Σαν σήμερα γεννήθηκε ένας σπουδαίος Έλληνας

Ο Γεώργιος Παπανικολάου υπήρξε πρωτοπόρος γιατρός και ερευνητής και έγινε παγκοσμίως γνωστός για την μέθοδο πρώιμης διάγνωσης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, η οποία φέρει και το όνομά του. «Τεστ Παπανικολάου» ή «Τεστ Παπ». Το τεστ αυτό έχει σώσει την ζωή χιλιάδων γυναικών.

Γεννήθηκε στις 13 Μαΐου του 1883 στην Κύμη Ευβοίας. Ο πατέρας του ήταν ο γιατρός και πολιτικός Νικόλαος Παπανικολάου, ο οποίος είχε διατελέσει δήμαρχος Κύμης και βουλευτής Ευβοίας. Τελείωσε το δημοτικό στην Κύμη και αργότερα ήρθε στην Αθήνα για να τελειώσει το σχολείο.

Σε ηλικία μόλις 15 ετών γράφτηκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε με Άριστα 6 χρόνια αργότερα. Το 1907 μετέβη στην Γερμανία για μετεκπαίδευση, σε αντίθεση με την επιθυμία του πατέρα του που τον ήθελε μαζί του στην Ελλάδα.

Το 1910 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Φυσικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Αμέσως επέστρεψε στην Ελλάδα όπου παντρεύτηκε την Μαρία – Ανδρομάχη Μαυρογένους, με καταγωγή από την Μύκονο, απόγονο της ηρωίδας του 1821 Μαντούς Μαυρογένους και συμμετείχε ως γιατρός στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Αμέσως μετά μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Εκεί αρχικά ασχολήθηκε με εξωιατρικές εργασίες για να επιβιώσει. Ώσπου τον ανακαλύπτει ο διάσημος γενετιστής Τ. Μόργκαν, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει στο έργο του τα πορίσματα της διδακτορικής διατριβής του νεαρού Παπανικολάου. Μεσολάβησε στην πρόσληψή του στο παθολογοανατομικό εργαστήριο του νοσοκομείου της Νέας Υόρκης. Από εκεί θα βρεθεί στο αντίστοιχο τμήμα του Πανεπιστημίου του Κορνέλ.

Το ερευνητικό του έργο απογειώθηκε. Το 1917 μελέτησε το κολπικό επίχρισμα των κατώτερων θηλαστικών και συσχέτισε τη μορφολογία του με τον ορμονικό κύκλο και τις ανάλογες μεταβολές στη μήτρα και τις ωοθήκες των ζώων. Στη συνέχεια πραγματοποίησε κλινικές και εργαστηριακές μελέτες για τη διαγνωστική αξία της εξέτασης των κυττάρων του κολπικού επιχρίσματος στον άνθρωπο, με πρώτο «πειραματόζωο» τη γυναίκα του. Η έρευνά του επεκτάθηκε αργότερα σε γυναίκες του «Women’s Hospital» της Νέας Υόρκης και αποτέλεσε τη βάση για τη θεμελίωση της μεθόδου του για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου.

Το 1928 ανακοίνωσε για πρώτη φορά για την «Νέα διάγνωση του καρκίνου», την οποία υποδέχθηκαν με δυσπιστία οι ιατρικοί κύκλοι εκείνης της εποχής. Απόλυτα βέβαιος για το έργο του, συνέχισε τις έρευνες ώστε να τελειοποιήσει την μέθοδό του για την κυτταρολογική διάγνωση του καρκίνου της μήτρας και συνέχισε με μεγαλύτερο ζήλο τις έρευνές του.

Το 1961 εγκαταστάθηκε στο Μαϊάμι, όπου και ανέλαβε την οργάνωση του Καρκινολογικού Ινστιτούτου. Πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, σε ηλικία 79 ετών. Προτάθηκε 2 φορές για το βραβείο Νόμπελ, αλλά δεν το κέρδισε. Παρολ’ αυτά του απονεμήθηκαν πολλά άλλα βραβεία, ενώ μετά θάνατον με το Βραβείο του ΟΗΕ.