ΚΡΗΤΗ
Ο αμπελώνας στο Ρέθυμνο που κέρδισε το ενδιαφέρον της NASA
H οινοποιός Ηλιάνα Μαλίχιν εξηγεί «την φιλοσοφία της επαναλειτουργίας των παλαιών αμπελώνων, κάποιοι εκ των οποίων μετρούν έως και 200 χρόνια ζωής».
Σε έναν πανέμορφο αμπελώνα, στα 800 μέτρα υψόμετρο, στους Μέλαμπες στο νότιο Ρέθυμνο ατενίζοντας το Λιβυκό πέλαγος, δύσκολα φαντάζεται κάποιος την πύρινη λαίλαπα που σάρωσε κατ’ επανάληψη την ευρύτερη περιοχή, με τελευταία την φωτιά του 2022.
Πολλοί θα είχαν αποθαρρυνθεί και θα είχαν εγκαταλείψει την γή τους, αναζητώντας εναλλακτικές λύσεις βιοπορισμού.
Όχι όμως η Ηλιάνα Μαλίχιν, οινοποιός, η οποία εξηγεί «την φιλοσοφία της επαναλειτουργίας των παλαιών αμπελώνων, κάποιοι εκ των οποίων μετρούν έως και 200 χρόνια ζωής».
Εξ αιτίας των πυρκαγιών κάηκαν περίπου 21.000 στρέμματα, πάνω από το 90% των παλιών αμπελώνων. Ολοσχερής καταστροφή. Ένα σεληνιακό τοπίο, ανεμοδαρμένο, μαυριδερό, όπου η υποψία ζωής βρισκόταν κρυμμένη βαθιά στο έδαφος.
Οι καρβουνιασμένοι κορμοί των αμπελιών δεν πτόησαν τους καλλιεργητές και μετά από την επίμονη παρέμβαση της κ. Μαλίχιν, αποφάσισαν να δοκιμάσουν την ανάσταση των φυτών τους και έναν νέο τρόπο καλλιέργειας.
Σκάβοντας γύρω από την ρίζα αποκάλυψαν τον καμένο κορμό και μέσα από αυτόν ξεπήδησαν τα νέα βλαστάρια, που έδωσαν τις ίδιες παλιές ποικιλίες, χωρίς να χρειαστεί να ξεριζωθούν και να φυτευτούν νέα αμπέλια.
Το εγχείρημα φαίνεται πως πέτυχε, καθώς στην αρχή μόλις πέντε αμπελουργοί προθυμοποιήθηκαν να ακολουθήσουν το προτεινόμενο μοντέλο, που θα ήταν απολύτως βιολογική παραγωγή οίνου, ενώ τώρα συμμετέχουν 43 παραγωγοί.
Όπως τονίζει η κ. Μαλίχιν, στην βιολογική καλλιέργεια, η εργασία είναι λιγότερη σε σχέση με έναν συμβατικό αμπελώνα, λιγότερο κοστοβόρα, αφού δεν χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα και η ζήτηση του προϊόντος είναι εξασφαλισμένη.
Δυστυχώς η γη των Μελάμπων κέρδισε το ενδιαφέρον της NASA για τους λάθος λόγους. Η αμερικανική υπηρεσία διαστήματος εξέτασε την περιοχή ως μια από τις πλέον πυρόπληκτες στην Ελλάδα και μελέτησε το πως ανέκαμψε η γη, αλλά και οι άνθρωποι από τόσο μεγάλες καταστροφές. Ως άλλος Φοίνικας, που αναγεννάται από τις στάχτες του, ο αμπελώνας παίρνει ζωή, μαζί και οι άνθρωποι που μπορούν να βλέπουν αισιόδοξα τα γυρίσματα του χρόνου και του καιρού.