Nίκος Τσιφόρος …Τίποτα άλλο!

«Ο Θεός έφτιαξε τα μικρόβια, τα χρέη, τους στενοκέφαλους δικαστικούς και τους συγγενείς, για να τιμωρήσει τον αχάριστον και τον άτιμον άνθρωπο. Τα πρώτα τα πολεμάς με ενέσεις, τα δεύτερα με άρνηση και σε πάνε μέσα, τα τρίτα με φυλάκιση. Τους συγγενείς δεν τους πολεμάς με τίποτα»( Ελληνική Μυθολογία, Νίκος Τσιφόρος)

O Νίκος Τσιφόρος  γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου στις 27 Αυγούστου 1909 και πέθανε στην Αθήνα στις 6 ή κατά άλλους στις 7 Αυγούστου του1970. 

Ήταν  ένας από τους πιο εξαίρετους δημοσιογράφους, θεατρικούς συγγραφείς, σεναριογράφους αλλά και σκηνοθέτες. 

Και ποιος δεν έχει γελάσει με τις καλές ,παλιές ελληνικές ταινίες; Και ποιος δεν έχει αντιγράψει τις ατάκες του; Μόνο που μπορεί να μην ξέραμε τι ακριβώς έχει πει, έχει γράψει ή έχει σκηνοθετήσει. Ίσως από τους πιο αγαπημένους συγγραφείς και σεναριογράφους στην Ελλάδα …

«Το μυστικό με τους δυνατούς είναι να τους χαμογελάς και να τους λες ότι είναι σπουδαίοι. Έτσι και τους βγεις παραπάνω, όλη τη δύναμή τους θα την ξεσπάσουνε στην καμπούρα σου…» (Ελληνική Μυθολογία,Ν. Τσιφόρος )

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1909. Δύο χρόνια αργότερα η οικογένεια εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Από τα έντεκά του χρόνια ο Νίκος Τσιφόρος άρχισε να ασχολείται μανιωδώς με το γράψιμο, ενώ την πρώτη του επιθεώρηση την έγραψε το 1928 για ένα θερινό θέατρο στη Φρεαττύδα. Η πρώτη του αυτή προσπάθεια απέτυχε αλλά ο Νίκος δεν απογοητεύτηκε. Αφού πήρε το πτυχίο της Νομικής, εργάστηκε για δυο χρόνια στο Ελεγκτικό Συνέδριο και στη συνέχεια παραιτήθηκε για να μπαρκάρει στα καράβια. Ως το 1939 άλλαζε συνέχεια επάγγελμα, αλλά συνέχιζε να γράφει δημοσιεύοντας κείμενά του σε διάφορα έντυπα. Η πρώτη μεγάλη του επιτυχία ήρθε το 1944 όταν ο θίασος του Δημήτρη Χορν και της Μαίρης Αρώνη αποφάσισε να ανεβάσει στο θέατρο Ακροπόλ το θεατρικό έργο του Τσιφόρου «Η πινακοθήκη των ηλιθίων». Τέσσερα χρόνια αργότερα, την περίοδο 1948-49 έκανε και την πρώτη του ταινία, η οποία προβλήθηκε με τον τίτλο «Τελευταία αποστολή», σε σενάριο και σκηνοθεσία δική του.

«Οι άνθρωποι; Κοστούμια αλλάζουμε, λάμπες αλλάζουμε, ξυριστικές μηχανές αλλάζουμε. Μυαλά δεν αλλάζουμε!»(Ελληνική Μυθολογία,Ν. Τσιφόρος )

Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες (Φιλελεύθερος, Βήμα, Ελεύθερος Κόσμος) και περιοδικά (Τραστ, Ρομάντσο, Ταχυδρόμος, Πάνθεον), ενώ έγραψε πάνω από 40 θεατρικά έργα και περισσότερα από 80 σενάρια. Κάποια αυτά τα έγραψε μόνος του και άλλα σε συνεργασία, κυρίως με τον Πολύβιο Βασιλειάδη, με τον οποίο δημιούργησαν ένα από τα πιο σημαντικά δίδυμα θεατρικών συγγραφέων.

Σκηνοθέτησε τα παρακάτω έργα:  Χαμένοι άγγελοι (1948),Έλα στο θείο... (1950), Ο πύργος των ιπποτών (1952),Το ποντικάκι / Το κορίτσι με τα λουλούδια (1954), Η ωραία των Αθηνών (1954), Γλέντι - λεφτά κι αγάπη (1955),Ο γυναικάς (1957),Ο λεφτάς (1958),Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959),Τρεις κούκλες κι εγώ! (1960).Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός (1961)

Έγραψε το σενάριο για  :Εκατό χιλιάδες λίρες (1948), Χαμένοι άγγελοι (1948), Έλα στο θείο... (1950),Ο πύργος των ιπποτών (1952),Το ποντικάκι / Το κορίτσι με τα λουλούδια (1954), Η ωραία των Αθηνών (1954),Γλέντι - λεφτά κι αγάπη (1955), Ο γυναικάς (1957),Ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας (1958),Ο θησαυρός του μακαρίτη (1959), Δουλειές με φούντες (1959),Τρεις κούκλες κι εγώ! (1960),Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός (1961),Ο καλός μας άγγελος (1961),Το έξυπνο πουλί (1961),Οι γαμπροί της Ευτυχίας (1962),Η κυρία του κυρίου (1962),Κορόιδο γαμπρέ (1962),Ο Θόδωρος και το δίκανο (1962),Ο διάβολος κ’ η ουρά του (1962),Ζητείται τίμιος (1963),7 μέρες ψέματα (1963), Ο καταφερτζής (1964),Άλλος... για το εκατομμύριο! (1964), Αν έχεις τύχη... (1964),Τα 201 καναρίνια (1964), Ένα έξυπνο έξυπνο... μούτρο (1965),Μια τρελλή τρελλή οικογένεια (1965),Κάνε με πρωθυπουργό (1965),Ο εξυπνάκιας (1966), Η γυναίκα μου τρελάθηκε (1966), Βοήθεια ο Βέγγος φανερός πράκτωρ 000 (1967),Αχ! Αυτή η γυναίκα μου (1967),Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967), Ο μαχαραγιάς (1968),Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968)

“Λες έχω αμπέλια και χωράφια και σπίτια και γης. Κουράδες έχεις. Κανένας άνθρωπος δεν έχει γη. Η γης έχει εμάς και σπάει κέφι μαζί μας, άσε που την ενοχλάμε κάθε λίγο σαν κοτόψειρες. Δύναμη; Μπούρδες. Ίδρωσες να κάνεις μια πολυκατοικία 46 διαμερίσματα και πλακώνει ένας σεισμός και στην κάνει λιάδα. Πήρες παρασήματα και χειροκροτήματα και ζήτω και έρχεται αδερφάκι μου ένα τόσο δα μικρόβιο από συνάχι και σε κάνει μια πτωματάρα χωρίς να το καταλάβεις. Έβαλες παρά στην μπάντα και διέταξες κόσμο κάντε έτσι ρε μερμήγκια ασήμαντα, και σε πιάνει ένα κόψιμο και είσαι ρεζίλης στην λεκάνη του καμπινέ. Κάνεις το δυνατό κι έτσι και πιάσει μια παγωνιά τρέμεις σαν παλιόσκυλο και από την άλλη μεριά, μια μολόχα, ένα χορταράκι ασήμαντο, κάθεται όλη νύχτα και τρώει τους αέρηδες και το χιονιά και το πρωί είναι φρέσκο και δεν τούγινε τίποτα. Πούν’ η δύναμή σου ρε φιόγκο κάτου από τούτο εδώ το Σύμπαν που μας πλακώνει με το βάρος του; Πούναι τα μεγαλεία σου και το τουπέ σου; Μια ανάποδη να πάρουνε τα πράματα, στα λεφτά, στα πολιτικά, στην υγεία, στα όλα που την βασίζεις, πας, ξεγράφτηκες και μήτε που θέλουνε να σε θυμούνται οι άλλοι. Πέθανες και περάσανε πενήντα χρόνια και μήτε κανένας ξέρει αν υπήρξες και αν έκανες και σε φοβηθήκανε και σε λογαριάσανε…”(Ta Παιδιά της Πιάτσας)

Sanshmera.gr

Wikipedia.gr

Cretalive.gr