Χ.Μαμουλάκης: Αναπτυξιακός Νόμος ανισοτήτων και αποκλεισμών

Σε υψηλούς τόνους, ασκώντας κριτική και αναδεικνύοντας τις πολλές και σοβαρές ατέλειες του νομοσχεδίου του Αναπτυξιακού Νόμου, ολοκληρώθηκε η πρώτη τοποθέτηση του Εισηγητή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αν. Τομεάρχη Ανάπτυξης & Επενδύσεων Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Βουλευτή Ηρακλείου, Χάρη Μαμουλάκη στην Ολομέλεια της Βουλής.​

Ο Χάρης Μαμουλάκης αναφέρθηκε στην φιλοσοφία των Αναπτυξιακών Νόμων, εστιάζοντας στα θετικά και αρνητικά τους σημεία, ενώ εκθείασε το διαφορετικό αναπτυξιακό μοντέλο που πρέσβευε ο Νόμος της Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ του 2016. Ένας νόμος που υιοθετούσε την λογική των διαφορετικών καθεστώτων, ώστε να μπορεί η πολιτεία να στρέφει τους πόρους της σε εκείνες τις κατευθύνσεις που ήταν αποδεδειγμένο ότι υπήρχε μέλλον για την εθνική οικονομία, επέλεγε να μεταφέρει το μεγαλύτερο μέρος των ενισχύσεων προς τις μεσαίες και τις μεγάλες επιχειρήσεις, με την μορφή των φοροαπαλλαγών, δημιουργούσε για πρώτη φορά ένα ενιαίο πληροφοριακό σύστημα για τις κρατικές ενισχύσεις και προέβλεπε ειδικά καθεστώτα τα οποία προνομιακά θα αφορούσαν μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ΚΟΙΝΣΕΠ, Συνεταιριστικά εγχειρήματα κ.α. «Ο σημερινός νόμος συνεχίζει τις δύο πρώτες καινοτομίες του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που ατυχώς εντάσσει διάφορους άσχετους κλάδους στο παραγωγικό υπόδειγμα που θέλει να ενισχύσει, αλλά αποτελεί βήμα πίσω τόσο σε σχέση με την διαφάνεια, όσο σε σχέση και με την συμπερίληψη της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας στην οπτική του, ενώ ταυτόχρονα, ανατρέπει την βασική θετική κληρονομιά όλων των αναπτυξιακών νόμων, δηλαδή την συνεισφορά τους στην άρση των περιφερειακών ανισοτήτων» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Χάρης Μαμουλάκης, παραθέτοντας συγκεκριμένα επιχειρήματα.

Ειδικότερα, τόνισε την αδιαφάνεια που προκύπτει από την τοποθέτηση ορκωτών ελεγκτών από τον ίδιο τον Υπουργό, δήθεν για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, όπως και το ότι στα περισσότερα καθεστώτα, οι πολύ μικρές επιχειρήσεις καλούνται να ανταγωνιστούν τις πολύ μεγάλες. «Βάζετε την πολύ μικρή επιχείρηση να ανταγωνιστεί τη μεγάλη για να πάρει ενίσχυση από το ίδιο προκηρυσσόμενο καθεστώς. Ποιος λέτε να κερδίσει; Το μεγάλο ψάρι ή το μικρό; Είπε χαρακτηριστικά ο Χάρης Μαμουλάκης.

Επίσης, ανέδειξε στοιχεία του Νόμου που εισαγάγουν αδικαιολόγητους περιορισμούς, όπως την εξαίρεση των ατομικών επιχειρήσεων, την απουσία συνεταιρισμών, ενεργειακών κοινοτήτων και ΚΟΙΝΣΕΠ, καθώς και ότι στο καθεστώς του Νέου Επιχειρείν, προβλέπονται μόνο εγγυήσεις, τονίζοντας: «Πάνω από όλα όμως, η ένταξη προϋποθέτει την εκτίμηση βιωσιμότητας από μια τράπεζα ως on/off κριτήριο. Με αυτό τον τρόπο, πετάτε έξω την συντριπτική πλειοψηφία των μικρομεσαίων που είναι αποκλεισμένοι από τον τραπεζικό δανεισμό.».

Ο Χάρης Μαμουλάκης έκανε εκτενή αναφορά και στις γεωγραφικές ανισότητες, αφού τα περισσότερα καθεστώτα του Νόμου δεν ενσωματώνουν διαφορετικά ποσοστά κατά περιφερειακή ενότητα, ούτε και υπάρχουν περιφερειακά πλαφόν ή όρια όπως έχει το ΕΣΠΑ, ενώ εστίασε και στην έλλειψη περιβαλλοντικού πρόσημου, αναφέροντας: «Σήμερα, η μεγαλύτερη διαμάχη σε επίπεδο Ευρώπης είναι το ζήτημα του taxonomy. Το ζήτημα δηλαδή του συστήματος ταξινόμησης των μελλοντικών επενδύσεων στη βάση των δυνητικών συνεπειών τους στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG’s) του ΟΗΕ. Ήδη όλοι οι διεθνείς χρηματοδοτικοί οργανισμοί, η EIB, το IFC, η EBRD, διαμορφώνουν τα επιτόκια δανεισμού και τα κριτήρια επιλεξιμότητας των επενδύσεων στην βάση των SDG’s, ενώ ο ίδιος μετασχηματισμός συμβαίνει σήμερα και στα επιμέρους εθνικά τραπεζικά συστήματα. Εν μέσω αυτής της κοσμογονίας η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μας φέρνει ΤΟΝ νόμο για τις κρατικές ενισχύσεις χωρίς καμία μέριμνα για τα SDG’s και το green financing.». Και κατέληξε ο Εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: «Κυρίες και κύριοι τις κυβέρνησης, το περιβάλλον δεν είναι άλλος ένας οικονομικός κλάδος. Το περιβάλλον είναι, και θα έπρεπε να είναι, ο ορίζοντας της σκέψης μας για κάθε συζήτηση περί της οικονομίας. Ο κύριος Μητσοτάκης μπορεί να μην το βλέπει έτσι και να πιστεύει, ακολουθώντας τον χαρακτήρα της Merilyn Strip στο Don’t Look Up, να διαφύγει σε άλλο γαλαξία. Εμείς όμως και τα παιδιά μας ήμαστε, δυστυχώς, αναγκασμένοι να νομοθετούμε με μέριμνες για το μέλλον αυτού εδώ του πλανήτη.».