Ο Γενικός Γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου απαντά για τη συγχαρητήρια επιστολή στον "Σπαρτιάτη" βουλευτή

Τη δική του απάντηση απέναντι στα εκτεταμένα σχόλια για την αποστολή συγχαρητήρια επιστολής από τον Εμπορικό Σύλλογο Ηρακλείου προς τον βουλευτή Ηρακλείου με το κόμμα "Σπαρτιάτες", Μιχάλη Γαυγιωτάκη, δίνει ο Γενικός Γραμματέας του Εμπορικού Συλλόγου Θεοχάρης Παπαδάκης.

Στην επιστολή κάνει λόγο για μια "εθιμοτυπική" ενέργεια που γίνεται προς όλους τους δημοκρατικά εκλεγμένους βουλευτές - έτσι και προς τον Μ.Γαυγιωτάκη. Ο κ.Παπαδάκης κάνει λόγο για "στρέβλωση" και "μισή αλήθεια", διευκρινίζοντας ότι οι επιστολές που εστάλησαν προς όλους τους νέους βουλευτές του νομού δεν έχουν κομματικό χαρακτήρα άρα δεν εκφράζουν τη στήριξη του ΕΣΗ σε κάποιο κόμμα.

Η επιστολή του κ.Παπαδάκη

Η αποστολή συγχαρητήριας επιστολής προς όλους τους βουλευτές, συμπεριλαμβανομένου του βουλευτή των «Σπαρτιατών», ως δημοκρατική πράξη. 

Είναι μεμπτή η πράξη της αποστολή της εθιμοτυπικής, συγχαρητήριας επιστολής, η οποία στέλνεται κάθε φορά στις εκλογές, σε όλους τους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ανεξαρτήτως κόμματος, από τον Εμπορικό Σύλλογο Ηρακλείου, στον δημοκρατικά εκλεγμένο βουλευτή του «Σπαρτιάτες» κ.Γαυγιωτάκη? 

Όπως πάντα, η πρώτη στρέβλωση έρχεται προβάλλοντας μόνο την μισή αλήθεια. Δεν έστειλε ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου (ΕΣΗ) μια επιστολή στον κ.Γαυγιωτάκη. Ο ΕΣΗ έστειλε μια επιστολή σε όλους τους βουλευτές του Ν.Ηρακλείου. Η διαφορά είναι ουσιώδης. Δεδομένου ότι στέλνονται στους βουλευτές όλων των κομμάτων, είναι προφανές ότι οι επιστολές αυτές δεν έχουν κομματικό χαρακτήρα. Πόσο μάλλον ότι εκφράζουν την στήριξη του ΕΣΗ σε κάποιο κόμμα. 

Η βασική κριτική για την πράξη της αποστολής της εν λόγω επιστολής στον κ.Γαυγιωτάκη, είναι ότι με αυτή, ο ΕΣΗ βοηθάει στην νομιμοποίηση του βουλευτή και του κόμματος «Σπαρτιάτες». Η λέξη «νομιμοποίηση» πέρα από τον μεταφορικό λόγο ο οποίος είναι μεν χρήσιμος, αλλα δεν πρέπει να έχει προτεραιότητα του κυριολεκτικού, έρχεται από τους  νόμους και την Δικαιοσύνη. Από την στιγμή που ένα κόμμα μπορεί να υπάρχει επίσημα ως κόμμα είναι νομιμοποιημένο. Είναι νόμιμο. Κατά συνέπεια του επιτρέπεται να συμμετέχει στις εθνικές εκλογές. 

Γυρνώντας στην μεταφορική χρήση της λέξης «νομιμοποίηση», η πρώτη, μεταφορική, «νομιμοποίηση» ενός κόμματος, έρχεται από το αν εκλέγεται τελικά από τον Ελληνικό λαό ή όχι. Και αυτή την νομιμοποίηση επίσης, το «Σπαρτιάτες» την κέρδισε.

Μια δεύτερη, μεταφορική «νομιμοποίηση» του εν λόγω βουλευτή από την επιστολή του ΕΣΗ είναι η ακόλουθη: «τον νομιμοποιεί στα μάτια του κόσμου». Μια επιστολή είναι εξ’ ορισμού προσωπική. Δεν είναι δελτίο τύπου. Δεν απευθύνεται στους πολίτες του Ν.Ηρακλείου. Ως συνήθως, οι περισσότεροι βουλευτές απάντησαν στον ΕΣΗ με μια ευχαριστήρια επιστολή. Σε καμία περίπτωση λοιπόν ο ΕΣΗ δεν τον νομιμοποίησε στα μάτια του κόσμου. 

Αλλά ο κ.Γαυγιωτάκης επέλεξε να την δημοσιοποιήσει. Ίσως ήθελε απλά να δηλώσει ότι είναι στο πλευρό του εμπορικού κόσμου. Ίσως να ήθελε όμως να την εκμεταλλευτεί, για να δηλώσει δημόσια ότι ο εμπορικός κόσμος είναι στο δικό του πλευρό, ώστε να νομιμοποιηθεί αυτός και το «Σπαρτιάτες» στα μάτια του κόσμου. Άρα ευθύνεται ο ΕΣΗ που του πρόσφερε αυτό το πάτημα;

Αυτή η κατηγορία βασίζεται στην θέση ότι «Ο Εμπορικός Σύλλογος δεν έπρεπε να του στείλει απολύτως τίποτα». Η θέση αυτή βέβαια δεν σταματάει εδώ. Η πραγματική θέση είναι: «Κανένας θεσμός δεν πρέπει να του στέλνει ποτέ, τίποτα.» Ούτε το Επιμελητήριο, ούτε η Βουλή, ούτε κανείς. Δεν πρέπει να ούτε να μιλάμε ούτε να δίνουμε το λόγο σε κανένα βουλευτή του «Σπαρτιάτες». 

Αυτή η άποψη δεν είναι απλά αντιδημοκρατική. Είναι καθαρά φασιστική. Όχι μόνο δεν σεβόμαστε τους νόμους του κράτους, αλλα αναλαμβάνουμε εμείς, ο καθένας ξεχωριστά, τον ρόλο της ίδιας της Δικαιοσύνης, και αποφασίζουμε ποιος μπορεί να μιλήσει και ποιος όχι. Προσωπικά, δεσμεύομαι ως Γενικός Γραμματέας, πως αν αύριο βρίσκομαι σε ένα Διοικητικό Συμβούλιο που προτείνει να μην σταλεί συγχαρητήρια επιστολή σε ένα ακροαριστερό κόμμα θα το αρνηθώ με το ίδιο σθένος.

Αλλά που βασίζεται αυτός ο φόβος νομιμοποίησης μέσω του δημόσιου διαλόγου; Από πότε φοβόμαστε εμείς, οι αυτοαποκαλούμενοι δημοκράτες, τον δημόσιο διάλογο; Πότε καταντήσαμε έτσι την Δημοκρατία μας; Εμείς οι ίδιοι οι Δημοκράτες υποβιβάζουμε την Δημοκρατία, ξεκινώντας από τον λαό. Φοβόμαστε ότι αν δώσουμε στον κ.Γαυγιωτάκη το βήμα για να μιλήσει, ο λαός είναι τόσο χαζός ώστε να γοητευτεί από τα λόγια του. Υποβιβάζουμε φυσικά και τους ίδιους τους συνομιλητές του. Εμείς στον Εμπορικό Σύλλογο είμαστε τόσο ανίκανοι να συνομιλήσουμε μαζί του, ώστε αν του δοθεί το βήμα, θα μας ξεγελάσει και θα μας γοητεύσει. Και στη Βουλή φυσικά το ίδιο. Οι βουλευτές όλων των υπόλοιπων κομμάτων είναι τόσο ανίκανοι, που η ίδια η Βουλή θα γίνει βήμα να δοξαστεί το «Σπαρτιάτες» αν τους δώσουμε το λόγο. Αν φοβόμαστε τόσο πολύ ότι η Βουλή, η Δικαιοσύνη, οι Φορείς και τα Επιμελητήρια και πάνω απ’ όλα ο Ελληνικός λαός, είμαστε τόσο ανίκανοι, ώστε μόλις πάρει το βήμα ένα κόμμα, τις θέσεις του οποίου δεν εγκρίνουμε, θα μας τσακίσει, προτείνω να πάμε σπίτια μας σήμερα. 

Ακόμα και περιφρόνηση να αισθάνεται κάποιος, οφείλει σε ένα Δημοκρατικό σύστημα να την εκφράσει από κοντά, θεσμικά, πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα, σε διάλογο με αυτόν που περιφρονεί. Αλλά η πραγματική περιφρόνηση αφορά τον ίδιο τον Ελληνικό λαό. Σε αυτούς τους πολίτες που ψήφισαν το «Σπαρτιάτες», δεν αξίζει στ’ αλήθεια το δημοκρατικό δικαίωμα της ψήφου. 

Η άποψη αυτή είναι επίσης τελείως αντιπαραγωγική. Το όποιο φασιστικό κόμμα δεν ηττήθηκε με εξορία από τις πλατφόρμες δημόσιου διαλόγου. Αν και υπάρχουν, δεν χρειαζόμαστε ιστορικές αναφορές για να το υποστηρίξουμε. Είναι προφανές από το 6,9% της Χρυσής Αυγής το 2012 στο 4,4% του 2023 του «Σπαρτιάτες». 

Το αποτέλεσμα της πράξης δημοσιοποίησης της επιστολής του κ.Γαυγιωτάκη είναι θετικό για την Δημοκρατία ακριβώς γιατι δημιουργεί διάλογο. Ακόμα και οι αντιδράσεις με τις οποίες διαφωνώ κάθετα. Δημοσιοποιώντας την επιστολή, έδωσε την δυνατότητα σε όποιον το επιθυμεί, να του απαντήσει.

Και αυτό κάναμε ως Εμπορικός Σύλλογος, και οι δύο παρατάξεις που εκπροσωπούνται στο ΔΣ,  ομόφωνα, στο Δελτίο Τύπου που στείλαμε στις 29/6/23. Είχαμε την σπάνια ευκαιρία να συζητήσουμε πάνω σε ένα θέμα που αγγίζει την ουσία, τον ορισμό της δημοκρατίας και να δηλώσουμε δημόσια ότι καταδικάζουμε απερίφραστα όλες τις φασιστικές, ρατσιστικές, σεξιστικές, ομοφοβικές και βίαιες συμπεριφορές και δεν συνεργαζόμαστε με αυτούς που τις εκφράζουν.

Έδωσε και σε εμένα την δυνατότητα, όχι μόνο να υπερασπιστώ τον δημοκρατικό χαρακτήρα της αποστολής της επιστολής στον κ.Γαυγιωτάκη, αλλά και να απαντήσω στην δημοσιοποίηση αυτής, στην οποία αναφέρει: «Ευχαριστώ θερμά για τις ευχές σας. Θα είμαι πάντα δίπλα στον Εμπορικό και Επαγγελματικό κόσμο του Ν.Ηρακλείου και ολόκληρης της Κρήτης.» 

Δεν μπορεί να μην γνωρίζει ο εν λόγω βουλευτής ότι στα μέλη μας έχουμε έμπορους, Έλληνες πολίτες που δεν είναι ελληνικής καταγωγής, δεν είναι λευκοί, δεν είναι straight, δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί κλπ. Η δήλωση του εν λόγω βουλευτή λοιπόν, σημαίνει (αναγκαστικά, δεδομένου ότι την Ελληνική γλώσσα δεν την έφτιαξε ο ίδιος), ότι θα είναι δίπλα σε όλους τους εμπόρους της Κρήτης, ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος δέρματος, σεξουαλικού προσδιορισμού, κλπ.

Το «Σπαρτιάτες», έδειξε ποιες είναι οι καταβολές του, στα μετεκλογικά ευχαριστήρια προς τον κ.Κασιδιάρη. Ταυτόχρονα αρνούνται βασικές αρχές του κ.Κασιδιάρη σε δημόσιες δηλώσεις τους: «Για κάλεσμα που έγινε μέσα από ψεύτικο προφίλ έκανε λόγο σε ανάρτησή του ο υποψήφιος βουλευτής των «Σπαρτιατών» στα Χανιά κ. Ευτύχης Γιανναράκης, διαψεύδοντας ότι προγραμματίστηκε αντι-συγκέντρωση από μέλη του κόμματος λίγες ώρες μετά τη γνωστοποίηση της διεξαγωγής του 1ουPride στα Χανιά. Ο ίδιος έκανε λόγο για λασπολογία, σημειώνοντας πως το μόνο που ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή τους ‘Σπαρτιάτες’ είναι η δημοκρατία, η ελεύθερη βούληση και ο αγώνας για το καλό του τόπου.» 

Για να σταματήσει το ενδεχόμενο δούλεμα λοιπόν, δέχομαι τα λόγια του κ.Γαυγιωτάκη και τον καλώ να υποστηρίξει την δέσμευση του να είναι «δίπλα στον Εμπορικό και Επαγγελματικό κόσμο του Ν.Ηρακλείου και ολόκληρης της Κρήτης.» Σε ολόκληρο τον κόσμο όμως. Όπως το γράφει. Διαφορετικά, θεωρώ ευθύνη του να διευκρινίσει σε ποιες συγκεκριμένες ομάδες του εμπορικού κόσμου αναφέρεται και σε ποιες όχι. 

Αναδιατυπώνοντας το αρχικό ερώτημα: Υπάρχει κάποιος άξιος λόγος για να μην σταλεί σε συγκεκριμένους δημοκρατικά εκλεγμένους βουλευτές, η εθιμοτυπική συγχαρητήρια επιστολή ενός φορέα που στέλνεται κάθε φορά σε όλους; Η δική μου απάντηση είναι όχι. Οφείλω να ξεκαθαρίσω ότι η γνώμη μου δεν εκφράζει πολλούς συνάδελφους στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΣΗ. 

Πέρα από τον διάλογο με όλους τους δημοκρατικά εκλεγμένους υποψηφίους, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε, είναι η διαμόρφωσης νομολογίας που θα απαντά στα ερωτήματα που θέτει ο έγκριτος δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγο, κ.Αργύρης Αργυριάδης: «Μπορούν τα κόμματα του περιώνυμου «δημοκρατικού τόξου» να ζητήσουν εκ των υστέρων την ακύρωση της συμμετοχής στις εκλογές των «Σπαρτιατών»; Μπορεί ένας μεμονωμένος εκλογέας να δηλώσει εξαπατημένος και να ζητήσει δικαστική προστασία λέγοντας ότι ψήφισε Σπαρτιάτες και του βγήκε …. Κασιδιάρης; Κατά πόσον είναι δυνατόν ένα άλλο δικαστήριο να κρίνει μη νόμιμη τη συμμετοχή των «Σπαρτιατών» στις εκλογές, ερχόμενο σε αντίθεση με την απόφαση του Αρείου Πάγου (8/2023) που επέτρεψε τη συμμετοχή τους;». 

Σε κάθε περίπτωση το όποιο φασιστικό κόμμα δεν ηττήθηκε αποκλειστικά με νόμους. Μόνο αντιμετωπίζοντας τις αιτίες που οδήγησαν στην άνοδο του εξ αρχής, μπορεί να πάψει να έχει λόγο ύπαρξης.