Η "φούσκα της αγκαλιάς"

Aπό την αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού, οι επαφές μιας τροφίμου ενός οίκου ευγηρίας στη Γαλλία, της Κολέτ Ντουπά, με τις κόρες της περιορίστηκαν σε μια βιντεοκλήση ή σε μια επικοινωνία από το παράθυρο. Τώρα, η 97χρονη μπορεί να νιώσει το άγγιγμά τους, χάρη σε μια... φούσκα και δύο πλαστικά μανίκια.

Η «φούσκα της αγκαλιάς» (hug bubble), ένα προστατευμένο περιβάλλον, επιτρέπει στους τροφίμους του γηροκομείου, που είναι απομονωμένοι από τον έξω κόσμο λόγω του νέου κορονοϊού, να κρατήσουν τα χέρια, ακόμα και να αγκαλιάσουν τους συγγενείς τους που τους επισκέπτονται, διότι σε κάθε περίπτωση χωρίζονται μεταξύ τους από μία ερμητικά σφραγισμένη πλαστική μεμβράνη.

Η Ντουπά είχε ένας φούρνο στο Μπουσουά, έξι χιλιόμετρα από τον οίκο ευγηρίας, μέχρι τη συνταξιοδότησή της. Η οικογένειά της έχει αναλάβει τώρα την επιχείρηση. Όταν συναντήθηκε με τις κόρες της, χθες, η ηλικιωμένη εισήλθε από την είσοδο της φούσκας. Στάθηκε μπροστά από την πλαστική μεμβράνη και έβαλε τα χέρια της μέσα σε δύο πλαστικά μανίκια που είναι εφαρμοσμένα στη μεμβράνη, στο ύψος των ώμων.

Οι κόρες της, Μαρί Πολ Ντρονσάρ και Μαρί Ζοζέφ Μαρσάν, την πλησίασαν από την άλλη πλευρά. Η κάθε μία έβαλε το χέρι της σε ένα μανίκι. Άγγιξαν τους ώμους της μητέρας τους και χάιδεψαν τα λευκά μαλλιά της. Προτού φύγουν, φίλησαν τη μητέρα τους στο μάγουλο, πάνω από το πλαστικό. «Είναι μια παρηγοριά που έχει αποτέλεσμα», εξηγεί η Στεφανί Λουαζό, βοηθός νοσηλεύτρια στο γηροκομείο στο Ζεμόν, κοντά στα σύνορα με το Βέλγιο.