνται ανοσοποιημένοι λόγω νόσησης, το ποσοστό ανοσίας του προσωπικού του ΓΝΑΝ προσεγγίζει το 90%.

Σε επίπεδο χώρας, σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει η Ελληνική κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το 78% των υγειονομικών (healthcare workers) έχουν εμβολιαστεί με τουλάχιστον μία δόση, ενώ σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ το συνολικό ποσοστό των υγειονομικών που διαθέτουν ανοσία λόγω εμβολιασμού ή λόγω νόσησης είναι 90%.

 Η Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής στη "Σύσταση για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού σε ορισμένες επαγγελματικές ομάδες"  προτείνει μια προσέγγιση «κλιμακούμενης πρωτοβουλίας» από την πλευρά της Πολιτείας, με τρία στάδια:

"α) Προσαρμοσμένες σε κάθε επαγγελματική ομάδα (ιατροί, νοσηλευτές, εργαστηριακοί, προσωπικό μονάδων φροντίδας, κ.λπ.) εκστρατείες στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για εκούσιο εμβολιασμό, οι οποίες βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία που επικαιροποιούνται συνεχώς, με προϋπόθεση την προηγούμενη κατανόηση των φόβων και των γενικότερων αντιλήψεων.

β) Μέτρα ενθάρρυνσης/αποθάρρυνσης που θα μπορούσαν να σχεδιαστούν από την Πολιτεία σε συνεργασία με τη διοίκηση των μονάδων υγείας, όπως π.χ. διευκόλυνση του ραντεβού για τον εμβολιασμό, ελαστικότητα στο ωράριο εργασίας τις ημέρες του εμβολιασμού, προτεραιότητα στη επιλογή αδειών, ή  υποχρεωτική χρήση διπλής μάσκας και εξοπλισμού ατομικής προστασίας.

γ) Πρόβλεψη υποχρεωτικότητας ως έσχατη λύση, η οποία πρέπει να έχει συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα και να εφαρμοσθεί μόνον εφόσον τα προηγούμενα μέτρα δεν αποφέρουν σημαντική αύξηση του ποσοστού εμβολιασμού. Η ακριβής εφαρμογή τέτοιου μέτρου αφενός πρέπει να ορίζεται με βάση το εργατικό ή το δημόσιο δίκαιο, αφετέρου απαιτεί  να συνυπολογίζονται τυχόν συνέπειες στον καταμερισμό καθηκόντων και στελέχωση των δομών σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ώστε να αποφεύγεται η υπολειτουργία των τελευταίων ή η εργασιακή επιβάρυνση των άλλων εργαζομένων."

Ακόμη στη σύσταση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής αναφέρεται "τέλος η Επιτροπή τονίζει ότι, με το πέρασμα του χρόνου, η διστακτικότητα έναντι των εμβολίων κατά της COVID-19, τόσο για συγκεκριμένες επαγγελματικές ομάδες όσο και για τον γενικό πληθυσμό, παρουσιάζει δυναμική μείωσης όπως υποδεικνύουν τα καθημερινά στοιχεία εμβολιασμού στην Ελλάδα, γεγονός που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη στην εφαρμογή των παραπάνω επιλογών."

Η κυβέρνηση δεν ακολούθησε τη σύσταση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής και προχώρησε εσπευσμένα στη νομοθέτηση της υποχρεωτικότητας για τους επαγγελματίες υγείας, χωρίς να ακολουθήσει καμιά από τις προτάσεις πριν την υποχρεωτικότητα και χωρίς να συνεκτιμήσει τα υψηλά ποσοστά εμβολιασμού των υγειονομικών και την τάση αύξησης τους. Εκτιμούμε ότι αυτό έγινε για πολιτικούς και επικοινωνιακούς λόγους. Για να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση τους εργαζόμενους στην υγεία ως εξιλαστήρια θύματα και να μεταφέρει σε αυτούς τις ευθύνες της  για τα πολλά λάθη και τις ανακολουθίες (χρήση ή όχι μασκών, ανοιγοκλεισίματα δραστηριοτήτων, χρήση συγκεκριμένων εμβολιών εταιριών σε όλες τις ηλικίες ή όχι) που έχει κάνει στη διάρκεια αντιμετώπισης της πανδημίας και έχουν θίξει την αξιοπιστία της προσπάθειας αντιμετώπισης της πανδημίας και την προσπάθεια εμβολιασμού. Επίσης για να καλύψει τον απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τη δημόσια υγεία και τους εργαζόμενους σε αυτήν, αφού αντί να ενισχύει το ΕΣΥ το ετοιμάζει για ιδιωτικοποίηση, ενώ δεν έχει ανταποκριθεί ούτε σε ένα από τα αιτήματα των υγειονομικών (ένταξη στα ΒΑΕ, μετατροπή των συμβάσεων σε Αορίστου Χρόνου, μισθολογική αναβάθμιση). Ακόμη έγινε για να ανοίξει το δρόμο σε διευρυμένη υποχρεωτικότητα εμβολιασμού σε άλλες ομάδες εργαζομένων (πχ εκπαιδευτικοί) και στη συνέχεια στο σύνολο της κοινωνίας.

Η νομοθέτηση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού με την επιβολή αναστολή εργασίας με στέρηση αποδοχών σε όσους δεν εμβολιαστούν δεν αποτελεί υποχρεωτικό εμβολιασμό, αλλά αποτελεί καταναγκαστικό εμβολιασμό, αφού επιβάλλεται με την απειλή της στέρησης της δυνατότητας βιοπορισμού για όσους εργαζόμενους δεν εμβολιαστούν, αντί της μετακίνησης από τη συγκεκριμένη εργασία χωρίς στέρηση αποδοχών, όπως συνέβη σε άλλους εργασιακούς χώρους.

Ο καταναγκασμός σε εμβολιασμό αντιβαίνει στα ανθρώπινα δικαιώματα, παραβιάζει τα συνταγματικά δικαιώματα και καταπατεί τα εργασιακά δικαιώματα των πολιτών.

Ακόμη, θίγει και τη βασική αρχή της αυτοδιάθεσης του ατόμου και  της απαραίτητης συναίνεσης του λήπτη υπηρεσιών υγείας ύστερα από ενημέρωση (informed consent),αρχή που οι εργαζόμενοι στην υγεία διδασκόμαστε στις σπουδές μας, προβλέπεται στους επαγγελματικούς κώδικες δεοντολογίας (ιατρικός κώδικας δεοντολογίας, νοσηλευτικός κώδικας δεοντολογίας) και εφαρμόζουμε απαρέγκλιτα στην παροχή υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες.

Επίσης, η νομοθέτηση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, αποτελεί μια αντιδημοκρατική εκτροπή που ανοίγει το δρόμο και σε άλλους αντίστοιχους εκβιασμούς με διαφορετικό αντικείμενο από τον εμβολιασμό.

Η θεσμοθέτηση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού έρχεται σε αντίθεση και με το Ψήφισμα 2361 (2021) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης  το οποίο μεταξύ άλλων καλεί τα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Ένωση να :

"7.3.1 Διασφαλίζει ότι οι πολίτες ενημερώνονται ότι ο εμβολιασμός ΔΕΝ είναι υποχρεωτικός και ότι κανείς δεν πιέζεται πολιτικά, κοινωνικά ή με άλλο τρόπο να εμβολιαστεί, εάν δεν το επιθυμεί.

7.3.2 Διασφαλίζει ότι κανείς δεν υφίσταται διακρίσεις για το ότι δεν έχει εμβολιαστεί, λόγω πιθανών κινδύνων για την υγεία ή επειδή δεν θέλει να εμβολιαστεί.

7.5.2 χρησιμοποιεί πιστοποιητικά εμβολιασμού ΜΟΝΟ για τον καθορισμένο σκοπό παρακολούθησης της αποτελεσματικότητας του εμβολίου, των πιθανών παρενεργειών και των ανεπιθύμητων ενεργειών."

Ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που προκύπτει από τη νομοθέτηση αναστολής  εργασίας σε όσους δεν εμβολιαστούν, είναι ο κίνδυνος σημαντικής αποδυνάμωσης του δημόσιου συστήματος υγείας από πρώτη Σεπτεμβρίου. Ακόμα και το 5% των εργαζομένων να μη δεχθεί να εμβολιαστεί (ενδεχομένως και για λόγους αντίδρασης στον εκβιασμό) και να τεθεί από πρώτη Σεπτεμβρίου σε αναστολή εργασίας, οι επιπτώσεις θα είναι πάρα πολύ αρνητικές για το ΕΣΥ, σε μια κρίσιμη περίοδο αντιμετώπισης του τέταρτου κύματος της πανδημίας.

 Οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης ότι θα καλύψει άμεσα τα κενα με προσλήψεις συμβασιούχων με μέγιστη διάρκεια συμβάσεων τριών μηνών, εκ των πραγμάτων δεν πείθουν, αφού και η διαδικασία προσλήψεων θα πάρει το λιγότερο δύο μήνες για να ολοκληρωθεί, αλλά και ελάχιστοι υποψήφιοι θα βρεθούν για τόσο μικρή διάρκεια συμβάσεων. Έτσι τελικά θα επιβαρυνθούν οι εργασιακές συνθήκες για τους εμβολιασμένους εργαζόμενους (θα τιμωρηθούν και αυτοί από την κυβερνηση!), αλλά το κυριότερο θα επιδεινωθούν οι συνθήκες νοσηλείας και οι παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας προς τους πολίτες, εν μέσω της αντιμετώπισης του τετάρτου κύμματος της πανδημίας.

Δηλαδή με το μέτρο της υποχρεωτικότητας αντί να προστατευθούν οι ασθενείς, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εκτεθούν σε μεγαλύτερους κινδύνους λόγω της ξαφνικής μείωσης του προσωπικού των δομών υγείας, κάτι που αναφέρεται ρητά και στη σύσταση στης Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής

Ως ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ΓΝΑΝ τασσόμαστε υπέρ του εμβολιασμού για το covid 19, και καλούμε τους ανεμβολίαστους συναδέλφους και πολίτες να εμβολιαστούν.

Ταυτόχρονα καλούμε την κυβέρνηση να ανακαλέσει τη θεσμοθέτηση του υποχρεωτικού εμβολιασμού, που όχι μόνο δεν θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά θα δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα. Ακόμη, σύμφωνα και με τη σχετική απόφαση της ΕΓ της ΠΟΕΔΗΝ, καλούμε τους συναδέλφους εμβολιασμένους και μη, να μην κοινοποιήσουν στις υπηρεσίες πιστοποιητικό εμβολιασμού ή φυσικής νόσησης.

Στο παραπάνω πλαίσιο, καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετέχουν την Τετάρτη 28/7/21 σε στάση εργασίας από τις 11.00 πμ ως τις 13.00 και σε παράσταση διαμαρτυρίας στις 11.00 πμ στην είσοδο του Νοσοκομείου (ΤΕΠ) και στη συνέχεια στη διοίκηση.

Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη και το Λασίθι