Του Αντώνη Παντινάκη
Τα όνειρά του τον... αφύπνιζαν κάθε φορά που οι αναποδιές τον «περικύκλωναν»! Ποτέ δεν έχανε το κουράγιο του. Ίσως επειδή ωρίμασε την ηλικιακή εποχή της αγνότητας και της αθωότητας. Εκεί που άλλοι θα γκρίνιαζαν, θα καταριόντουσαν τη μοίρα τους, πετώντας στην εσχάτη των επιλογών τους... «λευκή πετσέτα», εκείνος συνέχισε να παλεύει. Δεν είχε άλλη επιλογή...
Το Cretalive προβάλλει σήμερα τον Μίμη Κολοκούρη, έναν αριστούχο της ζωής. Το παράδειγμά του, άλλοι θα το θαυμάσουν, προσπαθώντας να το ακολουθήσουν, κι άλλοι το πιθανότερο είναι να το προσπεράσουν, αισθανόμενοι φθόνο με... κεκαλυμμένη αδιαφορία!
Μικρό παιδί ακόμα, στην Αθήνα, όταν ήταν δέκα περίπου χρονών, αναγκάστηκε να μάθει τις καλές και τις κακές πλευρές της πιάτσας, πουλώντας φρούτα για να ζήσει. Ο χαρακτήρας του δεν αλλοιώθηκε. Απλά, έγινε νωρίτερα απ' το αναμενόμενο άνδρας. Κύριος του εαυτού του, ο «αφέντης» του σπιτιού του, προνόμια χρήσιμα για όσα και όσους συνάντησε μεγαλώνοντας (κι άλλο)... «Έγινα πιο συνειδητοποιημένος», παραδέχεται σήμερα...
Όταν δεν δούλευε ή θα διάβαζε ή θα έπαιζε μουσική (αυτό που κάνει και τώρα!). Χαλάρωνε.... μοχθώντας! Ακούγεται και φαντάζει περίεργο, αλλά κάπως έτσι εκτόπιζε τις σκοτούρες: Απελευθέρωνε τον εαυτό του με... μελωδικές σκέψεις, πάνω από ένα βιβλίο ή πάνω από ένα πεντάγραμμο! Κρατώντας άλλοτε χαρτί και μολύβι, κι άλλοτε κάποιο μουσικό όργανο...
Με πολύ κόπο, άρχισε να κερδίζει διακρίσεις: Στο Ωδείο, στο σχολείο, χωρίς να του χαριστεί τίποτα! «Κατόπιν εξετάσεων, το 2008 στο Μουσικό σχολείο Ιλίου όπου και πήρα και το απολυτήριό μου από εκεί». Απέσπασε ακόμα και διεθνείς διακρίσεις και στα 16 του έφτασε να παίζει ακορντεόν δίπλα στον «μεγάλο μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα», σε μία εκδήλωση του Μουσικού Σχολείου...
Ο Μίμης άφησε το χάος της πρωτεύουσας, για το Ηράκλειο, πριν τέσσερα χρόνια. «Ο στόχος μου ήταν να φύγω από την Αθήνα». Ήρθε στην Κρήτη για σπουδές, σ' ένα μέρος που ανέκαθεν ήθελε να επισκεφθεί. Τα φοιτητικά του χρόνια χρειάστηκε να κάνεις πολλές διαφορετικές δουλειές για να επιβιώσει! Με πείσμα, αγώνα και χαμόγελο, αποφοίτησε πρόσφατα πρώτος από το Τμήμα Εκκλησιαστικής Μουσικής και Ψαλτικής της ΠΑΕΑΚ (Πατριαρχική Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης ). Με 9,44 βαθμό απολυτηρίου, πήρε υποτροφία και συνεχίζει μεταπτυχιακές σπουδές (εξ αποστάσεως) στο Πανεπιστήμιο Frederick της Λευκωσίας.
Σταμάτησε να εργάζεται το τελευταίο μονάχα διάστημα, καθώς προετοιμάζεται για να δώσει κατακτήτριες για το τμήμα της Νομικής στην Κομοτηνή. Κι αν τα καταφέρει, που του το ευχόμαστε ολόψυχα, δεν σκοπεύει να φύγει από την Κρήτη. Θα προτιμήσει να σπουδάσει «εξ αποστάσεως»... και πάλι! Γιατί εδώ βρήκε την οικογένεια που πάντοτε έψαχνε, την οποία δεν σκοπεύει να εγκαταλείψει...
Θα γίνεις σώγαμπρος στην Κρήτη;
Μάλλον! Είμαι τέσσερα χρόνια με την κοπέλα μου. Πριν λίγους μήνες δώσαμε λόγο!
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό...
(Γελάει) Ξέρω, πώς δεν ξέρω!
Μόνιμα δηλαδή εδώ;
Έτσι φαίνεται!
Από πού είναι η κοπέλα;
Κατάγεται από τον Μυλοπόταμο.
Πώς σε υποδέχθηκαν οι δικοί της;
Πάρα πολύ ωραία! Οι άνθρωποι με στήριξαν και με στηρίζουν!
Αισθάνεσαι πια Κρητικός;
Πιστεύω ότι είμαι σε καλό δρόμο! Προσπαθώ να γίνω και να νιώσω Κρητικός. Με έχουν αγκαλιάσει οι άνθρωποι εδώ, έχω ενταχθεί στην κοινωνία.
Τι ήξερες για το νησί πριν κατέβεις;
Στο Λύκειο είχαμε μία καθηγήτρια κρητικής καταγωγής. Μας είχε μιλήσει για τον τόπο της, την φιλοξενία που υπάρχει.
Και τι εικόνα είχες;
Θα σου μιλήσω ειλικρινά: Όταν πρωτοκατέβηκα, περίμενα να δω ανθρώπους με στιβάνια και παραδοσιακές στολές. Αυτό είχα κατά νου. Δεν συνάντησα πολλούς τέτοιους όμως, και η αλήθεια είναι ότι ξενέρωσα λίγο!
Είχες επισκεφθεί ξανά την Κρήτη;
Όχι, αλλά ήθελα πάντα να έρθω εδώ, έστω και για διακοπές! Πάντα μου άρεσε η Κρήτη. Ήθελα ανέκαθεν να την επισκεφθώ! Θαυμάζω τα τοπία της, τα ήθη και τα έθιμά της, τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό της!
Κρητικά έχεις μάθει να χορεύεις;
Ναι εννοείται! Μαλεβιζιώτη, Χανιώτη! Έχω πάει και σε γλέντια!
Σ' άρεσαν;
Ναι, πολύ! Μου αρέσει πολύ που διατηρείτε τις παραδόσεις σας, τα ήθη και τα έθιμά σας!
Υπάρχει κάποιος Κρητικός καλλιτέχνης που σου αρέσει περισσότερο;
Μου αρέσουν οι πιο... έντεχνοι!
Κάτι σε Χαρούλη ας πούμε;
Ναι, ακριβώς!
Το πρώτο του διάστημα στη μεγαλόνησο, προ τετραετίας, «ήταν αρκετά δύσκολο! Προσπαθούσα να προσαρμοστώ, να εγκλιματιστώ! Έπρεπε όμως να βρω και μία δουλειά για να βγάζω τα προς το ζην».
Στην αρχή, έμενε στις εστίες. Μετά βρήκε ένα μικρό καμαράκι, «120 ευρώ το ενοίκιο!».
Τώρα που μένεις;
Συζώ με την κοπέλα μου.
Δούλευες και τα τέσσερα χρόνια;
Ναι, από το πρώτο έτος.
Τι δουλειές έχεις κάνει;
Πολλά και διάφορα. Μοίραζα φυλλάδια και κάρτες, έκανα ιδιαίτερα μαθήματα μουσικής, αλλά και δούλευα σε μία εταιρεία security.
Είχες βγάλει σχολή;
Την έβγαλα εδώ.
Παρά τις καθημερινές προκλήσεις του βιοπορισμού, η καθημερινότητά του στο Ηράκλειο δεν θα μπορούσε σε τίποτα να συγκριθεί με εκείνη που είχε στην Αθήνα. Ήδη από τις πρώτες μέρες στην πόλη, ένιωσε ανακούφιση για τον απλούστατο λόγο ότι «εδώ μπορούσα και μπορώ να κυκλοφορώ χωρίς φόβο στον δρόμο. Σου το λέω αυτό γιατί μεγάλωσα στον Άγιο Παντελεήμονα, όπου τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα! Κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή! Εδώ είμαστε μια χαρά!».
Με τους δικούς σου επάνω έχεις επαφές;
Μόνο με την γιαγιά μου, που είναι το στήριγμά μου! Αυτή με συνόδεψε όταν πρωτοήρθα Κρήτη.
Έμεινε καιρό μαζί σου;
Μία μόνο μέρα. Μετά έφυγε.
Επικοινωνείτε;
Ναι, μιλάμε καθημερινά
Πας καθόλου Αθήνα;
Κάθε χρόνο τις γιορτές! Παίζω κρουστά σε κάτι χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις.
Θα πας και τώρα;
Ναι, μέσα στον Δεκέμβρη θα ανέβω.
Θα σε φιλοξενήσει η γιαγιά;
Εννοείται...
Αδέλφια έχεις;
Μία αδελφή, σπουδάζει στα Γιάννενα, δύο χρόνια μικρότερή μου.
Μιλάτε;
Ναι, πολύ συχνά.
Η προσαρμογή του στην Κρήτη, έγινε ευκολότερη... όταν «εντάχθηκα στο ΔΣ του Φοιτητικού Συλλόγου της Σχολής μου. Τότε, «κατάλαβα τους ανθρώπους πιο καλά, κατάλαβα καλύτερα την κρητική κουλτούρα. Ήθελα όμως να προσφέρω και στο Πανεπιστήμιο και αυτό με βοήθησε να εγκλιματιστώ καλύτερα».
Υπήρξε κάτι άλλο που σε βοήθησε να μάθεις καλύτερα τους Κρητικούς;
Ναι, η δουλειά μου ως security.
Δηλαδή;
Με είχαν στείλει να παρέχω υπηρεσίες φύλαξης σε χωριά του Μυλοποτάμου.
Τι συνάντησες εκεί;
Μια χαρά ήταν όλα, δεν είχα κανένα πρόβλημα. Οι άνθρωποι ήταν πολύ φιλόξενοι.
Η εμπειρία σου από τον Μυλοπόταμο, σε βοήθησε στην καλύτερη επικοινωνία σου με τους γονείς της κοπέλας σου; Σε ρωτάω επειδή κατάγονται κι εκείνοι απ' τη συγκεκριμένη επαρχία...
Μπορώ να πω, πως ναι, ενδεχομένως γιατί γνώρισα καλύτερα την νοοτροπία της περιοχής. Αν και με τους ανθρώπους από την πρώτη στιγμή επικοινωνούσα μια χαρά.
Είχες σκεφτεί ποτέ να φύγεις στο εξωτερικό;
Να σου πω την αλήθεια, μου είχε περάσει από το μυαλό, παλαιότερα. Για την ώρα πάντως, δεν το σκέφτομαι καθόλου. Το έχω αποκλείσει. Είμαι πολύ καλά εδώ, είναι και η κοπέλα στη μέση.
Ο πολυπράγμων και πολυμήχανος Μίμης, τον (πολύτιμο) ελεύθερό του χρόνο θα τον περάσει στην ενδοχώρα του νησιού. «Έχω επισκεφθεί πάρα πολλά μέρη, σε όλους τους νομούς! Ο βασικός λόγος που η Κρήτη πάντοτε μου άρεσε, ήταν επειδή συνδυάζει βουνό και θάλασσα!»
Θα μπει λοιπόν στο αυτοκίνητό του, στον καθρέπτη του οποίου βρίσκεται στολισμένο ένα λευκό σαρίκι. Θα ανοίξει χώρο στα καθίσματα (στα οποία συνήθως βρίσκονται βιβλία ψαλτικής και νομικής!), για να βάλει αγαπημένα του πρόσωπα, θα συντονίσει το ραδιόφωνο σε κάποιον τοπικό σταθμό, ακούγοντας παραδοσιακούς σκοπούς και η βόλτα θα ξεκινήσει...
Μια και είδα τα βιβλία της ψαλτικής στο αυτοκίνητο, ψάλλεις κιόλας;
Ναι, από το σχολείο! Έψαλα σε διάφορες εκκλησίες της Αθήνας
Και συνέχισες και ως φοιτητής..
Εδώ στην Κρήτη, έχω μαθητεύσει κοντά στον κ. Αντώνιο Πλαΐτη και στον κ.Γεώργιο Νιούτσικο, πρωτοψάλτη του Αγίου Μηνά.
Είσαι και σε καμιά εκκλησία;
Από το 2017 μέχρι και σήμερα, είμαι κάθε Κυριακή στον Άγιο Μηνά, ως βοηθός. Έχω περάσει και από άλλες εκκλησίες του νησιού όμως.
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποια δουλειά που δεν έχεις κάνει...
(Γελάει) Το σημαντικό είναι ότι μου αρέσουν όλα αυτά που κάνω.
Ασχολείσαι με τίποτε άλλο;
Τον Γενάρη, με το καλό θα βγει κι ένα βιβλίο που έχω γράψει!
Σε τι θα αναφέρεται;
Στο δίκαιο, τις ατομικές ελευθερίες και τον ρόλο της Εκκλησίας την περίοδο της Δικτατορίας.
Πώς τα προλαβαίνεις όλα;
Μου αρέσουν και βρίσκω τον χρόνο!
Μέσα σε όλα τ' άλλα, θες να σπουδάσεις και Νομική;
Ήταν στα ενδιαφέροντά μου, πάντα.
Και θα δώσεις κατατακτήριες...
Ναι, σε λίγες ημέρες.
Έχεις προετοιμαστεί;
Ενάμιση χρόνο τώρα. Βοηθούσα ένα διάστημα κι έναν δικηγόρο στο γραφείο του, άρα έχω εικόνα.
Δεν κουράζεσαι με τα τόσα πράγματα που κάνεις;
Υπάρχει κούραση, αλλά αγαπώ αυτά που κάνω, τα ευχαριστιέμαι, είναι το τονωτικό μου! Άσε που με δελεάζουν οι στόχοι. Κάθε δυσκολία, κάθε στόχος είναι μία πρόκληση για εμένα! Έτσι έχω μάθει...
Τα βλέμματά μας χώρισαν με τον ίδιο τρόπο που έσμιξαν: Με θετική διάθεση! Ανταλλάξαμε ευχές κι ο Μίμης πήγε να βρει την «ήσυχη δύναμή» του, την κοπέλα του, η οποία μαζί με την μουσική είναι οι «έρωτες της ζωής» του!
Το μουσικό βιογραφικό του Μίμη, ο οποίος «από μικρό παιδάκι είχα πολύ ζήλο για την Ελληνική και Παραδοσιακή Μουσική»:
-Σε ηλικία 6 ετών άρχισε να μαθαίνει ακορντεόν.
-Στα 10 του γράφτηκε στην Σχολή Βυζαντινής Μουσικής στην Ζωοδόχου Πηγής στην Σίνα στο κέντρο της Αθήνας.
-Εκτός από ακορντεόν παίζει πιάνο, σάζι, κρουστά και κιθάρα.
-Για 3 χρόνια ήταν στην Μαντολινάτα του Αγίου Παντελεήμονα Αχαρνών.
-Σε ηλικία 16 ετών έπαιξε ακορντεόν δίπλα στον μεγάλο Μίμη Πλέσσα, σε μία εκδήλωση του Μουσικού Σχολείου.
-Το 2013 συμμετείχε ως τενόρος στην 200μελή χορωδία του Μουσικού σχολείου Ιλίου υπό την διεύθυνση του Αντώνιου Παλάσκα, ερμηνεύοντας στο Μέγαρο Μουσικής το Άξιον Εστί του Μίκη Θεοδωράκη.
-Την ίδια χρονιά συμμετείχε και πάλι ως τενόρος σε 200μελή μικτή χορωδία που διακρίθηκε σε Παγκόσμιο Διαγωνισμό κερδίζοντας την 1η θέση.
-Το 2014 πήρε από το Ωδείο Αθηνών το πτυχίο της Αρμονίας, καθώς και το πτυχίο της Βυζαντινής μουσικής από την Σχολή Βυζαντινής Ι.Ν Ζωοδόχου Πηγής Ακαδημίας.
-Τον Ιούνιο του 2017 απέκτησε το Δίπλωμα του ΜουσικοΔιδασκάλου από την σχολή Βυζαντινής Μουσικής στα Καλάβρυτα.
-Τον Ιούνιο του 2017 ξεκίνησε μαθήματα φωνητικής, με την καταξιωμένη διεθνώς στο κλασσικό τραγούδι καθηγήτρια Μαρία Παπαγιαννάκη.
