Σκληρή γλώσσα Αναστασιάδη κατά Ερντογάν: «Αψηφεί ιστορικές αλήθειες»

Ο πρόεδρος της κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης τοποθετήθηκε, στη διάρκεια βιντεομηνύματός του προς την 75η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, για τις συνεχιζόμενες έκνομες ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ οι οποίες παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και στην ανάγκη αποκλιμάκωσης της κατάστασης.

Σε σχέση με την προοπτική για επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό και στην ετοιμότητά του να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ώστε αυτές να συνεχιστούν από εκεί όπου διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά, ο Αναστασιάδης τόνισε την ανάγκη για αποτροπή υλοποίησης των τουρκικών σχεδιασμών που έχουν εξαγγελθεί για παράνομο εποικισμό της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων.

«Για να αρχίσουν οι συνομιλίες με ρεαλιστική προοπτική επιτυχίας, είναι επιτακτική η δημιουργία ενός περιβάλλοντος που να συμβάλλει σε εποικοδομητικές και καλή τη πίστει διαπραγματεύσεις, με ίσους όρους και όχι κάτω από συνθήκες εκφοβισμού και απειλών» ανέφερε.

Ο Αναστασιάδης εξέφρασε τη λύπη του και για τις πρόσφατες δηλώσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. «Εκείνο που είναι πιο απογοητευτικό είναι η ανώφελη προσπάθεια του κ. Ερντογάν, αψηφώντας πλήρως τις ιστορικές αλήθειες, να παρουσιάσει ότι οι εντάσεις στη Μέση Ανατολή οφείλονται σε μονομερείς ενέργειες που ανέλαβαν οι Έλληνες και οι Ελληνοκύπριοι. Δεν θα περίμενα ποτέ ότι μια χώρα που έχει επανειλημμένα καταδικαστεί από πληθώρα Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας, καθώς και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την παράνομη εισβολή και κατοχή του 37% της χώρας μας, θα ισχυριζόταν, και αναφέρω επί λέξει: Πίσω από την ένταση που υπάρχει στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και λίγο καιρό, υπάρχουν χώρες που ενεργούν με την αντίληψη ότι ο «νικητής τα παίρνει όλα».

Και συνέχισε: «Και διερωτούμαι: Ποιά χώρα χρησιμοποιεί την ισχύ για «να τα πάρει όλα;» Ποιά χώρα προτιμά μια διακρατική συμπεριφορά βασισμένη στην ισχύ παρά στους κανόνες; Πόσο αντιφατική είναι η αναφορά του κ. Ερντογάν ότι: «Δεν επιβουλευόμαστε τα δικαιώματα, τις διευθετήσεις και τα νόμιμα συμφέροντα οποιουδήποτε, ούτε στην Ανατολική Μεσόγειο ούτε σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή». Και διερωτούμαι: Ποιά χώρα εισέβαλε και εξακολουθεί να κατέχει την Κύπρο; Ποιά χώρα εισέβαλε στη Συρία; Ποιά χώρα επενέβηκε στρατιωτικά στη Λιβύη; Ποιά χώρα παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας; Ποιά χώρα παρενέβει στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράκ;».

«Αυτό που είναι ακόμα πιο παράδοξο όσον αφορά την προσέγγιση του κ. Ερντογάν, είναι το σχόλιό του ότι: «… δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια στις παραβιάσεις της χώρας μας και των Τουρκοκυπρίων και στο γεγονός ότι τα συμφέροντά μας αγνοούνται». Και διερωτούμαι και πάλι: Ποιού τα συμφέροντα αγνοούνται όταν οι διεκδικήσεις της Τουρκίας περιορίζουν την αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου κατά 44 τοις εκατό, εις βάρος τόσο των Ελλήνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων; Ποιού τα συμφέροντα αγνοούνται όταν η Τουρκία:

Επιλέγει να αγνοεί της συγκλίσεις που επετεύχθησαν μεταξύ των δύο κοινοτήτων τόσο το 2011 και το 2015, σύμφωνα με τις οποίες:

(α) Η Ομόσπονδη Κύπρος θα συνεχίσει να είναι συμβαλλόμενο μέρος στη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982, και

(β) Οποιαδήποτε έσοδα που θα προέλθουν από την εκμετάλλευση των εθνικών πόρων του Κράτους θα κατανέμονται στην ομόσπονδη κυβέρνηση.

Και επιθυμώ να υπενθυμίσω ότι οι συγκλίσεις αυτές δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ από την Τουρκία ή την Τουρκοκυπριακή πλευρά.

Είναι γι αυτόν ακριβώς τον λόγο που το θέμα των υδρογονανθράκων δεν είχε ποτέ εγερθεί κατά τη διάρκεια της εντατικής διαπραγματευτικής περιόδου 2011 μέχρι 2017, ούτε υπήρξε μέρος κανενός από τα στοιχεία του πλαισίου που ο Γενικός Γραμματέας των ΗΕ παρουσίασε στο Κρανς Μοντανά.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία παραβλέπει το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία έχει εγκαθιδρύσει ένα Εθνικό Κυρίαρχο Ταμείο, το οποίο διασφαλίζει τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, αναφορικά με όποια έσοδα προκύψουν από την εκμετάλλευση των αποθεμάτων των υδραγονανθράκων.

Περαιτέρω, η Τουρκία δεν αναγνωρίζει τις προτάσεις μου για τη δημιουργία ενός δεσμευμένου λογαριασμού προς όφελος της τουρκοκυπριακής κοινότητας, στον οποίο να κατατίθενται οποιαδήποτε έσοδα από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, με βάση την αναλογία πληθυσμού των συνιστώντων κρατών.

Εάν δε η Τουρκία αναγνωρίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, τότε τα εν λόγω έσοδα θα μπορούσαν να απελευθερωθούν προς όφελος των Τουρκοκυπρίων ακόμα και πριν από τη λύση του Κυπριακού προβλήματος.

΄Αρα, όπως αποδεικνύεται από τα προλεχθέντα, οι ισχυρισμοί της Τουρκίας ότι οι παράνομες ενέργειές της στοχεύουν στην προστασία των δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων, είναι ψευδείς και άκυροι, όπως ψευδείς και άκυροι είναι οι ισχυρισμοί της ότι η Κυπριακή Δημοκρατία παραβιάζει τα δικαιώματα της Τουρκίας.

Ωστόσο, θα ήθελα να καλωσορίσω μια αναφορά του κ. Ερντογάν, και πάλι παραθέτοντας επί λέξει το σχετικό απόσπασμα: «Η προτεραιότητά μας είναι να επιλύσουμε διαφορές με ειλικρινή διάλογο, βασισμένο στο διεθνές δίκαιο και σε μια ακριβοδίκαιη βάση».

Αν ο κ. Ερντογάν πραγματικά ενστερνίζεται τα πιο πάνω κι αν πιστεύει ειλικρινά ότι οι ενέργειες της Τουρκίας κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι συμβατές με το Διεθνές Δίκαιο, τότε γιατί δεν αποδέχεται την πρότασή μας για ένα ειλικρινή διμερή διάλογο ή την παραπομπή του όλου θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο;

Το διεθνές δίκαιο δεν μπορεί να εφαρμόζεται μονομερώς σύμφωνα με τις ιδιοτροπίες του καθενός. Δεν θα ήταν προς το καλύτερο όφελος όλων να διευθετήσουμε τις διαφορές μας σύμφωνα με τις διεθνείς πρακτικές;

Από μέρους μου, θα ήθελα να επαναλάβω για μια ακόμα φορά ότι είμαι έτοιμος να εμπλακώ σε ένα εποικοδομητικό διάλογο και/ή να συμμορφωθώ με οποιαδήποτε ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου».