Έτος 2024, Δημοτικό σχολείο: «Μαμά, δε με παίζουν οι φίλοι μου γιατί δεν έχω κινητό!»

Της Κατερίνας Μυλωνά

«Γιατί, παιδί μου, είσαι στεναχωρημένο;»

«Μαμά, οι φίλοι μου δε θέλουν να παίξουν μαζί μου, όλο το απόγευμα παίζουν παιχνίδια στο Διαδίκτυο και εγώ δεν έχω καν κινητό! Είσαι κακιά…»

Θα μπορούσε να είναι μία συζήτηση που προκαλεί γέλιο, η εικόνα ενός γονιού να μαλώνει με το παιδί του είναι κάτι το συνηθισμένο, εξάλλου- ειδικά όταν μιλάμε για ηλικίες 10 ετών και άνω. Όταν, όμως, κοιτάξουμε όλοι γύρω μας και αντιληφθούμε πόσα παιδιά Δημοτικού κρατούν στα χέρια τους κινητό ή tablet, τότε ίσως τρομάξουμε και λίγο…

Εκπαιδευτικοί μιλούν στο Cretalive για ό,τι συμβαίνει σήμερα στα σχολεία και του Ηρακλείου, όπως και σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα. Από την Γ΄ Δημοτικού παιδιά «συλλαμβάνονται» με κινητό στο σχολείο, οι συζητήσεις τους περιστρέφονται γύρω από ό,τι είδαν, άκουσαν, έπαιξαν πίσω από μια οθόνη…

Μεγαλύτερα παιδιά έχουν κινητό με τις ευλογίες των γονιών τους καθώς στις μέρες μας είναι ένα αναγκαίο κακό, αυτό όλοι το δέχονται. Όμως, η λέξη «όρια» δείχνει να έχει σβήσει από το λεξικό. Οι καθηγητές τονίζουν πως ο ρόλος τους δεν είναι να επιβάλλουν τιμωρίες, να γίνονται οι κακοί της υπόθεσης. Η ουσία είναι να συνεργάζονται όλα τα μέλη, οικογένεια και σχολείο, για το καλό των παιδιών, οι αποβολές, η κατάσχεση ενός κινητού είναι απλά παυσίπονα που δεν έχουν και επίδραση για πολλές ώρες, μετά από λίγο όλα είναι ίδια, ίσως και χειρότερα…

Από την Γ’ Δημοτικού… αρχίζουν τα όργανα!

Ο πρόεδρος του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Ηρακλείου «Δ. Θεοτοκόπουλος», κ. Γιώργος Μακράκης, ξεκαθαρίζει στο Cretalive πως η χρήση κινητών από μαθητές εντός της σχολικής μονάδας είναι κάτι που απαγορεύεται με βάση τον κανονισμό λειτουργίας των σχολείων.

Αναφέρει πως είναι σπάνιο φαινόμενο παιδιά να κρατούν μαζί τους κινητό, κάτι που κάποιες φορές διαπιστώνεται από τους δασκάλους την ώρα του διαλλείματος. Εκείνο που είναι πιο συνηθισμένο είναι σε περίπτωση εκδρομής, οι ίδιοι οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να έχουν μαζί τους κινητό επειδή αισθάνονται πιο ασφαλείς. Ωστόσο, ούτε αυτό είναι θεμιτό, οι εκπαιδευτικοί προσπαθούν να καθησυχάσουν και να διαβεβαιώσουν τους γονείς πως το κινητό δε χρειάζεται και όλα γίνονται με προσοχή και ασφάλεια.

Εκείνο που, όμως, προβληματίζει περισσότερο τους δασκάλους είναι οι συζητήσεις που γίνονται στα πηγαδάκια των μαθητών: μιλούν για εικόνες, σελίδες στο Διαδίκτυο που γίνεται ξεκάθαρο ότι επισκέφτηκαν, προφανώς χωρίς την επίβλεψη ενός ενήλικα. Αναφερόμαστε σε ακατάλληλο περιεχόμενο που, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένα παιδί δε θα έπρεπε να έχει πρόσβαση.

Διαπιστώνεται, γενικότερα, πως κάποιες φορές, δυστυχώς, οι γονείς δείχνουν να παρκάρουν τα παιδιά μπροστά από μια οθόνη για να μπορέσουν να απολαύσουν τον καφέ τους σε μία έξοδό τους με την οικογένεια. Όμως, έτσι τα παιδιά δεν κοινωνικοποιούνται και η όλη κατάσταση επηρεάζει αρνητικά την ψυχοσύνθεσή τους.

Διευθυντής 6ου Γυμνασίου: Βοηθήστε μας!

Το μήνυμα του διευθυντή του 6ου Γυμνασίου Ηρακλείου, κ. Μανώλη Σφυράκη, προς τους γονείς που αφορούσε στη χρήση κινητών τηλεφώνων, το οποίο ήρθε στο φως μέσα από το Cretalive προκάλεσε εντύπωση.

Ο ίδιος τονίζει πως είναι κάτι που στέλνεται κάθε σχολική χρονιά στους γονείς, απλώς φέτος είδε το φως της δημοσιότητας.

Θεωρεί πως φέτος το θέμα έλαβε διαστάσεις γιατί ίσως οι γονείς έχουν απελπιστεί από όσα συμβαίνουν στα σχολεία. Στο Γυμνάσιο, ένα ποσοστό της τάξης του 95% έχει κινητό. Ο κ. Σφυράκης παραδέχεται πως υπάρχουν πρακτικοί λόγοι και το θέλουν και οι ίδιοι οι γονείς, ωστόσο, τονίζει πως δε συντρέχει κανένας απολύτως θεμιτός λόγος να έχει ένας έφηβος smart phone με πρόσβαση στο Διαδίκτυο και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών με κινητά που κοστίζουν ως και 1.500 ευρώ και αρνούνται να τα παραδώσουν στους εκπαιδευτικούς ακριβώς για αυτό τον λόγο!

Τον περασμένο Φεβρουάριο, έγινε στο σχολείο μια εσπερίδα, όπου ειδικοί μίλησαν για αυτό το θέμα και τις μαθησιακές δυσκολίες που φαίνεται να προκαλούνται από την υπερβολική χρήση κινητού τηλεφώνου. Αυτό ήταν ένα ακόμα «καμπανάκι» για το σχολείο.

Μάλιστα, υπάρχουν γονείς που ζητούν από το σχολείο να θέσει αυστηρούς κανόνες γιατί οι ίδιοι αδυνατούν να επιβληθούν στα παιδιά τους.

Ο κ. Σφυράκης ελπίζει ακόμα και μέσα από τη δημοσιοποίηση του θέματος, να μπει ένα λιθαράκι για την επίλυσή του. Ίσως αν όλοι μαζί, σχολείο, γονείς, Υπουργείο Παιδείας, κοινωνία, ΜΜΕ συνεργαστούν, τότε αύριο δε συζητάμε πια για τα… κακά κινητά τηλέφωνα!

«Τα παιδιά αισθάνονται μία ματαίωση»

Ο διευθυντής στο 3ο Λύκειο Ηρακλείου και χρόνια σχολικός σύμβουλος, κ. Γιώργος Πανσεληνάς, σε ερώτηση για τις αλλαγές στις ποινές των μαθητών που εξετάζει το Υπουργείο Παιδείας, απαντά πως το θέμα δεν είναι η επιβολή μίας ποινής αλλά ένα πρόβλημα να λυθεί οριστικά. 

Ο ίδιος, με την εμπειρία του συμβούλου, γνωρίζει πολύ καλά πως η περίφημη αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος δεν αποτελεί την απάντηση. Με βάση ό,τι ισχύει από το 2017 ως σήμερα, ένας μαθητής παίρνει ως διήμερη αποβολή από το σχολείο και στη συνέχεια, για να απομακρυνθεί οριστικά από τη συγκεκριμένη σχολική μονάδα, η όποια απόφαση λαμβάνεται με τη συναίνεση ενός τρίτου παράγοντα, την έγκριση του ΚΕ.Δ.Α.Σ.Υ. (Κέντρου Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης) ή του σχολικού συμβούλου παιδαγωγικής ευθύνης. Με λίγα λόγια, δεν αρκεί η απόφαση του σχολείου.

Ο κ. Πανσεληνάς σημειώνει πως η λύση δεν είναι ένα παιδί να στιγματιστεί με την… ανωτάτη των ποινών, το θέμα είναι να μπορέσει ο μαθητής αυτός να ενσωματωθεί ομαλά σε ένα άλλο σχολικό περιβάλλον. Για να γίνει αυτό, δε μιλάμε για μία τιμωρία, αυτό δεν έχει κανένα νόημα. Μιλάμε για μία διαδικασία υπό το βλέμμα και τη φροντίδα ειδικών, με τη συνεργασία και καλή διάθεση όλων των πλευρών, αλλιώς ένα παιδί φεύγει με τη…βούλα του «κακού παιδιού» και αυτή κουβαλάει στο νέο του σχολείο. Έτσι, ακόμα και αν το πρόβλημα οφειλόταν στο προηγούμενο σχολείο, σε σχέση με συγκεκριμένα πρόσωπα και καταστάσεις, αυτό δε θα το μάθουμε ποτέ και κανένα θέμα δε θα έχει λυθεί, απλώς μια κατάσταση θα διαιωνίζεται για πάντα…

Σε αυτή τη λογική, είναι προτιμότερο ένα παιδί που αντιμετωπίζει κάποιο ζήτημα στο σχολείο να παίρνει μόνο του μεταγραφή σε άλλο και η μετάβαση να γίνεται με καλές προοπτικές και όχι σε ένα αρνητικό κλίμα.

Για τη χρήση κινητών, αναφέρει πως το πρόβλημα ξεκινάει από την οικογένεια και την κοινωνία, ας είμαστε ειλικρινείς και ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας, ακόμα και οι ενήλικες είναι εθισμένοι στο κινητό τους.

Ο κ. Πανσεληνάς θεωρεί πως το μεγαλύτερο «αγκάθι» για το σχολείο σήμερα είναι το αίσθημα ματαίωσης που καταβάλλει τα παιδιά. Θεωρούν πως τα σχέδιά τους δε θα πάρουν «σάρκα και οστά». Ακόμα και παιδιά που έχουν προοπτικές όσο αφορά στις σπουδές, επιλέγουν τη λύση του εξωτερικού, δε νιώθουν ότι στη χώρα μας θα έχουν ένα ευοίωνο αύριο. Εξαίρεση αποτελούν παιδιά με γονείς που έχουν αυτό που λέμε «στρωμένη δουλειά». Πρόκειται για ένα φαινόμενο που σε τέτοιο βαθμό ο κ. Πανσεληνάς συναντά για πρώτη φορά στο σχολείο…

Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι υπάρχει στο σχολείο ψυχολόγος και κοινωνική λειτουργός, ωστόσο η μία μέρα την εβδομάδα δεν αρκεί, αποτέλεσμα θα έχει η καθημερινή παρουσία τους δίπλα στα παιδιά και τους καθηγητές.

Και αύριο, τι;

Σε ένα σχολείο που διαρκώς απαξιώνεται ακόμα και στα μάτια των παιδιών, όταν μένουν χωρίς κινητό έστω για λίγο, γιατί ένας εκπαιδευτικός προχώρησε στην κατάσχεσή του, και οι έφηβοι παθαίνουν σύνδρομο στέρησης, η λύση ίσως κρύβεται στην καλή συνεργασία όλων των πλευρών: γονείς με αυτιά και μάτια ανοιχτά, καθηγητές με μόνη τους μέριμνα το (πραγματικά) καλό των παιδιών. Σε αυτή την κοινωνία, με αυτά τα δεδομένα, η τιμωρία είναι η εύκολη λύση που… δε λύνει κανένα πρόβλημα, απλώς το κουκουλώνει για λίγο!

Δείτε επίσης:

Μεγάλες αλλαγές στα σχολεία - Τι θα ισχύσει για αποβολές, απουσίες και ζημιές από καταλήψεις

Ηράκλειο: Εκτός σχολείου τα κινητά τηλέφωνα - Μέτρα παίρνει o Διευθυντής!