Πέτρος Κόκκαλης: «Οι NUPES απάντησαν προγραμματικά στο "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα»

Δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Πέτρου Κόκκαλη, για τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Γαλλίας:

Τον περασμένο Απρίλιο, με αφορμή το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ γράφαμε πως για μία προοδευτική δύναμη το νέο ΤΙΝΑ (There Is No Alternative) είναι η μη εναλλακτική από τις βαθιές και ριζικές αλλαγές με θεμέλιο τη συμμετοχή και στόχο την εξάλειψη των επισφαλειών για τους πολίτες, πόσω μάλλον σε συνθήκες γενικευμένης ανασφάλειας, πολέμου και κλιματικής καταστροφής.
Η αρχή έχει ήδη γίνει στις ΗΠΑ με την επικράτηση Biden, ο οποίος υιοθέτησε και σε κάποιες περιπτώσεις προώθησε περαιτέρω τα προγράμματα του Bernie Sanders και της Alexandria Ocasio Cortez. Στην Ευρώπη, ακολουύθησαν οι προοδευτικές κυβερνήσεις συνεργασίας σε Πορτογαλία, Ισπανία και Γερμανία. Ακόμα και στην Ιταλία, ο Ντράγκι έχει ταχθεί δημόσια υπέρ της διαγραφής χρεών. 
Χτες είχαμε τη μεγάλη νίκη της Νέας Λαϊκής Οικολογικής και Κοινωνικής Ένωσης (NUPES) στις βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας. Το προεκλογικό πρόγραμμα των NUPES, με τη στήριξη 30 προοδευτικών οικονομολόγων, μεταξύ αυτών οι Piketty, Friot και Cage, ξεκινάει από τις ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών. Είναι χαρακτηριστικό πως για δεκαετίες η ερώτηση «πού θα βρείτε τα λεφτά», ή «πόσο κοστίζει» έμπαινε μόνο για κοινωνικές ή περιβαλλοντικές ανάγκες, για προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών, ή δασκάλων αλλά ποτέ για εκείνες αστυνομικών η οπλισμών.

Το νεοφιλελεύθερο μοντέλο όπου το αόρατο χέρι της τέλειας αγοράς έθετε τις παραμέτρους και οι πλειοψηφίες μάτωναν, πέρα από την κλιματική καταστροφή, έφερε τον Donald Trump στο Λευκό Οίκο, την Marine Le Pen στα πρόθυρα των Ηλυσίων και οδήγησε στην άνοδο των άκρων, όπου δεν παρουσιάστηκε πειστική εναλλακτική πρόταση. Οι πολίτες πρέπει να έχουν αγοραστική δύναμη, σε περιβάλλον δωρεάν παιδείας και υγείας, με τη σύνταξη να επιστρέφει στα 60 έτη, κόντρα στους οικονομικούς δογματισμούς των τελευταίων δεκαετιών.

Οι NUPES έθεσαν μια αφετηρία μακριά από πολιτικές που αυξάνουν τις ανισότητες και καταρρακώνουν το κοινωνικό κράτος και το κλίμα, προτάσσοντας τον κοινωνικό και οικολογικό μετασχηματισμό της Γαλλίας και της Ευρώπης. Δεν είναι αντιευρωπαϊκή δύναμη, όπως παραπληροφορούν οι συντηρητικοί. Η αναμέτρηση με την ΕΕ, θα έρθει με τη μορφή της ανυπακοής σε όσα συνθέτουν το σημερινό κοινωνικό και κλιματικό αδιέξοδο - μία απολύτως θεμιτή δέσμευση. Πολλά από αυτά έχουν ήδη μπει σε διαδικασία αναθεώρησης ή κατάργησης. Η ΕΕ έχει εγκαταλείψει τον ζουρλομανδύα της λιτότητας, έχει εκδώσει κοινό χρέος με στόχο την ανθεκτικότητα, κατοχύρωσε τον ευρωπαϊκό κατώτατο μισθό και προχωρά στην αναθεώρηση του Σύμφωνου Σταθερότητας ενώ συζητείται ακόμα και η αναθεώρηση των Συνθήκων ώστε να εγγυώνται ο κλιματικός νόμος και ο κοινωνικός πυλώνας.

Οι πολίτες της ΕΕ πρέπει να πιστέψουν εκ νέου στο πολιτικό σύστημα και την πολιτική διαδικασία, αν θέλουμε να προχωρήσουμε με όρους κοινωνικής συνοχής, ανθεκτικότητας και δημοκρατίας. Η διατήρηση και η αύξηση της καταναλωτικής δύναμης, μέσα από τη θέσπιση βιώσιμων μισθών και συντάξεων, αλλά και επιδομάτων ‘αυτονομίας’ των νέων, θα δημιουργήσουν το δικό τους θετικό κύκλο σε μία οικονομία που θα επενδύει σε καινούριες ‘πράσινες’ θέσεις εργασίας.

Οι 30 οικονομολόγοι κλείνουν το κοινό τους κείμενο για το πρόγραμμα της συμμαχίας, μιλώντας για την αναγκαιότητα της συλλογικής δράσης και αλληλεγγύης, στη βάση ενός κοινωνικού, οικολογικού και δημοκρατικού εγχειρήματος, για μία οικονομία που θα προσέχει τον πλανήτη και θα παρέχει βιώσιμες συνθήκες για τους πολίτες, απαντώντας στο «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα».

Ήρθε η ώρα για αλλαγή.