Αποδεκατισμένες είναι οι υπηρεσίες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) με αποτέλεσμα η λειτουργία του να απειλείται, αφού το υπάρχον προσωπικό αδυνατεί να καλύψει τις αυξημένες κατά τόπους ανάγκες, όπως αναφέρουν οι συνδικαλιστές.
Οι συνεχείς αποχωρήσεις υπαλλήλων λόγω συνταξιοδότησης και η μη αναπλήρωση τους, παρά τις κατά καιρούς δεσμεύσεις των αρμόδιων υπουργών, έχουν δημιουργήσει μια ασφυκτική κατάσταση στα παραρτήματα του ινστιτούτου ανά την Ελλάδα. Ενδεικτική είναι η εικόνα και στην Κρήτη, όπου οι 54 υπάλληλοι κατά την ίδρυσή του, έγιναν μόλις 12, την ώρα που, όπως αναφέρει το συνδικάτο εργαζομένων, οι περισσότερες χώρες του κόσμου, χρησιμοποιούν ινστιτούτα γεωλογικών & μεταλλευτικών ερευνών ως αναπόσπαστο κρατικό μοχλό ανάπτυξης.
Την ίδια στιγμή όπως εξήγησε ο γεωλόγος και αντιπρόεδρος του συνδικάτου ΙΓΜΕ, Χάρης Σμυρνιώτης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου στο παράρτημα του Ρεθύμνου, υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τα χρηματοδοτούμενα έργα του ΕΣΠΑ -πέντε στο σύνολο -εκ των οποίων όπως είπε έχουν ενταχθεί τα 4, ωστόσο το πέμπτο, αυτός της γεωλογικής χαρτογράφησης αποτελεί το υπόβαθρο για την ουσιαστική ολοκλήρωση των υπολοίπων.
Ο κ. Σμυρνιώτης, στο πλαίσιο της περιόδείας που πραγματοποιεί σε όλη τη χώρα με στόχο την ανάδειξη των προβλημάτων που ταλανίζουν το ίδρυμα ζήτησε τη συνδρομή της περιφέρειας, των δήμων και των εργατικών κέντρων καλώντας τους να παρέμβουν στο αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης για να διαφυλάξουν την αποτελεσματική συνέχεια της λειτουργίας του ΙΓΜΕ.
Από την πλευρά της η κ. Ανδριαννή Πολυχρονάκη, υδρογεωλόγος συνταξιούχος, τέως διευθύντρια του ΙΓΜΕ Κρήτης, αναφέρθηκε στον καθοριστικό ρόλο του ινστιτούτου στην αντιμετώπιση φαινομένων λειψυδρίας με μελέτες που είχε εκπονήσει αλλά και την καθοριστική συνδρομή του σε σειρά άλλων ζητημάτων που είχαν να κάνουν με μελέτες για φυσικές καταστροφές και ορυκτούς πόρους.
Ειδικότερα, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Όταν ξεκίνησε το παράρτημα του ΙΓΜΕ στην Κρήτη ήμασταν 52 άτομα και είχαμε 3-4 γεωτρύπανα. Τότε είχαμε πολλά προβλήματα σε σχέση με την επάρκεια νερού στο νησί και κυρίως σε Άγιο Νικόλαο, Λασίθι, Ηράκλειο και εδώ στο Ρέθυμνο και φυσικά στα Χανιά. Το προσωπικό του ΙΓΜΕ ήταν πολύ έμπειρο, είχαμε αρκετές μελέτες που χρηματοδοτούσαν οι νομαρχίες, οι δήμοι, εκτός από προγράμματα ευρωπαϊκά που βοήθησαν στο να λυθούν πολλά προβλήματα.
Το μεγάλο μας πρόβλημα σήμερα είναι ότι στο ΙΓΜΕ μείνανε 12 άτομα, δεν έχουμε γεωτρύπανα, τα έργα έχουν μειωθεί πάρα πολύ, πως να δουλέψει ένα ΙΓΜΕ με 12 άτομα για όλη την Κρήτη. Εμείς οι συνταξιούχοι παρόλο που έχουμε φύγει ενδιαφερόμαστε για το ινστιτούτο και το μέλλον του και θέλω να πιστεύω ότι θα χρηματοδοτηθούν τα έργα για να συνεχίσει τη λειτουργία του και όπως παλαιότερα οι τοπικές κοινωνίες, οι δήμοι και οι περιφέρειες βοήθησαν πολύ για να παραμείνει ανοιχτό το ΙΓΜΕ να το πράξουν και σήμερα».
