"Να στείλουν ένα μήνυμα σταθερότητας σε αυτές τις ευρωεκλογές" ζητά από τους πολίτες, μέσα από τη συνέντευξή του στο Cretalive ο ευρωβουλευτής της ΝΔ και εκ νέου υποψήφιος, Μανώλης Κεφαλογιάννης.
Παράλληλα κάνει έναν μικρό απολογισμό των όσων έγιναν στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα τελευταία χρόνια και τις παρεμβάσεις του ίδιου και του κόμματός του επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: "Στην Ευρώπη δεν πήγαμε σαν περιπατητές ή διαχειριστές αλλά ως πρωταγωνιστές".
Ο κ. Κεφαλογιάννης αναφέρεται στα Εθνικά θέματα, την αντιπολίτευση στην Ελλάδα αλλά και στο δημογραφικό, το οποίο χαρακτηρίζει ως "το κορυφαίο ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει στην Ε.Ε"
Αναλυτικά η συνέντευξη:
-Μια ακόμη μάχη για σας, μια ακόμη μάχη για την Ευρωπαϊκή εκπροσώπηση. Γιατί τώρα ξανά ΝΔ, γιατί επίσης ξανά Μανόλη Κεφαλογιάννη;
Η ελληνική κοινωνία, οι ψηφοφόροι δεν πρέπει να λησμονούν ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν η Παράταξη που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάριν στον οραματισμό και στη στρατηγική επιλογή του ιδρυτή μας Κωνσταντίνου Καραμανλή κόντρα στο λαϊκισμό της εποχής και στα συνθήματα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».
Η Νέα Δημοκρατία όλα αυτά τα χρόνια εγγυάται την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Την ευρωπαϊκή πορεία της. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις. Και καλούμε τους πολίτες να στείλουν ένα μήνυμα σταθερότητας σε αυτές τις ευρωεκλογές. Γιατί το τι συμβαίνει σε μία εθνική κάλπη έχει ασφαλώς αντανάκλαση στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις.
Στην Ευρώπη είμαστε πρωταγωνιστές. Θα μου επιτρέψτε να αναφέρω κάποιες σημαντικές πρωτοβουλίες που πήρα και κάποιες σημαντικές παρεμβάσεις που έκανα που καταδεικνύουν ότι στην Ευρώπη δεν πήγαμε σαν περιπατητές ή διαχειριστές αλλά ως πρωταγωνιστές.
Η Ελλάδα επιζητά την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα με όλες τις γειτονικές χώρες. Ασφαλώς συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας. Η χώρα μας σέβεται απολύτως τις σχέσεις καλής γειτονίας, σέβεται απολύτως το Διεθνές Δίκαιο, τη Σύμβαση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Και ασφαλώς συζητά, πρέπει να συζητά, επιζητά το διάλογο. Ένα διάλογο, όμως που θα εδράζεται στο Διεθνές Δίκαιο. Ένα διάλογο που θα στέκεται απέναντι από μεγαλοϊδεατισμούς, νεοοθωμανικά μεγαλεία και αναθεωρητικές τάσεις.
Η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν μία και μόνη διαφορά. Την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Πάντα στη βάση του Δικαίου της Θάλασσας. Ένα Δίκαιο που έχει υπογραφεί και κυρωθεί από πάνω από 150 χώρες. Κάτι που το καθιστά πλέον εθιμικό δίκαιο. Απολύτως εφαρμοστέο. Που σημαίνει ότι και χώρες που δεν το έχουν υπογράψει ή κυρώσει οφείλουν να το ακολουθούν. Χώρες, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, το Ισραήλ και η Τουρκία.
Ανοίγω παρένθεση για να σημειώσω ότι πριν αρκετά χρόνια με τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας οριοθέτησαν αποκλειστικές οικονομικές ζώνες οι ΗΠΑ με την Κούβα και πρόσφατα το Ισραήλ με το Λίβανο. Γειτονικές χώρες που δεν έχουν καλές σχέσεις, το αντίθετο μάλιστα.
Σε αντίθεση με την Τουρκία που προχώρησε το Νοέμβριο του 2019 στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με τη Λιβύη με το παράνομο και άκυρο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Μία οριοθέτηση που παραβιάζει κατάφωρα το Δίκαιο της Θάλασσας καθώς απεμπολεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας. Η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας ρητά ορίζει στο άρθρο 121 ότι τα νησιά που έχουν οικονομική ζωή, όπως η Κρήτη, η Ρόδος, το Καστελόριζο, όλα τα Δωδεκάνησα, έχουν το ίδιο δικαίωμα σε αποκλειστική ζώνη όπως οι ηπειρωτικές περιοχές.
Μία απολύτως παράνομη ενέργεια που καταγγέλθηκε αμέσως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τροπολογία που είχα την τιμή να καταθέσω μαζί τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος τον Μάνφρεντ Βέμπερ, ένα γνήσιο φιλέλληνα, στο Ψήφισμα για την κατάσταση στη Λιβύη. Μία τροπολογία που υιοθετήθηκε από την Ολομέλεια με συντριπτική πλειοψηφία και τόνιζε ότι η συμφωνία αυτή παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών και δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και, επομένως, δεν μπορεί να έχει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη. Ενώ παροτρύνει τις λιβυκές αρχές να προβούν στην ακύρωση του μνημονίου συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης του 2019 για την οριοθέτηση θαλάσσιων περιοχών στη Μεσόγειο Θάλασσα που προβλέπει παράνομες δραστηριότητες γεώτρησης στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Κύπρου και της Ελλάδας.
Μία τροπολογία που σαφώς ορίζει ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι άκυρο και παράνομο και πρέπει να ακυρωθεί.
Επαναλαμβάνω, η Ελλάδα είναι έτοιμη να καθίσει στο τραπέζι για την επίλυση της μίας και μόνης διαφοράς της με την Τουρκία, της οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υφαλοκρηπίδας. Πάντα, όμως, στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Ελλάδα δεν φοβάται να διαπραγματευτεί αλλά ασφαλώς δεν διαπραγματεύεται υπό το καθεστώς φόβου.
Έχω την τιμή τα τελευταία 5 χρόνια να είμαι πρόεδρος της Μικτής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αλβανίας. Της Επιτροπής που είναι υπεύθυνη για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας. Μετά τη σύλληψη στις 12 Μαΐου 2023, δύο ημέρες πριν τις εκλογές στη Χειμάρρα, του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντη Μπελέρη, τον οποίο έχω επισκεφθεί 4 φορές στη φυλακή πιο πρόσφατα τη Δευτέρα του Πάσχα, κατέθεσα τροπολογία στην Ετήσια Έκθεση Προόδου της ενταξιακής πορείας της Αλβανίας. Με την τροπολογία που συνυπέγραψε ο Μάνφρεντ Βέμπερ, και έγινε δεκτή από την ευρεία πλειοψηφία του ΕΚ, εκφράστηκε η βαθιά ανησυχία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη δικαστική μεταχείριση του Φρέντη Μπελέρη και τονιζόταν ότι το συγκεκριμένο θέμα συνδέεται απόλυτα με το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και με το περιουσιακό ζήτημα της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στο Δήμο Χειμάρρας και τις παράνομες απαλλοτριώσεις από τις αλβανικές αρχές. Στάλθηκε έτσι από τις Βρυξέλλες, ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι οι μεθοδεύσεις των αλβανικών αρχών κατά της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας δεν γίνονται ανεκτές ούτε από την ελληνική κυβέρνηση, ούτε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο ευρωπαϊκός δρόμος της Αλβανίας περνάει μέσα από την τήρηση των σχέσεων καλής γειτονίας, την τήρηση των κανόνων του Κράτους Δικαίου και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των πολιτών της.
Δεν μπορώ, επίσης να μην σταθώ σε δύο τροπολογίες που συνυπογράψαμε μαζί με τον Μάνφρεντ Βέμπερ με τις οποίες καθίσταται ευρωπαϊκό κεκτημένο τόσο η Συνθήκη της Λωζάνης όσο και η Συνθήκη του Μοντρέ σε μία περίοδο έντονης αμφισβήτησης από πλευράς του Τούρκου προέδρου και των δύο συνθηκών. Ενώ συμβάλλαμε ως Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα αποφασιστικά στην απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών, του Άγγελου Μητρετώδη και του Δημήτρη Κούκλατζη, που παράνομα κρατούντο στις φυλακές της Ανδριανούπολης. Είχα τότε την ευκαιρία να τους επισκεφθώ στις φυλακές ως πρόεδρος της Επιτροπής ΕΕ-Τουρκίας ως ο πρώτος Έλληνας και Ευρωπαίος αξιωματούχος με προσωπική άδεια του προέδρου Ερντογάν.
Δεν μπορώ, επίσης, να μην αναφερθώ σε ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που αποτρέψαμε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά, η πολιτική οικογένεια του ΣΥΡΙΖΑ και οι Πράσινοι είχαν καταθέσει τροπολογία με την οποία ζητούσαν την εξωτερική σύγκλιση. Δηλαδή οι άμεσες επιδοτήσεις των Ελλήνων αγροτών να πέσουν από τα 60 ευρώ που είναι σήμερα ανά στρέμμα στα 30 και οι επιδοτήσεις των ανατολικών χωρών, όπως η Πολωνία και η Εσθονία να ανέβουν από τα 11 ευρώ στα 25. Κάτι που θα σήμαινε μείωση των επιδοτήσεων των αγροτών μας κατά 50% μέχρι το τέλος της προγραμματικής περιόδου. Με τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κατέθεσα τροπολογία που απέτρεψε αυτήν την αρνητική εξέλιξη για τους αγρότες μας. είναι όμως ένα θέμα που θα το βρούμε μπροστά μας και απαιτείται η συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων του δημοκρατικού τόξου της χώρας μας για να το αποκρούσουμε.
Γίνονται όλα σωστά στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Ασφαλώς και όχι. Πρόσφατο παράδειγμα οι κινητοποιήσεις των Ευρωπαίων αγροτών. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι η πιο επιτυχημένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 60 χρόνια. Τι ζητούν οι αγρότες μας; Αξιοπρεπές εισόδημα, μείωση κόστους πετρελαίου και ρεύματος, μείωση κόστους εφοδίων και ζωοτροφών, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματός τους. Λιγότερη γραφειοκρατία. Ναι, οι αγρότες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δίκιο. Τι προσφέρουν οι αγρότες μας; Επάρκεια τροφίμων στην Ευρώπη και εγγυημένη αγροτική ασφάλεια. Τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Ένα σοβαρό στρατηγικό διάλογο για το μέλλον της Γεωργίας. Πρότεινα στην Ολομέλεια του Φεβρουαρίου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη δημιουργία ενός νέου Ταμείου. Ενός νέου Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τη στήριξη του εισοδήματος των αγροτών όπως έχουμε κάνει ήδη για την Πράσινη Συμφωνία. Ενός Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για τις περιοχές που θα πληγούν από την απολιγνιτοποίηση, όπως η Δυτική Μακεδονία και η Μεγαλόπολη και του οποίου είχα την τιμή να εισηγηθώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ναι, είμαστε υπέρ της προστασίας του κλίματος. Πάντα όμως με τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους της Ελλάδας, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σήμερα 43 χρόνια μετά έχει δικαιωθεί πλήρως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και η ιστορική του στρατηγική επιλογή για την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως έχει δικαιωθεί και η ρήση του ότι τα πολιτικά οφέλη από την ένταξή μας θα είναι πολύ περισσότερα από τα οικονομικά. Που ασφαλώς δεν είναι καθόλου αμελητέα. Μόνο από την Κοινή Αγροτική Πολιτική οι Έλληνες αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν καρπωθεί πάνω από 130 δισεκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια ενώ για τη νέα περίοδο οι εισροές θα είναι πάνω από 19 δις ευρώ που σημαίνει ότι η χώρα μας, οι παραγωγοί μας θα πάρουν το ίδιο ποσό με την προηγούμενη περίοδο. Ενώ την επόμενη περίοδο θα εισρεύσουν στη χώρα πάνω από 60 δισεκατομμύρια από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Και αυτή την πορεία προάσπισης των εθνικών μας θέσεων και υπεράσπισης και διεκδίκησης των δίκαιων αιτημάτων της ελληνικής κοινωνίας θα την συνεχίσω και στη νέα θητεία με τη βοήθεια και τη συμπαράσταση των Ελλήνων πολιτών που θα με τιμήσουν στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου
-Ο πολιτικός είναι πια ένα σπάνιο είδος στις φυλές όσων μας εκπροσωπούν στα ευρωψηφοδέλτια. Ανήκετε σε αυτή την παλιά σχολή, που όμως όταν έρχεται η κρίσιμη ώρα των αποφάσεων στα μεγάλα φόρα, σε σας πέφτει ο ρόλος του διαμορφωτή των αποφάσεων. Τελικά η μάχη των ευρωεκλογών είναι μάχη ουσίας ή επικοινωνίας;
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι μία σοβαρή, υπεύθυνη και αξιόπιστη κυβέρνηση. Και αυτό, είμαι σίγουρος, θα το επιβραβεύσει στις επερχόμενες ευρωεκλογές ο Έλληνας ψηφοφόρος. Η χώρα και η Δημοκρατία, όμως χρειάζονται και σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Κάτι δυστυχώς που απουσιάζει επιδεικτικά.
Στην Ελλάδα σήμερα έχουμε μία αξιωματική αντιπολίτευση που δεν παράγει πολιτική. Που κινείται μεταξύ γραφικότητας και τοξικότητας. Στα όρια της μεταπολιτικής. Με όρους lifestyle. Μία επικοινωνιακή φούσκα αυτοπροβολής, πλήρους πολιτικής ημιμάθειας. Πολιτικής άγνοιας.
-Η Κρήτη δείχνει μάλλον να υποεκπροσωπείται στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ, με σας και τον Βαγγέλη Μειμαράκη να δίνουν το κρητικό χρώμα. Με την εμπειρία σας έχοντας δυο κερδισμένες μάχες στην ευρωβουλή, ποιο είναι τελικά το κριτήριο των ψηφοφόρων;
Περίπου το 80% των νομοθετημάτων που εισέρχονται προς ψήφιση στην Ελληνική Βουλή αφορούν κοινοτικές οδηγίες και κανονισμούς. Αυτό σας το αναφέρω για να καταδείξω το πόσο σημαντικές είναι οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πόσο επηρεάζουν τη ζωή μας. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο δημοκρατικότερος θεσμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνομοθετεί με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Γι’ αυτό θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό οι ευρωβουλευτές να έχουν επαφή με την κοινωνία, να συζητούν μαζί της, να δίνουν λόγο σε αυτή. Αυτός είναι ο λόγος που ήμουν, είμαι και θα είμαι υπέρ του σταυρού προτίμησης στις ευρωεκλογές. Κάτι δυστυχώς που δεν ισχύει σε πολλά κράτη-μέλη. Με αποτέλεσμα οι ευρωβουλευτές αυτών των χωρών να είναι δυστυχώς αποκομμένοι από την κοινωνία και τα προβλήματά της. Να έχουν χάσει την επαφή τους με αυτήν. Να έχουν γίνει δυστυχώς «Δημόσιοι λειτουργοί πολυτελείας».
-Αν μας δίνατε με τίτλους και απλοϊκά τι κρίνεται στην επόμενη μάχη και τι σοβαρά ζητήματα θα απασχολήσουν την ευρωβουλή τι θα ιεραρχούσατε;
Το Δημογραφικό. Το σημαντικότερο ίσως ζήτημα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ευρώπη και η Ελλάδα. Αρκεί να παραθέσουμε τα αμείλικτα νούμερα του 2023 για τη χώρα μας. το 2023 η Ελλάδα είχε 130.000 θανάτους και 75.000 γεννήσεις. Και από τα παιδιά που γεννήθηκαν πέρυσι στη χώρα μας το 20% περίπου ήταν από γονείς που δεν έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Σε περασμένες δεκαετίες για κάθε ένα συνταξιούχο υπήρχαν 4 εργαζόμενοι. Σήμερα το νούμερο αυτό έχει διολισθήσει στον ένα εργαζόμενο για ένα συνταξιούχο. Ενώ οι προοπτικές για το μέλλον σε όλες τις μελέτες εμφανίζονται δυσοίωνες. Κάτι που σημαίνει ότι η Ελλάδα και αντίστοιχα η Ευρώπη δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν το κράτος πρόνοιας που υπάρχει σήμερα. Δεν θα έχουν τη δυνατότητα να προστατεύσουν τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Ενώ θα υπάρξει πανευρωπαϊκά πολύ σοβαρό πρόβλημα στα ασφαλιστικά μας συστήματα. Πριν λίγα χρόνια αντιστοιχούσε για κάθε συνταξιούχο 4 εργαζόμενοι, ενώ σήμερα η αντιστοιχία έχει γίνει ένας προς ένα περίπου.
Αυτό θεωρώ είναι το κορυφαίο ζήτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν δεν ασχοληθούμε με το δημογραφικό, αν δεν δώσουμε κίνητρα στα νέα παιδιά να φτιάξουν οικογένειες, αν δεν γίνουν σοβαρές πολιτικές για την προστασία της οικογένειας θα φανούμε κατώτεροι των περιστάσεων.
