1η Ομιλία Αστροφυσικού Δρ. Μάνου Δανέζη στην Ανδρόγεω αιθ. Μ.Καρέλλη Παρασκευή 18 Μαΐου και ώρα 18:30 με θέμα:
Βαρυτικά Κύματα
Μελετώντας την αόρατη θάλασσα του Κενού Χώρου
Όπως έχει αναφερθεί η πειραματική επιβεβαίωση της ύπαρξης των βαρυτικών κυμάτων επιβεβαιώνει ακόμα μια φορά την Γενική Θεωρία της Σχετικότητας.
Το βασικό όμως ερώτημα είναι ποια ακριβώς πρόβλεψη από αυτήν επιβεβαίωσε και τι σημαίνει αυτό για την μελλοντική και ευρύτερη ανάπτυξη των επιστημονικών ιδεών για την συγκρότηση και εξέλιξη του σύμπαντος.
Προκειμένου να απαντηθεί αυτό το ερώτημα στη συνάντησή μας θα συζητήσουμε για μια σειρά προαπαιτούμενων θεμάτων που χωρίς την γνώση τους δεν θα γίνει κατανοητή η μεγάλη αυτή ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων.
Ως παράδειγμα αναφέρουμε την πρόβλεψη της Γενικής Θεωρίας της Σχετικότητας ότι ο «Κενός» και μη αισθητός μαθηματικός χώρος, μέσω μια μαθηματικής ιδιότητας του, της «καμπυλότητας», έχει την δυνατότητα να δημιουργεί αυτό που ονομάζουμε πυκνότητα υλοενέργειας.
Για πολλούς η έννοια του μαθηματικού χώρου ταυτίζεται με την έννοια του τίποτα. Μια τέτοια άποψη είναι λανθασμένη εφόσον γνωρίζουμε πλέον πειραματικά ότι το «κενό» είναι το «πλέον γεμάτο πράγμα» και εν τέλει τα βαρυτικά κύματα συνδέονται άμεσα με τις φυσικές ιδιότητές του.
Για όλους τους προηγούμενους λόγους και προκειμένου να ξεπεραστούν οι οποιεσδήποτε αμφιβολίες θα συζητήσουμε για την «Φυσική του Κενού» μια αρκετά άγνωστη επιστημονική κατεύθυνση η οποία θα μας οδηγήσει στην κατανόηση της φύσης των βαρυτικών κυμάτων.
Τέλος στόχος μας είναι η σύνδεση όλων των προηγουμένων με μια νέα επιστημονική αντίληψη για το τι είναι στην πραγματικότητα αυτό το οποίο ονομάζουμε αισθητή συμπαντική πραγματικότητα και την σχέση της με αυτό που ονομάζουμε «Άνθρωπο»
2η Ομιλία Αστροφυσικού Μάνου Δανέζη στην Ανδρόγεω αιθ. Μ.Καρέλλη Σάββατο18 Μαΐου και ώρα 19:00 με θέμα:
To Matrix του Χρόνου στη Φιλοσοφία και την Επιστήμη
Ένα από τα βασικά ερωτήματα στη ζωή ενός ανθρώπου είναι η έννοια του χρόνου των ρολογιών και των ημερολογίων μας. Το γεγονός αυτό είναι φυσιολογικό εφόσον η έννοια του χρόνου συνδέεται στενά με τις έννοιες της γέννησης και του θανάτου καθώς και με ουσιαστικές παραμέτρους κάθε κοινωνικής δραστηριότητες.
Στην δεύτερη αυτή συνάντησή μας θα συζητήσουμε αρχικά το περίεργο γεγονός ότι οι σύγχρονές απόψεις περί χρόνου συμπίπτουν σε πολλές περιπτώσεις με τις φιλοσοφικές απόψεις πολιτισμών και θεολογιών. Με βάση αυτές τις συμπτώσεις θα εξηγήσουμε το γιατί οι σύγχρονοι θετικοί επιστήμονες μελετούν αρχαία κείμενα. Όχι διότι θέλουν να γίνουν Θεολόγοι ή Φιλόσοφοι αλλά προκειμένου να αλιεύσουν «όμορφες ιδέες» για την λύση σοβαρών επιστημονικών προβλημάτων που τους απασχολούν, όπως πχ ο «Χρόνος».
Στην συνέχεια θα αναφερθούμε με απτά πειραματικά δεδομένα στο γεγονός της ψευδαίσθησης αυτού που ονομάζουμε χρόνο των ρολογιών και των ημερολογίων μας.
Θα συζητήσουμε το πώς ο κενός χώρος, για τον οποίο συζητήσαμε στην προηγούμενη συνάντησή μας, μετατρέπετε σε «πληροφορίες», οι οποίες μέσω του «ανθρώπινου βιοϋπολογιστή» δημιουργούν όχι μόνο την ψευδαίσθηση της υλικής πραγματικότητα, αλλά και του matrix των εννοιών του παρελθοντικού, παρόντος και μελλοντικού χρόνου,
Ομοίως δεν θα αγνοήσουμε τις έννοιες του «Προσωπικού» και «Κοινωνικού» χρόνου, της «Ανάμνησης» και της «Προαίσθησης» όπως πιθανότατα θα μπορούσε να τις δεχθεί η Θετική Επιστημονική σκέψη.
Βέβαια εκτός της συζήτησής μας δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι αναφορές μας στα φαινόμενα της «Γέννησης» της «Ανάπτυξης» και του «Θανάτου» των έμβιων συστημάτων, βασικό γεγονός που οδηγεί τον άνθρωπο στην εμμονή του να μελετάει τον «Χρόνο»
Με βάση όλα τα προηγούμενα, και γνωρίζοντας ότι η «Φύση» δεν δημιουργεί τίποτα αναίτια χωρίς να την εξυπηρετεί, θα διατυπωθούν απόψεις για το ποιος είναι πιθανότατα ο λόγος που η Φύση δημιούργησε τον Άνθρωπο και γενικότερα τα βιολογικά συστήματα και τι την εξυπηρετούν.
Δρ Μάνος Δανέζης
Αστροφυσικός
του Εθνικού και Καποδιστριακού
Πανεπιστημίου Αθηνών
