Ένα όνομα και ένα αριθμός γραμμένα πάνω σε 128 πλαστικούς σταυρούς. Άπαντες θύματα του νέου κορωνοϊού, άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους στα κατάμεστα νοσοκομεία της Ιταλίας εν μέσω της κρίσης, μόνοι στο σπίτι ή σε κάποιο γηροκομείο. Πίσω από αυτούς τους σταυρούς ωστόσο, στον τομέα Κάμπο 85 του Κοιμητηρίου Ματζιόρε, στο Μιλάνο, ξετυλίγεται η τραγική ιστορία αρκετών ακόμη οικογενειών, οι συγγενείς των οποίων ετάφησαν εκ λάθους εκεί σαν «αζήτητοι».
Ο δήμαρχος του Μιλάνου Μπέπε Σάλα, σε μήνυμά του τον Απρίλιο, απέτισε φόρο τιμής σε αυτά τα θύματα του Covid-19. «Χάσαμε τόσους πολλούς», τόνισε σε βίντεο από το κοιμητήριο το οποίο ανήρτησε στο Facebook. «Σε ορισμένες περιπτώσεις, το να προχωρήσουμε μπροστά ήταν ακόμη πιο τραγικό ενώ κάποιοι πέθαιναν χωρίς κανέναν. Σε αυτό το μέρος κείτονται εκείνοι που δεν αναζητήθηκαν από κανέναν συγγενή».
Καθώς ωστόσο η επιδημία βρίσκεται σε ύφεση και δεκάδες άνθρωποι αναρρώνουν από τη νόσο, προκύπτει ότι στον τομέα Campo 87 έχουν ταφεί εκ λάθους και άνθρωποι οι οποίοι είχαν συγγενείς, που όμως ήταν επίσης άρρωστοι και δεν πρόλαβαν να κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις για να θάψουν τους νεκρούς τους. Οι συγγενείς αυτοί δίνουν μάχη να κάνουν εκταφή των σορών, μία μεγάλη νομική πρόκληση δεδομένου ότι απαγορεύται διά νόμου η εκταφή ανθρώπων που πέθαναν από μολυσματική νόσο για δύο χρόνια.
Το Μιλάνο και η ευρύτερη περιοχή της Λομβαρδίας βρέθηκε στο επίκεντρο της πανδημίας στην Ιταλία, με σχεδόν τους μισούς από τους 33.964 θανάτους από τον κορωνοϊό και περισσότερα από 90.000 κρούσματα.
«Κατά τη διάρκεια της κρίσης, επικρατούσε χάος, οπότε σίγουρα έγιναν λάθη», επισημαίνει ο Βάλτερ Μαρίνι, ο δικηγόρος που εκπροσωπεί την οικογένεια του Βιτόριο Ντομενικόνι, ο οποίος πέθανε σε ηλικία 90 ετών. «Αλλά τώρα που η κατάσταση έχει βελτιωθεί, οι οικογένειες πρέπει να είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν εκταφή και να κάνουν μία κατάλληλη κηδεία στους αγαπημένους τους», προσθέτει.
Ο Ντομενικόνι, πρώην αστυνομικός και οδηγός λεωφορείου, ήταν μεταξύ των πρώτων θυμάτων του Covid-19, στο Μιλάνο. Πέθανε στο νοσοκομείο στις 5 Μαρτίου, λίγες μέρες πριν από το lockdown. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η οικογένειά του θα είχε 30 ημέρες για να πάρει τη σορό και να ρυθμίσει τα της κηδείας του. Στις 13 Μαρτίου ωστόσο, ο Σάλα εισήγαγε ένα μέτρο που μειώνει το χρονικό αυτό πλαίσιο σε πέντε ημέρες, λόγω της ραγδαίας αύξησης των θανάτων και της άμεσης ανάγκης να ταφούν.
Η σύζυγος και τα δύο παιδιά του Ντομενικόνι ενημερώθηκαν για το θάνατό του και είχαν αφήσει τα στοιχεία επικοινωνίας τους στο νεκροταφείο του νοσοκομείου. Τότε και οι τρεις προσβλήθηκαν από τον κορωνοϊό και αρρώστησαν. Στις 20 Μαρτίου, όταν κάλεσαν το νεκροταφείο του Μιλάνου, για να κανονίσουν την καύση και να μεταφέρουν τις στάχτες στο οικογενειακό παρεκκλήσι σε άλλη πόλη της Λομβαρδίας, ανακάλυψαν ότι είχε ταφεί στο Κάμπο 87.
Τρεις ακόμη οικογένειες είναι μέχρι τώρα γνωστό ότι αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση. Ο Τζιάνι Φοσάτι, ένας γνωστός επιχειρηματίας, πέθανε στο νοσοκομείο στις 24 Μαρτίου και θάφτηκε στο Κάμπο 87 παρά το γεγονός ότι άφησε πίσω του γυναίκα, η οποία νοσηλευόταν στο ίδιο νοσκομείο την ίδια περίοδο και έναν αδελφό, ο οποίος ζει στο Μιλάνο.
