"Μάνα φεύγω": Τη μέρα που ο Θεός είχε ρεπό...

Ψυχή μουδιασμένη, καρδιά πληγωμένη, μυαλό θολό. Θα μπορούσαν να είναι στίχοι τραγουδιού, είναι όλα όσα συνθέτουν τα συναισθήματα της σιδηροδρομικής τραγωδίας των Τεμπών. Αυτή την τραγωδία που έκανε τραγούδι ο Γιώργης Γαρεφαλάκης και τραγούδησε ο Μάριος Γαρεφαλάκης.

Γράφτηκε τη μέρα που "ο Θεός είχε ρεπό", όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στους στίχους-μαχαιριά. Γράφτηκε με μία ανάσα και ένα λυγμό. Πατέρας και γιος δημιούργησαν τον τρόπο για να εκφράσουν τη δική τους θλίψη για τον χαμό τόσων αθώων ψυχών. Οι Κρητικοί που γέννησαν ένα τραγούδι "γροθιά στο στομάχι", που μας φτύνει στα μούτρα τους χειρότερους εφιάλτες: ένα "στείλε όταν φτάσεις" που δεν πήγε ποτέ στον παραλήπτη.

Γιώργης και Μάριος (ένθετη φωτό) μίλησαν στο Cretalive.gr για το "Μάνα φεύγω", το τραγούδι που έγινε viral και αποτυπώνει μέσα από τις νότες όλα τα συναισθήματα λίγο πριν το μοιραίο.

"Ηταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε απέναντι στις οικογένειες των θυμάτων. Έγραψε ο πατέρας μου το τραγούδι για να σταθούμε δίπλα στις οικογένειες, να εκφράσουμε τη συμπαράστασή μας σε αυτή την τραγωδία", είναι τα λόγια του 18χρονου Μάριου Γαρεφαλάκη που δάνεισε τη φωνή του στο τραγούδι. Ένα τραγούδι που όπως μας λέει δεν βγήκε εύκολα, ήταν μία επώδυνη διαδικασία, με τις εικόνες από τα Τέμπη να είναι καρφωμένες στο μυαλό.: "Υπήρχε μία πίεση την ώρα της δημιουργίας. Ηταν περίεργο. Καλύτερα να μη γράφονται τέτοια τραγούδια, ήταν θλιβερό".

"Μου έλεγαν πως "'είσαι η φωνή μας'"

Το "Μάνα φεύγω" δεν χρειάστηκε πολλή ώρα να κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα και να γίνει viral. Ο κόσμος "δέθηκε" με αυτό λες και ήταν το αποκούμπι μέσα σε αυτά τα απόκοσμα στιγμιότυπα μίας κατάμαυρης καθημερινότητας: "Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη", λέει ο Μάριος και συμπληρώνει: "Ο κόσμος έδειξε πως δεν ζούμε σε έναν ανεύθυνο κόσμο. Έλαβα πολλά μηνύματα από παιδιά της ηλικίας μου που μου έλεγαν πως "είσαι η φωνή μας". Ηταν συγκινητικό όλο αυτό".

Από όλα τα μηνύματα, ξεχώρισε ένα. Μίας μάνας, που "εικονογράφησε" μέσα στο μυαλό της το τραγούδι και σκέφτηκε όλες τις χαροκαμένες μανάδες: "Aυτό ήταν το πιο συγκινητικό μήνυμα που έλαβα. Αυτή η μητέρα έβαλε τον εαυτό της στη θέση μίας μάνας που έχασε το παιδί της και το αισθάνθηκε πολύ άσχημα. Τα λόγια της ήταν συγκινητικά".

"Αυτό που μένει είναι ο φόβος και ο θυμός"

Ο Μάριος είναι 18 χρονών. Είναι κοντά στην ηλικία των θυμάτων και από το μοιραίο βράδυ της φονικής σύγκρουσης δε σταματάει να "βάζει" τον εαυτό του σε μία από τις θέσεις των βαγονιών: "Στην αρχή, όταν μάθαμε για τη σύγκρουση, ήταν ένα μεγάλο σοκ. Φοβήθηκα μήπως υπήρχε κάποιος γνωστός μου στο τρένο. Ηταν τραγικό, ήμασταν φοβισμένοι μέχρι να δούμε ότι δεν επέβαινε στο μοιραίο τρένο κάποιος που να γνωρίζαμε. Στη συνέχεια έβαλα τον εαυτό μου στη θέση των παιδιών. Μπορεί να ήμουν κι εγώ στο τρένο. Ημουν σοκαρισμένος. Αυτό που μένει είναι ο φόβος και ο θυμός. Φοβάσαι πλέον να ταξιδέψεις με το τρένο που ήταν το πιο ασφαλές μέσο".

Ένας 18χρονος σαν τον Μάριο έχει όλη τη ζωή μπροστά του και τα όνειρα απλωμένα στο δρόμο που αυτός θα ορίσει. Το τραγούδι είναι η αγάπη του: "Το προσπαθώ να ασχοληθώ με το τραγούδι και αν μου βγει. Θα δούμε. Το σίγουρο είναι πως δεν θέλω να ξαναγραφτεί τέτοιο τραγούδι, να μη ξαναζήσουμε τέτοια τραγωδία".

"Όταν άρχισα να το γράφω, το χέρι πήγαινε μόνος του"

Το "Μάνα φεύγω" γεννήθηκε μέσα από τις στάχτες που άφησε πίσω του η μοιραία σύγκρουση των τρένων. Ο Γιώργης Γαρεφαλάκης, ο στιχουργός του τραγουδιού και πατέρας του Μάριου, άφησε τη ψυχή του να "ξεκολλήσει" από το σώμα και να απλωθεί στο χαρτί: "Δεν ήμουν εγώ εκείνη τη στιγμή που το έγραφα, δεν ξέρω πως να στο εξηγήσω. Άρχισα να γράφω τους στίχους, το χέρι πήγαινε μόνο του!", λέει στο Cretalive.gr και εκτός από τη στενοχώρια δεν κρύβει και το θυμό του. Θυμός όχι μόνο για τους υπεύθυνους, αλλά και γι' αυτούς που εκμεταλλεύονται τον πόνο των συνανθρώπων μας: "Ξέρεις τι είδα μετά από αυτή τη τραγωδία; Πως ο πόνος πουλάει. Δυστυχώς πρέπει να γίνει κάτι τραγικό για να ενωθεί όλη η Ελλάδα, να βγούμε στους δρόμους και να φωνάξουμε. Δεν πρέπει να πουλάει ο πόνος του άλλου, αυτό που έγινε ήταν κάτι αδιανόητο. Το έγραψα και στους στίχους, εκείνο το βράδυ ο Θεός είχε ρεπό..."

Όντας σε αναπηρικό καρότσι τα τελευταία χρόνια, μα πάνω απ' όλα γονιός, ο Γιώργος εκείνο το βράδυ αισθάνθηκε να τον διαπερνά ηλεκτρικό ρεύμα στο άκουσμα της τραγικής είδησης: "Τα τελευταία χρόνια έχω κάποια θέματα υγείας και είμαι σε αναπηρικό καρότσι. Οπως καταλαβαίνεις μετά από αυτό που έχω περάσει το αίσθημα του φόβου και του τρόμου είναι διπλάσιο. Στο άκουσμα τέτοιας είδησης παθαίνεις μπλακ άουτ. Δεν έχει ξαναγίνει τέτοια τραγωδία".

Περήφανος πατέρας, έχει δίπλα του ένα γιο έμπλεο καλοσύνης και μετριοφροσύνης, τα στοιχεία εκείνα που πλάθουν τον καλό άνθρωπο. Και επειδή το βαρύναμε, δώσαμε μία υπόσχεση για το μέλλον. Η επόμενη επικοινωνία μας να είναι διαφορετική: "Να σου πω κάτι ρε φίλε; Εύχομαι την επόμενη φορά να τα ξαναπούμε και να μιλήσουμε για τραγούδια αγάπης. Όχι για τέτοια τραγούδια".

"Μάνα φεύγω" - Μάριος Γαρεφαλακης
Στιχοι: Γιώργος Γαρεφαλάκης
Μουσικη-Ηχοληψια: Νίκος Παπαστεργίου