10 ημέρες νοσηλείας ή ... 10 ημέρες απόγνωσης!

Της Κατερίνας Παντινάκη

Δέκα ημέρες ήταν αρκετές για να νιώσει στο "πετσί" της την κατάντια του δημόσιου συστήματος υγείας. Τις δέκα ημέρες που αναγνώστρια του Cretalive έμεινε στο πλευρό του νοσηλευόμενου συζύγου της ήταν αρκετές για να απηυδήσει και να εκφράζει την οργή της για την αδιαφορία αλλά και τα πάμπολλα ... παράλογα!

Ο σύζυγος της εν λόγω γυναίκας που μοιράζεται όσα είδε και βίωσε, ασθενής με τέσσερα σοβαρά υποκείμενα νοσήματα, υπεβλήθη σε σοβαρή χειρουργική επέμβαση για νέο πρόβλημα υγείας που του παρουσιάστηκε. Και τα "περίεργα" ξεκίνησαν ήδη από τον προεγχειρητικό έλεγχο: "Δεν έγινε στον θάλαμο αλλά στα εξωτερικά ιατρεία όπου ανεβοκατέβαιναν και περνούσαν δεκάδες άνθρωποι, διαφόρων ηλικιών, παθήσεων, εθνικοτήτων και φυσικά με τη μάσκα ... για στολίδι!" - διηγείται η γυναίκα.

Στην αιμοληψία κατόπιν, μία εργαζόμενη στο τμήμα ζήτησε τα έγγραφα του ασθενούς και η έτερη ανέβασε ... τα ντεσιμπέλ, καλώντας την συνοδο του ασθενούς να περάσει "ΕΞΩΩΩ". "Δεν είμαι λειτουργός υγείας αλλά θεωρούσα αυτονόητα τα γάντια και διαφορετικό λαστιχάκι στην αιμοληψία για κάθε ασθενή" - προσθέτει η ίδια, ενώ ταυτόχρονα εκφράζει την αγανάκτησή της για το γεγονός ότι την παραμονή της επέμβασης δεν της επετράπη να διανυκτερεύσει με τον ασθενή, λόγω των μέτρων κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού, αν και ο ίδιος τη χρειαζόταν τόσο ψυχολογικά όσο και πρακτικά - δεν ήταν σε θέση να αναφέρει το ιστορικό του, ούτε τη φαρμακευτική αγωγή που ήδη λάμβανε. Έτσι η συνοδός "εκδιώχθηκε", μόνο για να την καλούν στο τηλέφωνο ανά μισή ώρα, ρωτώντας ... το ιστορικό του ασθενούς και τα φάρμακα που παίρνει, αν και η ίδια τα είχε ήδη αναφέρει σε πέντε διαφορετικά άτομα.

"Ξέρω ότι οι εργαζόμενοι σηκώνουν στις πλάτες τους το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά όμως... Είδα νοσηλευτικό προσωπικό να ασκεί τα καθήκοντά του χωρίς υπομονή και ευσυνειδησία. Μάλλον περιττό να περιμένω και ευγένεια..." - αναφέρει η γυναίκα, που όπως λέει στο Cretalive, προσπαθούσαν να μεταθέσουν χρονικά ακόμη και την παροχή "πάπιας", καθώς εκείνη τη στιγμή παρέδιδαν στην επόμενη βάρδια και ζητούσαν ... υπομονή στη φυσική ανάγκη ενός ανθρώπου ταλαιπωρημένου από πολλαπλά προβλήματα υγείας!

Μια μπαλαντέζα για το έκτακτο περιστατικό

Κι αν τύχαινε να πέσουν στο πάτωμα, καλώδια, σωληνάκια και άλλα εξαρτήματα που βρίσκονταν πάνω στον ασθενή ... σαν να μην "τρέχει" τίποτα! Τα έβαζαν ξανά στη μύτη! Κι αν δε δούλευαν; "Δεν πειράζει, κάποια στιγμή θα τα αλλάξουμε" η απάντηση. Όσο για τις εγκαταστάσεις στο θάλαμο, αν κάποιος χρειαζόταν πρίζα έπρεπε να πιάσει τους διαδρόμους, αφού όλες οι πρίζες στο θάλαμο ήταν εκτός λειτουργίας. Όταν ωστόσο παρουσιάστηκε ανάγκη για τον ασθενή, προκειμένου οι γιατροί να ηλεκτροδοτήσουν μηχανήματα τότε επιστρατεύτηκε ... μια μπαλαντέζα - και πάλι καλά που υπήρχε κι αυτή!

Μπαλκόνι-καπνιστήριο και μέτρα κατά της Covid

Μπορεί τα νοσηλευτικά ιδρύματα να είναι οι χώροι όπου πρωτίστως και απαραιτήτως εφαρμόζονται μέτρα κατά της εξάπλωσης του κορωνοϊού, ωστόσο μπροστά την covid ξεχάσαμε ... τα βασικά! "Τα μπαλκόνια των θαλάμων έχουν μετατραπεί σε καπνιστήρια για τους συνοδούς υπό τα "στραβά μάτια" των αρμοδίων, ενώ την ίδια ώρα ο έλεγχος ήταν εξονυχιστικός για το αν έφερνε κανείς καφέ "απέξω" και όχι από το (covid free άραγε;) κυλικείο του νοσοκομείου" - αναφέρει η γυναίκα.

Το καλά (φυσικά) να λέγονται αλλά και τα κακώς κείμενα να καυτηριάζονται, μήπως κάποια στιγμή αυτά που αποτελούν μίζερη πραγματικότητα διορθωθούν...