Κοινή ανακοίνωση για τη Ημέρα της Γυναίκας εξέδωσαν η Έωση Ιδιωτικών Υπάλληλων Ηράκλειου, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος, Τροφίμων & Ποτών Ηράκλειου, το Συνδικάτο Οικοδομών Ηράκλειου, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Ηράκλειου και το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών - Γαλάτεια Καζαντζάκη:
8 Μάρτη 2021: 164 χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης βγήκαν στην απεργία και συγκρούστηκαν με τα αφεντικά και με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, για να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πολλές φωτεινές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Το 1910, το Συνέδριο των Σοσιαλιστριών Γυναικών καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως μέρα τιμής και αγώνα των εργατριών όλου του κόσμου.
Σήμερα, οι εργαζόμενες και οι γυναίκες της βιοπάλης βρίσκονται αντιμέτωπες με το ίδιο βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα, τους μηχανισμούς και τα επιτελεία του, που με διάφορα ιδεολογήματα και «εκσυγχρονισμένες» μεθόδους προσπαθούν να τις χειραγωγήσουν και να τις πείσουν ότι «ισοτιμία» σημαίνει:
·Τσάκισμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων, όπως η κοινωνική ασφάλιση, η προστασία της μητρότητας, η στήριξη του κοινωνικού ρόλου της γυναίκας.
·Αποδοχή πως η μητρότητα είναι εμπόδιο στην «επαγγελματική» ζωή ή και λόγος απόλυσης.
·«Συμφιλίωση» της επαγγελματικής με την προσωπική και οικογενειακή ζωή μέσω της ελαστικής και μερικής απασχόλησης.
·Να δουλεύουν νύχτα – μέρα και σε βαριές ανθυγιεινές συνθήκες.
·Να συνταξιοδοτούνται σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία.
·Να «κυνηγούν» τη γυναικεία «επιχειρηματικότητα» και την «ποσόστωση» της συμμετοχής των γυναικών σε οργανισμούς και επιτελεία που στηρίζουν και προωθούν τη σκληρή εκμετάλλευση όλων των εργαζόμενων.
·Να «προσκυνούν» τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, να εντάσσονται στα σώματα καταστολής και στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς που μακελεύουν και ξεριζώνουν τους λαούς, που ευθύνονται για τη δυστυχία των προσφύγων και των μεταναστών, ανδρών, γυναικών και των παιδιών τους.
Βρίσκονται αντιμέτωπες με τα κροκοδείλια δάκρυα και τις εκδηλώσεις «κατά της φυλετικής και εργασιακής βίας» των αστικών επιτελείων και κυβερνήσεων, της Ε.Ε., του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς (ΓΣΕΕ, ETUC, ITUC), δηλαδή όλων όσων πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Αυτή η βαρβαρότητα, η πραγματική βία, σήμερα εκφράζεται γλαφυρά:
·Με την έκθεση γυναικών και ανδρών της εργατικής τάξης και του λαού στην πανδημία, αφού η υγεία, τα φάρμακα, τα εμβόλια αποτελούν πανάκριβα εμπορεύματα.
·Με την αγωνία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών να μάθουν γράμματα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα κατακερματισμένο που ούτε τα στοιχειώδη δεν τους προσφέρει.
·Στους εργαζόμενους της υγείας, των βιομηχανικών κλάδων, των σούπερ μάρκετ κ.α., που δουλεύουν εντατικά, με ατέλειωτες υπερωρίες, με λειψά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς τους.
·Στις χιλιάδες των ανέργων και σε αναστολή εργαζόμενων που καλούνται να ζήσουν με τα ψίχουλα που περισσεύουν από το καλό «τάισμα» της εργοδοσίας.
·Με τα νέα αντεργατικά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, για να ενισχύσει τους κεφαλαιοκράτες και να αυξήσει την εκμετάλλευση των εργαζόμενων, βάζοντας στο γύψο τη συνδικαλιστική οργάνωση, τους διεκδικητικούς αγώνες και την πάλη τους.
·Με την άγρια καταστολή όσων σηκώνουν κεφάλι και υψώνουν τη φωνή τους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά – μαθητές και φοιτητές.
·Με τις επεμβάσεις και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών που δολοφονούν και ξεριζώνουν χιλιάδες αθώους ανθρώπους.
Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τις γυναίκες που στελεχώνουν τα επιτελεία και τους μηχανισμούς της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών και των επιχειρηματικών ομίλων, τις κυβερνήσεις τους και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Καμία σχέση δεν έχουν με τις γυναίκες που ασκούν αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τσακίζουν εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, ξεζουμίζουν και απολύουν εργαζόμενες και εργαζόμενους.
Δεν έχουν τίποτα κοινό με όλους αυτούς που την ανθρώπινη ζωή δε διστάζουν να τη θυσιάσουν στο βωμό των κερδών τους. Με όλους αυτούς που κρύβουν ότι η μήτρα που γεννά τα οξυμένα προβλήματα των εργαζόμενων, ανδρών και γυναικών, την ανισοτιμία, είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Που απευθύνουν καλέσματα για «φεμινιστική ενότητα» και «απεργίες φύλου», αδιέξοδα για την πάλη των εργαζόμενων γυναικών.
Η 8η Μάρτη του 1857 δείχνει και σήμερα το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι γυναίκες μαζί με τους άνδρες του καθημερινού μόχθου. Είναι ο δρόμος της ενίσχυσης του ταξικού κινηματος, απέναντι στην αλλοτρίωση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, της οργάνωσης και ενίσχυσης της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες τους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά, πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ΣΣΕ με αυξήσεις. Για δημόσια δωρεάν καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Για προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους. Είναι ο δρόμος της πάλης για να σπάσουμε τις αλυσίδες της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας.
Η ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο ΠΑΓΝΗ:
Το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ τιμά την ιστορική επέτειο της 8ης Μάρτη, Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας. Το μήνυμα της ημέρας αυτής, 111 χρόνια μετά την καθιέρωσή της, παραμένει επίκαιρο, αφορά την κοινή πάλη για ισότιμα δικαιώματα ανδρών και γυναικών στην εργασία, στην οικογένεια, στην κοινωνική δράση, αφορά τον αγώνα για κατάργηση κάθε μορφής εκμετάλλευσης, που θα φέρει και την πραγματική απελευθέρωση της γυναίκας.
Η φετινή παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, σχεδόν ένα χρόνο από την έναρξη της πανδημίας, βρίσκει τις γυναίκες . αντιμέτωπες με την ανασφάλεια, την ψυχική κόπωση και τα αδιέξοδα που επιδείνωσε η πανδημία.
Οι γυναίκες υγειονομικοί δίνουν τη δική τους ξεχωριστή μάχη ενάντια στην πανδημία στις σοβαρά υποστελεχωμένες δομές υγείας. Η ημέρα της γυναίκας βρίσκει σήμερα τις νοσηλεύτριες εξαντλημένες από τις πολλές νυχτερινές βάρδιες, τις καθαρίστριες κατάκοπες από την 6ήμερη δουλειά και την ταυτόχρονη κάλυψη πολλών τμημάτων, τις μεταφορείς εξουθενωμένες από την αδιάκοπη μετακίνηση δεκάδων ασθενών κα γιατρούς κουρασμένες από την υπέρβαση του πλαφόν των εφημεριών με ελάχιστα ρεπό. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος
Εκτός από τον αυξημένο φόρτο της δουλειάς, οι εργαζόμενες μητέρες έχουν και την ευθύνη για τη φροντίδα των μικρών παιδιών, αφού τα σχολεία ήταν κλειστά για μήνες και αρκετές άδειες ειδικού σκοπού δεν δόθηκαν (ειδικά στις υγειονομικούς) λόγω της υποστελέχωσης. Επίσης συχνά οι γυναίκες επιφορτίζονται και τη φροντίδα των ηλικιωμένων γονιών τους ή/και άλλων εξαρτώμενων μελών της οικογένειας με αναπηρίες (ή άλλα σοβαρά προβλήματα), λόγω της ανεπάρκειας δημόσιων δομών για τη φιλοξενία και την περίθαλψή τους.
Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και τα περιστατικά βίας απέναντι στις γυναίκες, με τη ρίζα τους να βρίσκεται στις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνουν τους δράστες και εκβιάζουν τη σιωπή των θυμάτων.
Το Σωματείο μας ενθαρρύνει και στηρίζει όσες βρίσκουν το θάρρος να καταγγείλουν και να αποκαλύψουν περιστατικά βίας σε βάρος τους μέσα και έξω από το χώρο δουλειάς.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ! ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ!
«Ασπίδα προστασίας» απέναντι σε φαινόμενα βίας και καταστολής μπορεί να αναπτυχτεί μόνο στα πλαίσια του συλλογικού αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας και τη διεκδίκηση της καθολικής ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών μας με βάση τις δυνατότητες του 21ου αιώνα.
Δεν συμβιβαζόμαστε με την κάλπικη “ελευθερία” και “ισότητα”, που στο όνομα της πάρθηκαν πίσω κατακτήσεις που υπερασπίζονταν τη θέση της γυναίκας.
Το Σωματείο Εργαζομένων ΠαΓΝΗ συμμετέχει στην κινητοποίηση της ΑΔΕΔΥ τη ΔΕΥΤΕΡΑ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ με 2ΩΡΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1ΜΜ ΜΕ 3ΜΜ και συγκέντρωση μπροστά από το σωματείο, αναδεικνύοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συναδέλφισσες εργαζόμενες στο νοσοκομείο μας.
Απαιτούμε – Διεκδικούμε:
- Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ανάπτυξη και λειτουργία πλήρως στελεχωμένων (με μόνιμο εξειδικευμένο προσωπικό) δημόσιων υπηρεσιών για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές, νομική στήριξη κ.ά.). Καμία εμπλοκή ΜΚΟ. Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία, σχολές, σε χώρους νεολαίας από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.
- Εφαρμογή και επέκταση των ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες εγκύους, λεχώνες και θηλάζουσες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και από βαριές, ανθυγιεινές εργασίες, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, απαγόρευση απόλυσης κλπ).
- Άδεια κύησης, τοκετού, λοχείας, μητρότητας με πλήρεις αποδοχές και ασφαλιστικά δικαιώματα, ανεξαρτήτως εργασιακής σχέσης. Κατάργηση της προϋπόθεσης συμπλήρωσης 200 ενσήμων τα τελευταία 2 χρόνια για τη χορήγηση του επιδόματος μητρότητας και της ειδικής παροχής προστασίας της μητρότητας από τον ΟΑΕΔ.
• Μειωμένο ωράριο εργασίας για γονείς με παιδιά ΑμΕΑ, χωρίς περικοπές των αποδοχών τους.
• Άδειες στο ζευγάρι για ασθένειες ή άλλες ανάγκες του παιδιού για τα επόμενα χρόνια. Μεγαλύτερη άδεια στις μονογονεϊκές οικογένειες και σε γυναίκες με αναπηρία ή με παιδιά ΑμΕΑ.
• Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία του γυναικείου οργανισμού, της μητρότητας.
• Κάλυψη από το κράτος όλων των εξόδων προγεννητικού ελέγχου, της ιατρικώς υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και του τοκετού.
Χτίζουμε “ασπίδα προστασίας” απέναντι στη βία κάθε μορφής σε βάρος των γυναικών μέσα από την κοινή αγωνιστική μας δράση, τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη!
Διαβάστε περισσότερες ειδήσεις από την Κρήτη
