Οι εκλεγμένοι της Πανσπουδαστικής Κίνησης Συνεργασίας στο ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών του ΗΜΜΥ, μετά την άρνηση των υπόλοιπων παρατάξεων του ΔΣ να πραγματοποιήσουν μια ημερίδα για το θέμα της εργασιακής προοπτικής των αποφοίτων του τμήματος, πήραν την πρωτοβουλία να οργανώσουν Εκδήλωση με θέμα “Μετά το πτυχίο τι; Μύθοι και πραγματικότητες για τον μέλλον του απόφοιτου του ΗΜΜΥ”.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 28 Μαρτίου, ώρα 14:00 στην Αίθουσα 2041 του Πολυτεχνείου Κρήτης
Σε ανακοίνωση τους επισημαίνουν:
"Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Όλους μας απασχολεί σήμερα το τι θα κάνουμε μετά τις σπουδές μας, αν θα βρούμε δουλειά με δικαιώματα πάνω στο αντικείμενό μας. Και αυτή ακριβώς η έγνοια και η αγωνία είναι λογική. Αυτή την αγωνία εκμεταλλεύονται σήμερα μια σειρά επιχειρηματικοί όμιλοι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, διάφοροι καθηγητές και διάφορες παρατάξεις στο ίδρυμα καλλιεργώντας διάφορους μύθους για το μέλλον του αποφοίτου
Οι εκλεγμένοι της Πανσπουδαστικής στο ΔΣ του ΗΜΜΥ (που δεν δέχτηκαν συγκεκριμένες παρατάξεις να οργανώσει μια τέτοια εκδήλωση) παίρνουμε αυτή την πρωτοβουλία για να αναδείξουμε
- την πραγματική κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι απόφοιτοι που άπτονται στους κλάδους του αντικειμένου σπουδών μας.
- ποιά είναι η αιτία για αυτή τη κατάσταση,
- τις εργασιακές σχέσεις στον κλάδο, τη έλλειψη συγκροτημένων εργασιακών δικαιωμάτων
- αλλά και οτι η σημερινή αυτή κατάσταση δεν ειναι μονόδρομος. Αντίθετα σήμερα μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα με σπουδές χωρίς εμπόδια και δουλειά στο αντικείμενό μας με δικαιώματα, με μόνιμη και σταθερή δουλειά, με βασική προϋπόθεση την ανάπτυξη της οικονομίας με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Η κατάσταση στον κλάδο των Τηλεπικοινωνιών και την Πληροφορικής
Οι απόφοιτοι του ΗΜΜΥ, ο τεχνικός δικτύου και ο προγραμματιστής, οι εργαζόμενοι στην τηλεφωνική υποστήριξη, ο τεχνικός δομημένης καλωδίωσης, o τεχνικόw επισκευών συσκευών και ηλεκτρονικών υπολογιστών, όλοι εμείς οι εργαζόμενοι σε εταιρείες τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια πραγματικότητα...
Στο τομέα των τηλ/νιών και της πληροφορικής εντείνεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα μονοπώλια, με τις γνωστές συνέπειες για τη ζωή των εργαζομένων του κλάδου και συνολικά του λαού. Χαρακτηριστικό είναι ότι το επιχείρημα ότι τάχα οι ιδιωτικοποιήσεις και ο ανταγωνισμός στο κλάδο θα οδηγούσε σε μειώσεις των τιμών των παραγώμενων εμπορευμάτων (συνδέσεις τηλεφώνων – διαδικτύου κλπ) διαψεύδεται πανηγυρικά.
Χαρακτηριστικό είναι το εξής στοιχείο. Τα έσοδα των μονοπωλίων στο κλάδο από τις πωλήσεις των εμπορευμάτων που παράγονται έχουν μειωθεί κατά 40% και αυτό γιατί ο λαός δεν αντέχει τα δυσβάσταχτα έξοδα από τις συνδέσεις με αποτέλεσμα είτε να χρησιμοποιούν ελάχιστα τα εμπορεύματα αυτά, είτε να κόβουν τελείως τις συνδέσεις τους και να μην χρησιμοποιούν καθόλου τηλέφωνο, διαδίκτυο κλπ. Παρόλα αυτά η κερδοφορία των ομίλων και μέσα στη κρίση αυξήθηκε.
Αλήθεια πως αυξήθηκε η κερδοφορία των μεγάλων ομίλων ενώ μειώθηκαν οι πωλήσεις τους;
- Η κερδοφορία τους αυξήθηκε μέσω της ανάπτυξης της παραγωγικότητας των εργαζομένων, δηλαδή οι εργαζόμενοι παράγουν σε μικρότερο χρόνο περισσότερα εμπορεύματα, υπηρεσίες κλπ. Αυτό από την άλλη δε συνδυάζεται με αύξηση στους μισθό εργασίας, ίσα ίσα που έχουνε μειώσεις για τους οποίους θα αναφερθούμε και παρακάτω. Έχουμε λοιπόν μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων καθώς παράγουν όλο και περισσότερα και παίρνουν όλο και λιγότερα. Η άνοδος αυτή της παραγωγικότητας της εργασίας είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης της τεχνολογίας, των επιστημών.
- Από την άλλη σε αυτή τη κερδοφορία συνέβαλλε το τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, το γεγονός ότι στο κλάδο δεν υπάρχει κλαδική ΣΣΕ που να καθορίζει κατώτατο μισθό, ωράριο και συνολικά όλες τις πλευρές που αφορούν τη ζωή των εργαζομένων. Αυτό που επικρατεί είναι δουλειά μέχρι να βγει το project, επικρατεί δηλαδή τεράστια εντατικοποίηση στη δουλειά. Επικρατεί η κατηγοριοποίηση των εργαζομένων σε παλιούς και νέους με διαφορετικά τελείως δικαιώματα, οι συμβάσεις μηδενικού χρόνου όπου ο εργοδότης μπορεί πχ να συμφωνήσει για 500 ώρες δουλειάς και ο εργαζόμενος πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να πάει στη δουλειά.
- Η ελαστικοποίηση του ωραρίου εργασίας, η κατάργηση του 8ώρου, 4ωρα και συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τηλεεργασία, είναι μορφές εργασίας που συναντάμε ήδη σε όλες επιχειρήσεις του κλάδου μας. Ένας τεράστιος αριθμός από απλήρωτες υπερωρίες έχει γίνει ένα σύνηθες φαινόμενο. Η νέα βάρδια της εργατικής τάξης, μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, έχει να αντιμετωπίσει αντίξοες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης. Έχουμε επίσης μπροστά μας, στα πλαίσια της σημερινής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ και της Νέας Δημοκρατίας, μια τεράστια αντεργατική επίθεση, που σκοπό έχει την κατάργηση όλων των κοινωνικών δικαιωμάτων. Να καταργήσει την δημόσια δωρεάν παιδεία, την δημόσια δωρεάν υγεία, να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να εξομοιώσει τα όρια μεταξύ ανδρών και γυναικών προς τα πάνω, μην λαμβάνοντας υπ΄ όψη τις ιδιαιτερότητας των γυναικών, να καταργήσει δημοκρατικά δικαιώματα και κοινωνικές ελευθερίες.
Τέλος πρέπει να ληφθεί υπόψην ο τεράστιος ρόλος που παίζει ο κλάδος στην οργάνωση και παραγωγή και στους υπόλοιπους κλάδους της οικονομίας.
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι μεγάλοι όμιλοι και στην κρίση και στην ανάκαμψη κέρδιζαν και κερδίζουν. Το κοινωνικό αγαθό των επικοινωνιών, αντί να παρέχεται φθηνά και στην καλύτερη δυνατή ποιότητα στο λαό, έχει γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και πηγή αμύθητων μονοπωλιακών κερδών για τους μετόχους, οι οποίοι ακόμα και σε περιπτώσεις πτώχευσης φεύγουν με κέρδη εκατομμυρίων πετώντας χιλιάδες εργαζόμενους στο δρόμο. Στα παζάρια των ανταγωνισμών χαμένοι βγαίνουν οι εργαζόμενοι.
Στο κλάδο λοιπόν συγκεντρώνεται και συγκεντροποιείται η παραγωγή και το κεφάλαιο, αυξάνεται η κερδοφορία των ομίλων και χειροτερεύει η κατάσταση για τη πλειοψηφία των εργαζομένων στο κλάδο
Ποιά είναι όμως η λύση...
- Μας λένε ότι η σύνδεση με τις επιχειρήσεις θα συμβάλλει ώστε να βρούμε δουλειά πιο εύκολα
- Για την ανεργία των αποφοίτων φταίει η έλλειψη προσόντων, δεξιοτήτων και εξειδίκευσης
- Η νεανική και καινότομα επιχειρηματικότητα είναι «το φάρμακο για κάθε νόσο»
- Εξωτερικό: Εκεί που «ο καλός δεν χάνεται» .... ή μήπως όχι?
Το σημερινό σύστημα αναπτύσσει την επιστήμη μόνο στο βαθμό που του δίνει κέρδος. Για παράδειγμα, η λεγόμενη ενσωματωμένη αχρήστευση των εμπορευμάτων, η αξιοποίηση δηλαδή των επιστημονικών γνώσεων για περιορισμό της διάρκειας ζωής των προϊόντων, την ίδια ώρα, μάλιστα, που υπάρχουν στην διεθνή βιβλιογραφία εργασίες που παρουσιάζουν υλικά, τα οποία φαίνεται πως μπορούν να αξιοποιηθούν στην κατασκευή ηλεκτρονικών κυκλωμάτων που θα μπορούν να ανακατασκευαστούν, σε περίπτωση που υποστούν κάποια βλάβη.
Μέσα σε αυτό πλαίσιο, οι επιστήμονες και οι ερευνητές γινόμαστε δέσμιοι -αντικειμενικά- του καπιταλιστικού κέρδους και των επιταγών του. Το έργο μας, η διδασκαλία, η παραγωγή νέας γνώσης, υποτάσσεται τελικά στα κελεύσματα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και του ανταγωνισμού τους. Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι παρεμβαίνουν δραστικά στο κομμάτι της Έρευνας, εξειδικεύοντας τη στρατηγική της μέσα και από ένα εμπλουτισμένο σήμερα νομικό πλαίσιο, που ενσωματώνει τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις.
Η Στρατηγική της "Ευρώπης 2020" έχει την εξειδίκευσή της και στο πεδίο της Έρευνας, επιχειρώντας να συνδέσει πιο αποτελεσματικά την ερευνητική δραστηριότητα των πανεπιστημίων, των ερευνητικών κέντρων με τα μονοπώλια και τις στοχεύσεις τους.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η Έρευνα κατευθύνεται βαθύτερα προς την ιδιωτικοοικονομική λειτουργία. Πρέπει να τονίσουμε πως σημειώνεται περαιτέρω υποβάθμιση της βασικής θεωρητικής έρευνας, που δεν είναι αποδοτική για το κεφάλαιο, χρηματοδοτούνται ερευνητικές διαδικασίες ανάλογα με το κατά πόσο είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμα τα αποτελέσματά τους. Για παράδειγμα δεν είναι λίγοι οι τομείς και του δικού μας επιστημονικού αντικειμένου που για δεκαετίες ολόκληρες αναπαράγουν έρευνα για την κατασκευή των ίδιων στην ουσία τεχνολογικών προϊόντων, απλά σε μικρότερη κλίμακα ή με μικρές βελτιώσεις στην απόδοση.
Η αλήθεια είναι ότι ανώτατη εκπαίδευση ήταν, είναι και θα είναι συνδεδεμένη με την οικονομία. Το πρόβλημα είναι ότι στο καπιταλισμό η ανώτατη εκπαίδευση συνδέεται με την καπιταλιστική οικονομία που έχει ως μοναδικό κίνητρο την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων.
Αυτή επιβάλλει σήμερα απο τν μία το 36% των αποφοίτων ΑΕΙ – ΤΕΙ να είναι άνεργοι και απο την άλλη να μην ανταποκρίνεται σήμερα η δουλειά των αποφοίτων στο επίπεδο ζωής που θα μπορούσαν να έχουν. Στον κλάδο μας για παράδειγμα υπάρχει σε ένα βαθμό απορρόφηση λόγω της σημαντικής ανάγκης των μονοπωλίων για υψηλά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, ένα δυναμικό με πολύ μεγάλη παραγωγικότητα εργασίας, χωρίς συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα με ατέλειωτες ώρες εργασίας, με ένταση λοιπόν της εκμετάλλευσης. Οι μισθοί λοιπόν αυτού του δυναμικού δεν μπορούν να συγκριθούν γενικά και αόριστα με τα υπόλοιπα επαγγέλματα στην λογική «εντάξει είμαστε καλύτερα εμείς». Αντίθετα αποδεικνύουν οτι μιλάμε πραγματικά για ξεζούμισμα των εργαζομένων στον κλάδο. Είναι πολλά τα παραδείγματα των μεγάλων μονοπωλίων που αποδεικνύουν οτι τα κέρδη της επιχείρησης ανα εργαζόμενο είναι τεράστια σε σχέση με άλλους κλάδους.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Schneider Electric, εταιρία που έχει έδρα την Γαλλία και είναι μία παγκόσμια δύναμη στον χώρο της Ενέργειας. Το 2015 είχε συνολικά έσοδα 25 δις ευρώ. Απασχολεί 170χιλιάδες εργαζόμενους παγκοσμίως. Αυτοί οι εργαζόμενοι λοιπόν παρήγαγαν κοντά στις 150χιλιάδες ευρώ τον χρόνο, δηλαδή 12,5 χιλιάδες ευρώ τον μήνα μέσα από την εργασία τους. Από αυτά κατά μέσω όρο οι συμβάσεις στην Ελλάδα είναι κοντά στα 1300 ευρώ τον μήνα. Αν βάλουμε τις ασφαλιστικές εισφορές με ΤΕΒΕ ή ΤΣΜΕΔΕ που βαραίνουν τον εργαζόμενο και όχι τον εργοδότη και τους φόρους ο εργαζόμενος της Schneider Electric παίρνει κοντά στα 1000 ευρώ και λιγότερα... Δηλαδή παίρνει στα χέρια του ούτε το 8% του πλούτου που παράγει
Κι όμως!! Πολλοί απόφοιτοι είναι άνεργοι όχι λόγω έλλειψης προσόντων αλλά επειδή, με βάση τις δικές του έρευνες, είναι over-qualified δηλαδή έχουν περισσότερα προσόντα από όσα ζητά το κεφάλαιο! Το 21% των κατόχων διδακτορικού είναι επίσης εκτός απασχόλησης
Τα τελευταία χρόνια η ΕΕ, η κυβέρνηση ξοδεύουν εκατομμύρια στη διαφήμιση και χρηματοδότηση καινοτόμων ιδεών φοιτητών ή αποφοίτων που μπορούν να τις κάνουν επιχείρηση. Στην πράξη για κάθε ένα που πετυχαίνει υπάρχουν δεκάδες που απέτυχαν όχι γιατί τους έλειπε η ιδέα αλλά γιατί τους συνέθλιψαν τα μεγάλα μονοπώλια, οι φόροι, η θηλιά των τραπεζικών δανείων. Αλήθεια οι ίδιοι που ομολογούν ότι θέλουν να συρρικνώσουν τους αυτοαπασχολούμενους ( ΣΕΒ ) γιατί στηρίζουν την νεανική επιχειρηματικότητα? Το κάνουν γιατί θέλουν η όποια νεανική καινοτομία να ενσωματώνεται – εξαγοράζεται απο τα μονοπώλια αλλά και για να γαλουχήσουν τη νέα γενιά με τις αξίες της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, να σκέφτονται σαν επιχειρηματίες, ακόμη και κόντρα στα δικά τους συμφέροντα.
Αυτοί που μας στερούν τη δυνατότητα να ζήσουμε και να δουλέψουμε στη χώρα μας, χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το <<brain drain>>, για τους χιλιάδες απόφοιτους που φεύγουν στο εξωτερικό αναζητώντας κάτι καλύτερο. Ακόμη και στο εξωτερικό όμως μας κυνηγάνετα δίδακτρα στις σπουδές, η κρίση, η προσωρινή δουλειά, η έλλειψη εργασιακών δικαιωμάτων και προσωπικής ζωής
Η λύση βρίσκεται στον αγώνα για τα δικαιώματά μας... για τις σύγχρονες ανάγκες μας!
Η λύση σήμερα βρίσκεται στον οργανωμένο αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τις κυβερνήσεις τους. Ο αγώνας πλάι στο εργατικό – λαϊκό κίνημα που παλεύει για ΣΣΕ, καλύτερους μισθούς και συντάξεις, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, ο αγώνας ώστε να μορφωνόμαστε ολόπλευρα, το πτυχίο μας να είναι η μοναδική προϋπόθεση για να βρούμε δουλειά.
Το ΣΕΤΗΠ (Συνδικάτο εργατοϋπαλλήλων τηλεπικοινωνιών και πληροφορικής) έχει πλαίσιο πάλη, διεκδικήσεων, αγώνα που πρέπει να αποτελέσει πεδίο συσπείρωσης και πάλης για τα δικαιώματά μας... κοινής δράσης του συλλόγου μας με το εργατικό κίνημα!
- Υπογραφή Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και επαναφορά με νόμο τα 751€ Κατάργηση του αισχρού διαχωρισμού σε 586 και 511
- Υπογραφή Επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων εργασίας που να ανακτούν όσα χάσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια - Υπογραφή κλαδικής Σύμβασης Εργασίας
- Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που διαλύουν τις Συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα
- Όχι στις αντεργατικές αλλαγές που αλυσοδένουν την λειτουργία των συνδικάτων, που εμποδίζουν την προκήρυξη απεργιών
- Αφορολόγητο ατομικό όριο 20.000 ευρώ. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και όλων των χαρατσιών.
- Απαγόρευση πλειστηριασμών για την εργατική – λαϊκή οικογένεια.
- Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Καμία εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο και τα Βαλκάνια. Λέμε όχι στις πολεμικές δαπάνες των Διεκδικούμε δαπάνες για κάλυψη των αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας"
