Με ένα κείμενο αποχαιρετισμού λένε το δικό τους "αντίο" στην Θεοδώρα Μαυρίδη που έφυγε ξαφνικά και που τόσο αγάπησαν, οι συνάδελφοι της στα δικαστήρια Ηρακλείου.
Με λόγια που συγκινούν και μια επιστολή αντί ψηφίσματος ο Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων Ηρακλείου αναφέρει για το χαμό της:
"Σαν κεραυνός αργά χθες έπεσε σε όλους μας η είδηση της «αναχώρησης» σου. Ξέραμε τη δυσκολία της κατάστασης, αλλά δεν φανταζόμασταν , δεν έβαζε ο νους μας, πως τόσο γρήγορα, τόσο αθόρυβα θα ξεκινούσες για το μεγάλο ταξίδι….
Ζήσαμε την πληθωρική παρουσία σου , είτε ως συνάδελφοι στις υπηρεσίες των Δικαστηρίων που εργάστηκες, είτε ως συνδικαλιστές στο Σύλλογο και στα συνέδρια των Δικαστικών Υπαλλήλων. Περάσαμε μαζί σου πολλές καλές στιγμές με χαρές και όμορφες αναμνήσεις. Βεβαίως , συγκρουστήκαμε κιόλας, μέσα από την καθημερινή εργασιακή τριβή, όμως πάντα, βρίσκαμε τον τρόπο να δίνουμε λύσεις και να ξεπερνιούνται τα προβλήματα.
Ζούσες με ένταση το κάθε τι, μετέδιδες στους γύρω σου, ζωή και ζωντάνια. Ήσουν παρούσα σε όλα τα συμβάντα είτε στο χώρο δουλειάς , είτε στο κοινωνικό σου περιβάλλον. Οι φίλοι ένοιωθαν την αγάπη σου, την απλόχερη βοήθεια και αλληλεγγύη που τους πρόσφερες στις δύσκολες στιγμές, αλλά και τη γενναιοδωρία και τη δοτικότητά σου στις χαρούμενες στιγμές. Στο χώρο της δουλειάς, εκεί που εμείς οι περισσότεροι σε ζούσαμε καθημερινά, ήσουν πάντα δοσμένη με πάθος και προσπαθούσες να προσφέρεις , όπου υπήρχε ανάγκη. Ήταν σημαντική και καθοριστική η συμβολή σου στη δύσκολη διαδικασία της μετεγκατάστασης του Ειρηνοδικείου Ηρακλείου, όταν για μεγάλο χρονικό διάστημα είχες πάρει πάνω σου, χωρίς δισταγμό την μεγαλύτερη ευθύνη και συντόνιζες όλα τα πρακτικά ζητήματα. Και όλοι, συνάδελφοι, δικαστές, δικηγόροι, σου αναγνωρίζουν αυτή τη συμβολή.
Θεοδώρα, πάντα ήσουν απρόβλεπτη και ασυμβίβαστη. Δεν φοβήθηκες το θάνατο, δεν τον πήρες στα σοβαρά, όμως διάλεξες την πιο δύσκολη στιγμή για να φύγεις. Τώρα που εξαιτίας των υγειονομικών μέτρων, δεν μπορούμε , ούτε να σε αποχαιρετήσουμε από κοντά. Όμως ο νους μας και η σκέψη μας, θα βρίσκεται κοντά σου στη Σπάρτη, την ώρα του αποχαιρετισμού, ζητώντας από το Θεό να αναπαύσει με Γαλήνη την Ψυχή σου."
