Η συμπεριφορά του δε "μαρτυρούσε" το παραμικρό!

Με κομμένα τα "φτερά", μετά την αποτρόπαιη πράξη του συζύγου της, η 22χρονη σύζυγος του "Σαολίν" που χθες κρίθηκε ένοχος για τη δολοφονία και το βιασμό της Σούζαν Ίτον, προσπαθεί να αντλήσει δύναμη από τα παιδιά της και κοιτάζει μπροστά, με μοναδικό μέλημά της τα αγγελούδια της - το 4χρονο και το 2χρονο, που χωρίς να το γνωρίζουν και χωρίς, φυσικά, να ευθύνονται, υφίστανται τα "περίεργα" βλέμματα της κοινωνίας, εξαιτίας της πράξης του πατέρα τους.

"Δεν περίμενα ότι θα έφτανα εδώ, σε αυτή την κατάσταση. Είναι πολύ δύσκολο, δεν περίμενα ότι θα έκανε τέτοιο πράγμα ο σύζυγός μου" - λέει η 22χρονη, που δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πώς ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράζεται τη ζωή της τα τελευταία χρόνια, έφτασε σε αυτό το σημείο.

"Τώρα προσπαθώ να είμαι δίπλα στα παιδιά μου, να υποστηρίζω τα παιδιά μου, γιατί με τον κόσμο είχαμε κάποια θέματα. Τώρα κοιτάζω μόνο τα παιδιά μου και πάμε δικαστικώς να πάρω την επιμέλεια των παιδιών" - αναφέρει, μιλώντας στην κάμερα του Star. 

Αναφερόμενη στη στάση της μικρής τοπικής κοινωνίας όπου ζει, έκανε λόγο για πολύ δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζει. Μίλησε για συμπεριφορές και απέναντι στα παιδιά της, τα οποία δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν τί έχει συμβεί. Όπως λέει, τα παιδιά ζητούν τον πατέρα τους, όπως κάθε παιδί, έχουν επικοινωνία μαζί του στο τηλέφωνο και "θα έχουν επικοινωνία με τον πατέρα τους, αλλά την επιμέλεια θα την πάρω".

7 μέρες ... σαν να μην "τρέχει" τίποτα!

Χθες ενώπιον του Δικαστηρίου, ο 28χρονος Χανιώτης είπε πως ήξερε πως θα πιαστεί, ήθελε όμως τις λιγοστές ημέρες ελευθερίας που του απέμεναν να τις περάσει με την οικογένειά του. "Δεν είχα καταλάβει τίποτα, δεν είχε περίεργες αντιδράσεις" - λέει η σύζυγός του, που από τα 17.5 της χρόνια, οπότε τον γνώρισε, είναι στο πλευρό του, βλέποντας σε εκείνον τον άνδρα με τον οποίο ήθελε να δημιουργήσει οικογένεια.

Στις 7 ημέρες που μεσολάβησαν από τη δολοφονία ως τη σύλληψή του, η σύζυγος αναφέρει πως "ήταν όλα πολύ φυσιολογικά τότε, σαν να μην "τρέχει" τίποτα", δεν είχε καταλάβει τίποτα, καθώς εκείνος επιδείκνυε φυσιολογική συμπεριφορά, ήταν όπως κάθε μέρα. "Παίζαμε με τα παιδιά, δούλευε..." - προσθέτει.

Στα 22 της χρόνια η ίδια βλέπει το "αύριο" με τα παιδιά της. "Προχωράω μπροστά με τα παιδιά μου. Θα είμαι δίπλα τους σε όλα" - καταλήγει.