ΕΛΜΕΠΑ: Τι γίνεται με τις πρακτικές και τις πτυχιακές;

Αγωνία τους για τους φοιτητές που βρίσκονται μια "ανάσα" από το πτυχίο και φοιτούν στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, εκφράζεται μέσω ανακοίνωσή.

Αναλυτικά:

Τους τελευταίους μήνες η φοιτητική νεολαία δεν έχει σταματήσει να πλήττεται  απ’ τα αντιλαϊκά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση για τη διαχείριση της πανδημίας. Βρέθηκε αντιμέτωπη με την τηλε-εκπαίδευση και τους ταξικούς φραγμούς που επιβλήθηκαν στις σπουδές της, με τις εξεταστικές αποκλεισμού των περιόδων Ιούνη-Ιούλη και Σεπτέμβρη, με υγειονομικά μη ασφαλείς όρους συμμετοχής σε εξεταστικές, κλινικές, εργαστήρια, πρακτικές ασκήσεις σε αρκετές περιπτώσεις. Τα μέτρα που εφαρμόστηκαν για τα πανεπιστήμια έβαλαν στους φοιτητές ακόμη περισσότερα εμπόδια προς την απόκτηση του πτυχίου τους, αφήνοντάς τους να παρατείνουν τις σπουδές τους επ’ αόριστον, την ίδια στιγμή που οι ίδιοι και οι οικογένειές τους χτυπιούνται βάναυσα απ’ τα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης.

Οι φοιτητές του ΕΛΜΕΠΑ (πρώην ΤΕΙ Κρήτης) στο Ηράκλειο ήδη από την περασμένη άνοιξη με το πρώτο lockdown ήρθαν αντιμέτωποι με τις διάφορες αρρυθμίες όσον αφορά τη διεξαγωγή των πρακτικών ασκήσεων και την εκπόνηση των πτυχιακών εργασιών. Σύμφωνα με το νέο ΦΕΚ που δημοσιεύθηκε σε σχέση με τη λειτουργία των πανεπιστημίων απ’ τις 9 Νοέμβρη, όλες οι πρακτικές ασκήσεις που πραγματοποιούνται στα πανεπιστήμια αναστέλλονται. Στις σχολές του ΕΛΜΕΠΑ, όπου οι πρακτικές παραμένουν για όλους υποχρεωτικές και εξάμηνες ακόμη και μετά την πανεπιστημιοποίηση του ιδρύματος, οι φοιτητές αναγκάζονται να παρατείνουν την πρακτική τους άσκηση για διάστημα αντίστοιχο της αναστολής. Την ίδια στιγμή παραμένει αβέβαιο το πότε θα επιστρέψουν στους φορείς, όπως και το για πόσο καιρό θα συνεχίσουν να δουλεύουν αφ’ ότου αρχίσει να κινείται ξανά η αγορά εργασίας (με το ενδεχόμενο ενός νέου lockdown μετά τα Χριστούγεννα να είναι ανοιχτό).  Αρκετές είναι οι περιπτώσεις επίσης στις οποίες φοιτητές υποβάλλονται για δεύτερη φορά σε αναστολή της πρακτικής, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις(σχολή Κοινωνικής Εργασίας) που φοιτητές δεν μπόρεσαν καν να την ξεκινήσουν επειδή δεν υπήρχε χώρος στους φορείς του Ηρακλείου. Στις δυσμενείς αυτές συνθήκες, οι εργαζόμενοι φοιτητές στις πρακτικές δεν έχουν εξασφαλισμένα τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα, λαμβάνοντας εξευτελιστικούς μισθούς και χωρίς κανένα επίδομα από το κράτος για το διάστημα που δε δουλεύουν. Σε εξίσου δύσκολη θέση είναι οι φοιτητές που βρίσκονται σε διαδικασία εκπόνησης πτυχιακής εργασίας. Πολλές είναι οι περιπτώσεις που η διαδικασία έχει παγώσει, όταν η εργασία έχει χαρακτήρα έρευνας και η συνεννόηση με τις αντίστοιχες δομές, ή η αναζήτηση πληθυσμιακού δείγματος σε συνθήκες καραντίνας είναι από δύσκολες έως αδύνατες. Η καθυστέρηση επιπλέον της ολοκλήρωσης των πτυχιακών εργασιών που ήδη τρέχουν εμποδίζουν την πραγματοποίηση νέων, δεδομένου του μικρού αριθμού καθηγητών που τις αναλαμβάνουν. Και στις δυο περιπτώσεις οι φοιτητές αναγκάζονται να παρατείνουν τις σπουδές τους επ’ αόριστον.

Όλα αυτά δε συμβαίνουν από μια αστοχία της κυβέρνησης να προβλέψει τα προβλήματα που θα προέκυπταν στο χώρο των πανεπιστημίων. Δεν είναι αποτέλεσμα ούτε μια λάθος εκτίμησης, ούτε ενός κακού σχεδιασμού για τη διαχείριση της πανδημίας στις σχολές. Είναι η κυβερνητική πολιτική που εφαρμόζεται και θέλει το λαό και τη νεολαία να πληρώσουν τα σπασμένα της κρίσης. Είναι παράλληλα η γενικότερη στόχευση του συστήματος να διαμορφώνει τα πανεπιστήμια σε όλο και πιο αφιλόξενους χώρους στους οποίους θα μπαίνουν λίγοι για να βγαίνουν λιγότεροι. Οι ταξικοί φραγμοί που ακόμη πιο σκληρά επιβλήθηκαν με τον πολυνόμο της Κεραμέως σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης, όπως και τα “έκτακτα” μέτρα στα πανεπιστήμια που ήρθαν με πρόσχημα την πανδημία για να μείνουν(με βασικότερη την αξιοποίηση των εξ’ αποστάσεως), έχουν σαν βασικότερη στόχευση να διώξουν απ’ τα πανεπιστήμια τους φοιτητές που ανήκουν στα φτωχότερα και λαϊκά στρώματα.

Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να προτάξουμε διεκδικήσεις δίκαιες για τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών που πλήττεται και να αγωνιστούμε για τα δικαιώματά μας. Πρέπει να διεκδικήσουμε οι φοιτητές των πρακτικών ασκήσεων να έχουν εξασφαλισμένα όλα τα εργασιακά δικαιώματα προκειμένου να μπορούν να δουλεύουν και να ζουν αξιοπρεπώς, και με δεδομένο το κλείσιμο των φορέων στους οποίους εργάζονται, η πρακτική τους άσκηση να μην πάρει καμία άλλη παράταση και να θεωρηθούν κατοχυρωμένες οι ώρες που βρίσκονται στη διάρκεια της αναστολής. Όπως και οι επί πτυχίω φοιτητές που αδυνατούν να ξεκινήσουν ή να ολοκληρώσουν την πτυχιακή τους εργασία να απαλλαχθούν από τον υποχρεωτικό της χαρακτήρα με βάση τις εξελίξεις του κορωνοϊού. Θέλουν να κάνουν την κρίση ευκαιρία για να χτυπήσουν κάθε λαϊκό και εργατικό δικαίωμα. Να μην τους αφήσουμε! Μέσα απ’ τους συλλόγους μας να παλέψουμε για τα δικαιώματά μας σε σπουδές-δουλειά-υγεία-ελευθερίες!