Ένας Γάλλος ανακαλύπτει τα απάτητα μονοπάτια της Κρήτης

Τον περασμένο Μάρτιο, ο Γάλλος Σιλβέν Μπαζέν έδινε μια ομιλία για το όραμα και το πάθος του στη μεγαλύτερη έκθεση της Γαλλίας με θέμα την πεζοπορία, το Salon du Randonneur στη Λυών. Ο Μπαζέν είναι συγγραφέας ταξιδιωτικών βιβλίων και αρχισυντάκτης του περιοδικού Wider Trail Outdoor, το οποίο ειδικεύεται σε υπαίθριες δραστηριότητες, όπως η πεζοπορία, η ποδηλασία, ο Μαραθώνιος. Μετά το τέλος της ομιλίας του, ένας άγνωστος άνδρας τον πλησίασε: «Είμαι από την Κρήτη, όπου δημιουργούμε νέα μονοπάτια πεζοπορίας. Ενδιαφέρεστε να τα επισκεφθείτε;» τον ρώτησε. Ο Μπαζέν απάντησε θετικά στην πρόταση του Δημήτρη Μιχελογιάννη, ειδικού συμβούλου της Περιφέρειας Κρήτης, ο οποίος ήταν ο άνδρας που τον είχε προσεγγίσει. Και έτσι τον Οκτώβριο βρέθηκε για δεκαπέντε μέρες στην περιοχή του Αποκόρωνα Χανίων, πεζοπορώντας στα μονοπάτια της περιοχής με τη βοήθεια χαρτών και εφαρμογών.

Διαδρομές για όλους

Το δίκτυο πεζοπορικών διαδρομών του Αποκόρωνα Χανίων αποτελείται από δώδεκα μονοπάτια συνολικού μήκους άνω των 150 χιλιομέτρων. Κάποια από αυτά, προϋπήρχαν και έχουν επισκευαστεί, ενώ κάποια μέρη των ήδη υπαρχόντων, επεκτάθηκαν. Η Περιφέρεια Κρήτης και ο Δήμος Αποκορώνου ανέλαβαν την ανάδειξη, τη διασύνδεση και τη λειτουργία τους, ενώ θα είναι στο σύνολό τους έτοιμα προς χρήση μέχρι το τέλος του χρόνου. Η πρώτη διαδρομή παραδόθηκε μέσα στον Οκτώβριο και συνδέει κυκλικά την ερειπωμένη μινωική πόλη της Άπτερας, τα μοναστήρια στα ημιορεινά της περιοχής και την κοιλάδα του Κοιλιάρη με το φρούριο Ιτζεδίν, ένα από τα κύρια αμυντικά έργα των Οθωμανών στο λιμάνι της Σούδας. Ο Μπαζέν όμως περπάτησε και στα δώδεκα μονοπάτια.

«Τα μονοπάτια ήταν κυρίως σε χαμηλό και μέτριο υψόμετρο. Κάποια έχουν δυσκολίες και προκλήσεις, αφού ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί, ενώ ορισμένες διαδρομές είναι πιο απαιτητικές σωματικά για τον πεζοπόρο. Στο σύνολό του το δίκτυο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς διαθέτει και μια ποικιλία από οικογενειακές διαδρομές», αναφέρει ο 44χρονος Γάλλος.

Το δίκτυο των μονοπατιών του Αποκόρωνα προσφέρει πλούσιες εικόνες στον επισκέπτη: τοπία με αντιθέσεις στα υψώματα των Λευκών Ορέων, περάσματα μέσα από χωριά γεμάτα κυπαρίσσια, όπως ο Βαφές, ο Τζιτζιφές και ο Φρες, παραμυθένια και ιδιαίτερα δάση κοντά στην θάλασσα, λίμνες, ιστορικά αξιοθέατα και τόπους μνήμης και θρησκείας από την εποχή της Ενετοκρατίας και των Οθωμανών γύρω από τον Βάμο, την ιστορική πρωτεύουσα της επαρχίας, και την περιοχή του κεντρικού Αποκόρωνα που είναι γνωστή για τον αγροτουρισμό της. «Αυτή η ποικιλομορφία είναι απολαυστική, καθώς καθημερινά ανακάλυπτα ένα νέο κομμάτι του Αποκόρωνα», λέει.

Κρητικές αντιφάσεις

Τα μονοπάτια του Αποκόρωνα προστίθενται σε μια σειρά από πεζοπορικές διαδρομές, όπως εκείνη του φαραγγιού της Σαμαριάς (κατά την άποψη του Μπαζέν, είναι πανέμορφο, αλλά δείχνει μόνο ένα μέρος της κρητικής φύσης) και τα 77 μέρη του ευρωπαϊκού μονοπατιού Ε4 που ξεκινάει από το Καστέλι Κισσάμου, διασχίζει όλες τις περιφερειακές ενότητες του νησιού και καταλήγει στην Κάτω Ζάκρο στο Λασίθι. Το συγκριτικό πλεονέκτημα του νέου δικτύου είναι, σύμφωνα με τον Γάλλο δημοσιογράφο, το γεγονός ότι συνδέει τα χωριά της περιοχής με τη φύση που τα περιβάλλει. «Στη Γαλλία, αυτό το είδος μονοπατιών υπάρχει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Η πεζοπορία είναι πολύ δημοφιλής και είμαι πολύ ενθουσιασμένος να μοιραστώ την εμπειρία μου στα κρητικά μονοπάτια με το γαλλικό κοινό, το οποίο σίγουρα θα ενδιαφερθεί πολύ γι’ αυτά».

Τι ήταν αυτό που τον κέρδισε στον Αποκόρωνα; «Έλαβα το συναίσθημα μιας αληθινής και βαθιάς “αγροτικής εξερεύνησης”. Αυτό σημαίνει πως ανακάλυψα μικρά χωριά, τη φύση, βουνά όπου συναντούσα μόνο πρόβατα και σκύλους. Αυτό που με εξέπληξε ήταν οι έντονες αντιθέσεις της κρητικής εξοχής. Από τη μία, έβλεπα παλιά σπίτια που έχουν αποκατασταθεί δίπλα σε χαλάσματα. Από την άλλη, αντίκριζα μοντέρνα σπίτια με άσχημη αισθητική ή ακόμα και σκουπίδια δίπλα σε κήπους ή παλιά πηγάδια. Μου θύμισε ένα μέρος της νότιας Ιταλίας, αλλά σύντομα κατάλαβα ότι όλη αυτή η αντίθεση είναι μέρος της γοητείας της Κρήτης. Το δίκτυο των διαδρομών μου επέτρεψε να έχω μια εικόνα της πραγματικότητας της ζωής και της φύσης, σε όλες τις συνθήκες της. Ακόμη και όταν υπάρχουν αντιφάσεις».