Την Παρασκευή 5 Μαϊου 2017, το ΔΣ της Ένωσης Καθηγητών Γαλλικής Φιλολογίας Κρήτης συναντήθηκε με τον Περιφερειακό Δ/ντη Εκπαίδευσης Κρήτης κ. Τερζάκη και κατέθεσε το παρακάτω κείμενο διαμαρτυρίας για την απαξίωση της διδασκαλίας της Β' Ξένης Γλώσσας στο Δημόσιο Σχολείο.
ΕΝΩΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΗΣ Β’ ΞΕΝΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Τα τελευταία χρόνια οι καθηγητές της β’ Ξένης Γλώσσας του Δημόσιου Σχολείου, διαπιστώνουν με λύπη ότι κάθε νέα Υ.Α. απαξιώνει όλο και περισσότερο τον εκπαιδευτικό τους ρόλο και υπονομεύει το κύρος τους ως δασκάλων και παιδαγωγών. Οι λόγοι πολλοί και διαφορετικοί. Οι εξαγγελίες των οργανικών θέσεων για τους μεταταγμένους συνάδελφους στην Α/θμια που έμειναν στα χαρτιά, η συμπλήρωση ωραρίου έως και σε πέντε διαφορετικά σχολικά συγκροτήματα με πρόσχημα το «νοικοκύρεμα» για την κάλυψη των κενών, η διδασκαλία σε ετερόκλητες ηλικιακά μαθητικές ομάδες καθώς ίδιοι συνάδελφοι διδάσκουν αδιακρίτως σε Δημοτικό-Γυμνάσιο-Λύκειο. Και όλα αυτά σε ένα δυσμενές περιβάλλον άτυπου ανταγωνισμού για το ποια β’ Ξένη Γλώσσα θα επικρατήσει καθώς δεν διασφαλίζεται η διδασκαλία όλων των προτεινόμενων γλωσσών όπως θα έπρεπε.
Επιπροσθέτως, οι τελευταίες ΥΑ αντί να βελτιώνουν, δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση για μαθητές και εκπαιδευτικούς. Σύμφωνα με την Υ.Α 53476/ΓΔ4/28‐3‐2017 για τη Δευτεροβάθμια & την αντίστοιχη Φ12/657/70691/Δ1/26-04-2016 καθώς και τη Διευκρινιστική Εγκύκλιο (87776/Δ1/30-5-2016) για την Πρωτοβάθμια, η Β’ Ξ.Γ. διδάσκεται σε παράλληλα τμήματα και δεν αποτελεί πάντα ελεύθερη επιλογή κάθε μαθητή. Σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται ως το αποτέλεσμα της απόφασης της πλειοψηφίας των μαθητών ή ακόμα χειρότερα καθορίζεται από τις ειδικότητες των καθηγητών με διαθέσιμες διδακτικές ώρες στο οικείο ΠΥΣΔΕ. Η μεθόδευση αυτή αφενός καταπατά το δικαίωμα στην ελεύθερη βούληση και στην ισονομία, καθώς μόνο μερίδα μαθητών ενδέχεται να διδαχθεί τη γλώσσα που θα επιλέξει, αφετέρου καταρρίπτει κάθε παιδαγωγική προσέγγιση που εστιάζει στο κίνητρο ως μοχλό μάθησης.
Επιπλέον η υποχρεωτική αριθμητική ταύτιση των τμημάτων Ξένης Γλώσσας με τα υφιστάμενα τμήματα Γενικής Παιδείας, οδηγεί στην δημιουργία πολυπληθών τμημάτων ενώ συν τοις άλλοις οξύνει το πρόβλημα της ανομοιογένειας σε σχέση με το επίπεδο γλωσσομάθειας μέσα στην τάξη καθιστώντας ιδιαιτέρως δύσκολο το εκπαιδευτικό έργο.
Τέλος η παραπάνω πρακτική απομακρύνει το Δημόσιο Σχολείο από την πολυπόθητη κρατική πιστοποίηση καθώς πλέον δεν διασφαλίζει καμία προϋπόθεση για την προετοιμασία μαθητών για τις εξετάσεις του ΚΠγ με αξιώσεις. Ως εκ τούτου, ένα πάγιο αίτημα όλων των ξενόγλωσσων εκπαιδευτικών αλλά και κάθε ελληνικής οικογένειας απεμπολείται πλήρως.
Οι προτάσεις των επιστημονικών συλλόγων που εδώ και χρόνια επιδιώκουν τη βελτίωση του επιπέδου της παρεχόμενης ξενόγλωσσης εκπαίδευσης, εστιάζουν σε τέσσερα βασικά σημεία τα οποία στην πλειοψηφία τους το Υπουργείο εξακολουθεί να αγνοεί: εφαρμογή ενιαίου προγράμματος στις δυο βαθμίδες, διαχωρισμός επιπέδων, δημιουργία ολιγομελών τμημάτων, 3ωρη εβδομαδιαία διδασκαλία. Επιπλέον, με υπόμνημά της η Ένωση Καθηγητών Γαλλικής Φιλολογίας Κρήτης, είχε προτείνει τη θέσπιση γλωσσικών προγραμμάτων προετοιμασίας με δυνατότητα συμπλήρωσης του ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά το παράδειγμα των Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων.
Δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν υιοθετήθηκε, κι έτσι αντί τα εκπαιδευτικά προγράμματα να εμπλουτιστούν, στην ουσία καταργήθηκαν, ενώ οι προτάσεις των γνωμοδοτικών επιτροπών για την αναβάθμιση της ξενόγλωσσης εκπαίδευσης (ενιαίο πρόγραμμα σπουδών για τις ξένες γλώσσες), στην ουσία ακυρώθηκαν από τη νέα ΥΑ.
Εδώ και χρόνια η β’ Ξένη Γλώσσα σε αντίθεση με τα αγγλικά που ως πρώτη Ξένη Γλώσσα διδάσκεται για εννιά συναπτά χρόνια, βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα. Η αποσπασματική διδασκαλία, η αδυναμία εφαρμογής Ενιαίου Αναλυτικού Προγράμματος και στις δυο βαθμίδες, η εμφανής έλλειψη συγκροτημένου σχεδίου προδίδει την απροθυμία της εκάστοτε ηγεσίας του Υπουργείου να σκύψει με ενδιαφέρον σε ένα σημαντικό κεφάλαιο του εκπαιδευτικού προγράμματος το οποίο υπό τις παρούσες συνθήκες απαξιώνεται πλήρως. Οι διαβεβαιώσεις ότι η γλωσσομάθεια θα ενισχυθεί και θα υποστηριχθεί έμπρακτα με οργανωμένα προγράμματα γλωσσικής προετοιμασίας εντός Σχολείου έπεσαν στο κενό. Για ακόμα μια φορά οι εξαγγελίες και οι υποσχέσεις για προώθηση της πολυγλωσσίας με γενναίες αποφάσεις προς όφελος των μαθητών και των οικογενειών τους, έμειναν γράμμα κενό οδηγώντας την πλειονότητα των μαθητών στο μονόδρομο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
