Κύπρος: «Πρόωρη» η δημόσια συζήτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ

Έχει τεράστια απόσταση η μετάβαση από το σύνθημα στην προσπάθεια υλοποίησης της ιδέας, δήλωσε ο Κύπριος υπουργός Εξωτερικών, Κωνσταντίνος Κόμπος, σε σχέση με μια ενδεχόμενη ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ, λέγοντας πως θεωρεί τη δημόσια συζήτηση επί της κατάληξης και της πολιτικής πτυχής «πρόωρη». Εργαζόμαστε, είπε, να αυξηθεί η συμβατότητά μας με κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ.

Ο κ. Κόμπος, ο οποίος ήταν ο κύριος ομιλητής, το βράδυ της Παρασκευής, σε εκδήλωση του ΤΕΠΑΚ και του Παγκύπριου Συνδέσμου Πολιτικών Επιστημόνων και Δημόσιας Διοίκησης, με θέμα «Κυπριακή Δημοκρατία. Γέφυρα σταθερότητας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», κλήθηκε να σχολιάσει τα όσα συζητούνται γύρω από την πιθανότητα ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ.

Όπως είπε, θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός του τρόπου με τον οποίον η χώρα προσπαθεί να ενισχύσει τις αμυντικές της δυνατότητες και να διασφαλίσει τα συμφέροντα της, με το πολιτικό κομμάτι. «Το πρώτο σκέλος σου δίνει τη δυνατότητα, την κατάλληλη στιγμή, αν κριθεί ότι πρέπει, να μπορείς να προχωρήσεις στο δεύτερο βήμα», ανέφερε και σημείωσε ότι αν δεν κάνεις την προεργασία στο πρώτο βήμα, «στο δεύτερο βήμα θα σου πουν απλά κύριε δεν είσαι έτοιμος».

«Είναι εύκολο κάποιος να βάζει συνθήματα είτε υπέρ είτε κατά του ΝΑΤΟ και συνθήματα που διαχρονικά ακούγονται στην κυπριακή πολιτική σκηνή. Ωστόσο, η μετάβαση από το σύνθημα στην προσπάθεια υλοποίησης της ιδέας έχει τεράστια απόσταση», συνέχισε ο ΥΠΕΞ και τόνισε πως «γι’ αυτό εμείς δουλεύουμε ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να μπορούμε να αξιολογήσουμε τα δεδομένα».

Συγκεκριμένα, σε σχέση με την προσπάθεια ενίσχυσης των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας, ο κ. Κόμπος εξήγησε ότι, με την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί με τον πόλεμο στην Ουκρανία και την κρίση στην Μέση Ανατολή, υπάρχουν «κάποια πολύ σοβαρά προβλήματα» με τους δυο βασικούς προμηθευτές του εξοπλιστικού προγράμματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή τη Ρωσία και το Ισραήλ. «Άρα πρέπει να κινηθείς προς κατευθύνσεις συμπληρωματικές ώστε να μην απολέσεις την αποτρεπτική σου δυνατότητα», εξήγησε.

Επιπρόσθετα, συνέχισε, «υπάρχει πλέον αυτή η σχέση με τις ΗΠΑ και ευελπιστούμε ώστε να προκύψουν και κάποια οφέλη, ως προς το εξοπλιστικό, ενώ υπάρχει το ζήτημα της συμβατότητας σε επίπεδο εκπαίδευσης». Όπως διευκρίνισε, γίνονται στρατιωτικές ασκήσεις με πάρα πολλές χώρες και «αυτό που εντοπίστηκε, ως κενό, είναι η απόκλιση σε ό,τι αφορά στην εκπαίδευση του προσωπικού και αυτό είναι κάτι στο οποίο μπορούμε να δουλέψουμε, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του στρατηγικού διαλόγου και ελπίζουμε να έχει συνέχεια και εμβάθυνση».

Έκανε ακόμη αναφορά στην ανάγκη αναβάθμισης υποδομών, στο πλαίσιο εξυπηρέτησης τρίτων χωρών στην περιοχή, φέρνοντας ως παράδειγμα τις εκκενώσεις πληθυσμού σε υποδομές «που δεν έχουν κατασκευαστεί με γνώμονα κατ’ ανάγκη την εξυπηρέτηση τέτοιου αριθμού, από τέτοιες χώρες και με το υλικό που φέρουν».

Σε πρακτικό πεδίο, σημείωσε, «εργαζόμαστε να αυξηθεί η συμβατότητα μας με κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ και μέλη του ΝΑΤΟ είναι και η Ελλάδα και η Γαλλία, χώρες που υπάρχει παραδοσιακά συνεργασία» ενώ πρόσθεσε πως «όσο περισσότερο εμβαθύνεις στα τρία αυτά πεδία, τόσο ενισχύεις την εθνική σου αμυντική δυνατότητα και δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί με αυτό».

Στην Κύπρο, είπε ο Κωνσταντίνος Κόμπος, συνήθως βάζουμε πρώτα το αποτέλεσμα και «υπάρχει η εντύπωση ότι αύριο, μεθαύριο θα πάμε επίσημα να υποβάλουμε την αίτηση (για ένταξη στο ΝΑΤΟ) και αυτό αγνοεί την πραγματικότητα».

«Δεν σημαίνει ότι η εργασία και η προσπάθεια θα οδηγήσει στις επόμενες μέρες ή μήνες εκεί. Αυτή είναι μια συζήτηση η οποία θα γίνει την ώρα που πρέπει να γίνει, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα και μια σειρά από παράγοντες, όπως ο ρόλος της Τουρκίας και η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί εντός του ΝΑΤΟ και το πώς προχωρούν τα πράγματα στο Κυπριακό», συμπλήρωσε.

Σημείωσε ακόμη πως «η δημόσια συζήτηση επί της κατάληξης και της πολιτικής πτυχής θεωρώ είναι πρόωρη. Δεν βλάπτει να γίνεται, αλλά δεν μπορεί να την κάνει το κράτος και δεν μπορούμε εμείς να καθίσουμε να εξηγήσουμε τη χρονική στιγμή, τον συσχετισμό δυνάμεων, πότε μπορεί να το σκεφτόμαστε και τι περιμένουμε να δούμε».

Αυτό που κάνουμε και το λέμε δημόσια, κατέληξε ο κ. Κόμπος «είναι ότι προσπαθούμε να ενισχύσουμε αμυντικές δυνατότητες, τις οποίες οπωσδήποτε έχουμε ανάγκη, χρησιμοποιώντας τις σχέσεις που προσπαθούμε να αναπτύξουμε».