Πολλοί Γερμανοί πολιτικοί εγκαινίασαν την καριέρα τους όταν φόρεσαν γαλότσες έπειτα από πλημμύρες στη χώρα και ρίχτηκαν στη μάχη της αντιμετώπισης των θεομηνιών. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Σοσιαλδημοκράτη Αμβουργέζου Χέλμουτ Σμιτ, μετέπειτα καγκελαρίου της χώρας, ο οποίος βγήκε αξύριστος από το σπίτι του και βάλθηκε να συνδράμει με κάθε μέσο τις επιχειρήσεις διάσωσης το 1962. Ηταν η χρονιά που τα νερά του Ελβα κάλυψαν μεγάλο μέρος της χανσεατικής πόλης και έσπασαν τα φράγματα του ποταμού, συμπαρασύροντας στον θάνατο πάνω από 300 ανθρώπους. Ο Σμιτ αψήφησε τα γραφειοκρατικά εμπόδια, έβαλε στο παιχνίδι τον στρατό και τα ελικόπτερα, παρόλο που αυτό απαγορευόταν μεταπολεμικά από το Σύνταγμα της χώρας, και φιλοτέχνησε έτσι προσεκτικά το προφίλ του αποτελεσματικού πολιτικού.
Το 2002 η εικόνα του Σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ με γαλότσες στα χνάρια του Σμιτ, πάλι στα νερά του Ελβα, πέτυχε να αναστρέψει το εις βάρος του κλίμα στις δημοσκοπήσεις. «O καγκελάριος είναι εδώ, μαζί με τους πλημμυροπαθείς» ήταν ο συμβολισμός που εξέπεμψε. Η απόφαση του συντηρητικού αντιπάλου του Εντμουντ Στόιμπερ να μην κάνει «τουρισμό» στις καταστροφές, όπως αποκάλεσε τις περιοδείες του Σρέντερ στις πληγείσες περιοχές, αποδείχθηκε εσφαλμένη. Λίγες εβδομάδες αργότερα έχασε την αναμέτρηση με πάνω από πεντέμισι μονάδες διαφορά.
Ο αριστοτεχνικός λαϊκισμός του Σρέντερ επιβραβεύτηκε πριν από δύο δεκαετίες, αλλά η ισορροπία για τους σημερινούς διεκδικητές του θώκου είναι λεπτή. Μπορεί οι πρόσφατες πολύνεκρες πλημμύρες στον Ρήνο και τους παραποτάμους του να ευνοούν την υποψήφια των Πρασίνων, Αναλένα Μπέρμποκ, αλλά η ίδια κράτησε χαμηλό προφίλ γιατί δεν έχει θεσμικό ρόλο στις πληγείσες περιοχές και θα μπορούσε να κατηγορηθεί για εργαλειοποίηση του ζητήματος. Αντίθετα, ο Αρμιν Λάσετ, ο Χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος διάδοχος της Αγκελα Μέρκελ, είναι και πρωθυπουργός του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας, που δοκιμάστηκε περισσότερο σε ανθρώπινο κόστος και υλικές ζημιές. Κάθε κίνησή του, κάθε δήλωση και κάθε περιττό χαμόγελο αναλύθηκαν λεπτομερώς από τα ΜΜΕ, που άλλοτε διέγνωσαν υπερβολική ευθυμία και άλλοτε αντιφατικές θέσεις στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Ετσι, αίφνης οι ρόλοι αντιστράφηκαν κι ενώ το προηγούμενο διάστημα ό,τι έκανε η Μπέρμποκ φάνταζε λάθος (το εξωραϊσμένο βιογραφικό της, έσοδα που ξέχασε να δηλώσει, κάποια αποσπάσματα στο βιβλίο της – προϊόντα λογοκλοπής), τώρα στην ίδια θέση βρίσκεται ο Λάσετ. Ουσιαστικά δοκιμάζεται για πρώτη φορά στην πράξη η ικανότητά του να ηγηθεί της χώρας σε μια περίοδο κρίσης. Οι απόψεις του στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής ήταν τεχνηέντως ασαφείς, η ξαφνική αναδίπλωσή του δεν ακούγεται πειστική και η ενσυναίσθησή του αμφισβητείται. Την ίδια στιγμή, η Μπέρμποκ το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να σιωπά και να επιδεικνύει τη σεμνότητά της. Διέκοψε τις διακοπές της, δεν έκανε περιοδεία στις πλημμυρισμένες περιοχές με κάμερες, διακηρύσσοντας ότι δεν πρόκειται να παρεμποδίσει το έργο των σωστικών συνεργείων παρά μόνο να ενημερωθεί για την κατάσταση και απέφυγε να θριαμβολογήσει ότι τώρα δικαιώνεται η προτεραιότητα των Πρασίνων στην κλιματική αλλαγή.
Mιλώντας στην τελευταία καλοκαιρινή συνέντευξη Τύπου της θητείας της, η Μέρκελ επέμεινε ότι δεν βλέπει σημαντικές διαφορές μεταξύ της ίδιας και του Λάσετ. Ωστόσο οι Γερμανοί δημοσιογράφοι αμέσως εντόπισαν τη βραδύτητα στα αντανακλαστικά. Μετά το ατύχημα στη Φουκουσίμα, πριν από 10 χρόνια, η καγκελάριος ανακοίνωσε αμέσως την απομάκρυνση της Γερμανίας από την πυρηνική ενέργεια, μια απόφαση εξόχως τολμηρή και δαπανηρή. Στον αντίποδα ο Λάσετ, δέσμιος του εκλογικού σώματος στη Βόρεια Ρηνανία – Βεστφαλία, που είναι η καρδιά της βαριάς βιομηχανίας της Γερμανίας, ήταν κατηγορηματικός στην πρώτη του αντίδραση: «Μόνο και μόνο επειδή βιώσαμε μια τέτοια μέρα δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πολιτική μας». Το προβάδισμα των Χριστιανοδημοκρατών έναντι των Πρασίνων μετά τις πλημμύρες περιορίστηκε μέσα σε λίγες μέρες από το 11% στο 9%.
Νord Stream 2
Εκτός από τις πλημμύρες, ένα από τα θέματα που αναμένεται να κυριαρχήσουν τις επόμενες εβδομάδες είναι ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2, που κόστισε 11 δισ. ευρώ και θα συνδέει τη Ρωσία με τη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική. Σε μια προσπάθεια προσέγγισης με το Βερολίνο, η Ουάσιγκτον ήρε αυτήν την εβδομάδα τις επιφυλάξεις της για το έργο, που ούτως ή άλλως έχει σχεδόν τελειώσει, παρά τις ενστάσεις Ουκρανίας και Πολωνίας, οι οποίες ανησυχούν για τον αναβαθμισμένο ρόλο της Μόσχας. Οι Πράσινοι έχουν εντάξει την αντίθεσή τους στον Nord Stream 2 στο βασικό πρόγραμμά τους. Εχουν απευθύνει μάλιστα στους ψηφοφόρους τους έκκληση να συνυπογράψουν κείμενο για το «πάγωμα» της κατασκευής του αγωγού, τόσο για λόγους γεωπολιτικής (ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία και παράκαμψη της Ουκρανίας) όσο και περιβαλλοντικής πολιτικής (ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και όχι κατασκευή νέων αγωγών). «Μόνο υπό αυτές τις προϋποθέσεις προστατεύεται το κλίμα και η Γερμανία γίνεται πιο ανεξάρτητη από εισαγωγές ενέργειας και αυταρχικά καθεστώτα», επισημαίνεται στην ιστοσελίδα του οικολογικού κόμματος της Γερμανίας. Κατά το πρόσφατο ντιμπέιτ των υποψήφιων καγκελαρίων από τα τρία μεγαλύτερα κόμματα, ο χριστιανοδημοκράτης Αρμιν Λάσετ είχε δεσμευτεί ότι ο αγωγός θα παραμείνει σε λειτουργία μόνο αν ο Βλαντιμίρ Πούτιν «τηρήσει τους κανόνες». Ο Ολαφ Σολτς είχε προειδοποιήσει ότι ο Nord Steam 2 θα μπορούσε να αναστείλει τη λειτουργία του από τη μία μέρα στην άλλη αν ο Πούτιν αθετήσει τις εγγυήσεις που έχει παράσχει για να ανταποκριθεί στις γεωπολιτικές επιφυλάξεις, τις οποίες δημιουργεί το σχέδιο. Ωστόσο, η Αναλένα Μπέρμποκ είχε αμφισβητήσει κατά πόσον είναι εύκολο να τραβήξει κανείς την πρίζα, αφότου ο αγωγός αρχίσει να μεταφέρει φυσικό αέριο στη Γερμανία.
