ΚΟΣΜΟΣ
Το πελώριο γλυπτό χέρι βάζει πλώρη για αλλού - Ανάμεικτα τα συναισθήματα των κατοίκων του Ουέλινγκτον
Στα πέντε χρόνια ζωής του, ο Quasi προκάλεσε λογής αντιδράσεις σε ντόπιους και ταξιδιώτες, από αποστροφή έως συμπάθεια
Ένα πελώριο γλυπτό χέρι με πρόσωπο αποδοκιμασίας, που επί πέντε χρόνια δεσπόζει απειλητικά σε πλατεία του Ουέλινγκτον, θα αποχαιρετήσει σύντομα την πόλη, προκαλώντας ανάμεικτα συναισθήματα, ανακούφισης αλλά και θλίψης, στους κατοίκους.
Το προσωποποιημένο χέρι, υπό τον τίτλο Quasi, είναι έργο του Νεοζηλανδού καλλιτέχνη Ronnie van Hout. Πρόκειται, σύμφωνα με τον ίδιο, για «μερική αυτοπροσωπογραφία» που «κοσμεί» τη γενέτειρά του, Κράιστερτς, μετά τον ολέθριο σεισμό του 2011. Το σχεδόν πέντε μέτρων γλυπτό από πολυστυρένιο και ρητίνη είναι επίσης μια αναφορά στον Κουασιμόδο, τον καμπούρη πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος του Βίκτωρος Ουγκό, Παναγία των Παρισίων.
Στα πέντε χρόνια ζωής του, ο Quasi προκάλεσε λογής αντιδράσεις σε ντόπιους και ταξιδιώτες, από αποστροφή έως συμπάθεια.
Σύμφωνα με τη δήμαρχο του Ουέλινγκτον, Τόρι Γουανάου, ο Quasi προκάλεσε όχι μόνο την περιέργεια του κοινού, αλλά και τη δημόσια συζήτηση, αφήνοντaς το στίγμα του στην πόλη. «Επιπλέον, μας έδειξε γιατί είναι σημαντικό να έχουμε ποικιλία έργων τέχνης και δημιουργικότητας στην πόλη μας. Προσωπικά, ανυπομονώ να δω τον Quasi να πηγαίνει κάπου αλλού για αλλαγή».
Η βουλευτής από το Ουέλινγκτον, Ταμάθα Πολ, περιγράφει πως αρχικά πολλοί κάτοικοι της πόλης είχαν τρομοκρατηθεί από το ανατριχιαστικό γλυπτό και είχαν ενοχληθεί από την –ακούσια– ομοιότητά του με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ.
Ωστόσο, γρήγορα ο Quasi «έγινε εμβληματικός» για την πόλη και πέτυχε τον σκοπό του ως έργο τέχνης, δήλωσε η Πολ. «Οι άνθρωποι είχαν αρκετά έντονες απόψεις γι’ αυτό και υποθέτω ότι αυτή είναι μάλλον η ουσία της τέχνης – να είναι ανοιχτή στις διαφορετικές ερμηνείες όλων, και στην αγάπη και την απέχθεια που ένιωσαν οι άνθρωποι γι’ αυτό».
Ως εκ τούτου, πολλοί ήταν αυτοί που χάρηκαν στο άκουσμα της απομάκρυνσης του «γελοίου» και «αποκρουστικού» έργου, ενώ άλλοι εξέφρασαν θλίψη για την απώλεια του «όμορφου, πλην αμφιλεγόμενου» γλυπτού, που «έκανε το Ουέλινγκτον αλλόκοτο».
Το έργο βάζει πλώρη πια για την Αυστραλία, όπου ζει πλέον και ο δημιουργός του, σε έναν χώρο που δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί.