Ένας... μπουρλοτιέρης στην "καρδιά" του τουρισμού

Του Αντώνη Παντινάκη

"Είκοσι χρόνια φούρναρης (και ζαχαροπλάστης μαζί, αυτοδίδακτος σε όλα!) έχω ψήσει..." μπορεί να καυχηθεί ο κ. Μιχάλης Γιαμπουδάκης, φέρνοντας στα... μέτρα του το γνωστό και παλιό διαφημιστικό σλόγκαν.

Έστησε την οικογενειακή του επιχείρηση εκεί όπου ξεκίνησε να "χτυπά" η ... καρδιά του τουρισμού στο Ρέθυμνο, στον Αδελιανό Κάμπο, σε μία περίοδο άνθησης και συνεχούς ανόδου της πιο βαριάς οικονομικής βιομηχανίας μας.

Δύο δεκαετίες τώρα, κάνει φίλους (κυρίως) από βόρεια κράτη της Ευρώπης. Τους νοσταλγεί και τον νοσταλγούν και με λαχτάρα μετρά τις μέρες για να τους υποδεχθεί ξανά στο μαγαζί του...

"Όταν δεν έχει τουρισμό είναι πεθαμένα τα πράγματα"

Την περσινή χρονιά, πρωτόγνωρη για όλους λόγω Covid, τα έσοδα του καφέ - αρτοποιείου- ζαχαροπλαστείου του κάλυψαν μόνο τα πάγια έξοδα (λογαριασμούς ως επί το πλείστον).

Ο τζίρος κυμάνθηκε σ' ένα 15%- 20% συγκριτικά με το 2019.

"Δεν πήρα οικονομική στήριξη από το κράτος" υποστηρίζει, διότι "εμφανίζομαι ως φούρνος και φαίνομαι ανοιχτός". Ανοιχτός αλλά επί της ουσίας κλειστός σε μία αμιγώς τουριστική περιοχή · η οποία χωρίς τουρίστες είναι ένα άδειο κι έρημο τοπίο...

Ο κ. Γιαμπουδάκης, με το ιστορικό επίθετο (για το οποίο μας μιλάει παρακάτω), αποφάσισε να ανεβάσει ρολά λίγο πριν τις 20 Απρίλη. Τις πρώτες μέρες, πετούσε... τσάντες ολόκληρες με παραγόμενα προϊόντα, ελλείψει κόσμου!

"Η δουλειά πάει καλά όταν έχει τουρισμό, όταν δεν έχει τουρισμό είναι πεθαμένα τα πράγματα" σημειώνει.

Στις καλές και φυσιολογικές εποχές, το κατάστημα σέρβιρε ροφήματα και λιχουδιές απ' τον Μάρτη ίσαμε το φθινόπωρο: Η δουλειά ανέβαινε από τον Μάη και μετά, και έπιανε μέχρι και τα μέσα Νοέμβρη, εξυπηρετώντας ξένους μουσαφίρηδες! 

Πέρσι, η σταθερή πελατεία τίμησε τα καλούδια του κ. Μιχάλη και της οικογένειάς του κι εκεί γύρω στο Σεπτέμβρη, με τις ακυρώσεις και τις μετακινήσεις των κρατήσεων να δίνουν και να παίρνουν, η αυλαία της σεζόν έπεσε νωρίτερα απ' τα συνηθισμένα. 

Για εφέτος, ο κ. Γιαμπουδάκης εκτιμά ότι Αύγουστο και Σεπτέμβρη "θα έχει κόσμο", ο όγκος του οποίου βεβαίως δεν θα καλύπτει τη χασούρα του προηγούμενου διαστήματος.

"Θα πάμε λίγο καλύτερα από πέρυσι" προβλέπει. "Φαίνεται ότι πάει να ξεμπλοκάρει η κατάσταση, αλλά θα μας πάρει χρόνια να επιστρέψουμε στα επίπεδα του 2019.  Πιστεύω θα μας πάρει μια πενταετία".

Με το μαγαζί να είναι ιδιόκτητο, δεν υπάρχει ο βραχνάς των ενοικίων. "Θα πέθαινες αλλιώς" παραδέχεται. Σωσίβιο στα φουρτουνιασμένα και αχαρτογράφητα νερά του κορωνοϊού, το ότι η επιχείρησή του είναι οικογενειακή: δηλαδή, συνδράμουν η σύζυγος, οι κόρες, ο γαμπρός, ενίοτε και η... εγγονή του!

Ο κ. Γιαμπουδάκης ευγνωμονεί την τεχνολογία που του' χει δώσει τη δυνατότητα επικοινωνίας, αλλά και εξ αποστάσεως εξυπηρέτησης, φίλων του απ' το εξωτερικό!

Τους έχει μάθει και τον έχουν μάθει τόσα χρόνια. Με κλειστά... μάτια μπορεί να συνεννοηθεί μαζί τους. Τα αλληλοπειράγματα, αμέτρητα · τα κολλήματα και οι παραξενιές, συγκεκριμένα-ες! Πάμε να διαβάσουμε κάποια ευτράπελα, αλλά και μερικές απ' τις εμπειρίες, που αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας...

"Πήγε να με πληρώσει με δραχμές!"

Την περίοδο της μεγάλης οικονομικής κρίσης, οι σχέσεις Ελλήνων και Γερμανών δοκιμάστηκαν αρκετά. Ένας πελάτης του απ' την χώρα της βόρειας Ευρώπης του έκανε... πλάκα, με το νόμισμα: "Πήγε να με πληρώσει με δραχμές! Ε, εντάξει δεν τους κράτησα κακία!" θυμάται ο ... "μπουρλοτιέρης" του Αδελιανού Κάμπου! Όσο γι' αυτό, για την ιστορικότητα του επιθέτου του, αποτέλεσε κι εκείνο με τη σειρά του πεδίο... καζούρας: "Αρκάδι -Αρκάδι, μου έλεγαν - "Βόμβα - βόμβα, του απαντούσα"!

Πράγματι, οι ρίζες του οικογενειακού του δέντρου φτάνουν ως τον Κώστα Γιαμπουδάκη, πρωτοπαλίκαρο της ηρωικής θυσίας του Αρκαδίου. "Είναι της οικογενείας. Μιχάλη με έβγαλαν επειδή έτσι έλεγαν τον πατέρα του πατέρα μου. Τώρα, δεν ξέρω αν τον παππού μου τον ονόμασαν έτσι λόγω του Αρκαδίου". (επειδή η επέτειος πέφτει στη γιορτή των Ταξιαρχών!).

Πάντως, ο κ. Γιαμπουδάκης έχει αντιληφθεί ότι οι υποστηρικτές της Μέρκελ είναι... μοιρασμένοι. "Σκληρή γυναίκα" μου λένε οι Γερμανοί πελάτες μου. Γενικά, νομίζω ότι δεν τους είναι και τόσο πολύ συμπαθής".

"Δεν μιλάω καθόλου ξένες γλώσσες, συνεννοούμαι απταίστως"

Το κορυφαίο σε όλα αυτά, είναι ότι ο ίδιος δεν ξέρει γρυ... από ξένες γλώσσες - συνεννοείται όμως, κι αυτό είναι το βασικό και το πιο εντυπωσιακό!

"Δεν μιλάω καθόλου ξένες γλώσσες, συνεννοούμαι απταίστως ωστόσο! Περνάμε ωραία!" θα χαριτολογήσει.

"Ήπιε τέσσερις μαζεμένους καφέδες το απόγευμα!"

Είναι φυσικό κι επόμενο, αυτή την 20ετία να έχει μάθει απ' έξω κι ανακατωτά τα... κουσούρια και τις συνήθειές τους.

"Οι ξένοι και ειδικά οι Γερμανοί αγαπάνε τον καφέ και το γλυκό. Και δεν θέλουν να τους κοροϊδέψεις! Αν τους κοροϊδέψεις, τους έχασες, αν και είναι εντελώς διαφορετικοί σε σχέση με τη συμπεριφορά που έχουν στην πατρίδα τους. Αυτό μου το έχει επιβεβαιώσει και Έλληνας που μένει στη Γερμανία. Εδώ όταν έρχονται, λύνονται! Τους πειράζω κι εγώ, αρχίζω τα κεράσματα. Περνάμε καλά".

Ποιο είναι όμως το (διατροφικό) τους πρόγραμμα; "Και το πρωινό τους θα φάνε, γιαούρτι με μέλι ή τυρόπιτα - παραδοσιακά όλα. Οι Άγγλοι προτιμούν τα σάντουϊτς. Οι Γερμανοί όμως το απόγευμα απολαμβάνουν καφέ και γλυκό. Θυμάμαι ένας μία φορά είχε πιει τέσσερις μαζεμένους καφέδες το απόγευμα! Οι Ρώσοι, πάλι, παίρνουν γλυκά μαζί τους, αδειάζουν τα σιροπιαστά. Πολλές φορές στέλνουμε κι εμείς παραγγελίες στο εξωτερικό!".

Τα (παραδοσιακά) γλυκά είναι το... φόρτε του κ. Γιαμπουδάκη και σ' αυτό έχει βάλει το... χεράκι της και η σύζυγός του, που κατάγεται απ' τον Μακρύ Γιαλό του Λασιθίου!

Την ίδια γεύση έχουν και οι αναμνήσεις του απ' τις συναναστροφές του με το κοινό, γι' αυτό και αδημονεί να ανοίξει όσο πιο σύντομα γίνεται η τουριστική αγορά. Έκανε το εμβόλιο και τηρώντας όλα τα μέτρα που ορίζουν τα υγειονομικά πρωτόκολλα κρατάει σε ασφαλείς αποστάσεις τον κορωνοϊό και τις αρνητικές σκέψεις, καθώς είναι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος!