Στους 9 βαθμούς Κελσίου τον Νοέμβριο η Αρκτική

Η Αρκτική θερμαίνεται τρεις φορές γρηγορότερα από τον υπόλοιπο πλανήτη και βρίσκεται σε τέτοιο βαθμό κινδύνου που έχει τοποθετηθεί στο επίκεντρο των διαπραγματέυσεων του ΟΗΕ για το κλίμα, οι οποίες διεξάγονται στη Σκωτία.

Όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες, ακόμα και μερικά δέκατα του βαθμού της θερμοκρασίας, έχουν σημασία σχετικά το σημείο τήξης των πάγων.

Τα στρώματα πάγου και οι παγετώνες της Αρκτικής συρρικνώνονται, ενώ ορισμένοι παγετώνες έχουν ήδη εξαφανιστεί. Οι μόνιμοι παγετώνες και το παγωμένο έδαφος που δεσμεύει το ισχυρό αέριο του θερμοκηπίου, μεθάνιο, ξεπαγώνουν.

Πυρκαγιές έχουν ξεσπάσει στην Αρκτική. Στη Σιβηρία η θερμοκρασία έφτασε τους 38 βαθμούς Κελσίου. Ακόμη και μια περιοχή που ονομάζεται Last Ice Area (τελευταία περιοχή των πάγων) παρουσίασε απροσδόκητη τήξη μέσα στο 2021.

Τις επόμενες δύο δεκαετίες, η Αρκτική είναι πιθανό να δει καλοκαιρία χωρίς πάγο.

Καθώς επιστρέφει τακτικά στη Γροιλανδία, η Τίλα Μουν, ερευνήτρια στο Εθνικό Κέντρο Δεδομένων Χιονιού και Πάγου των ΗΠΑ, είπε ότι «θρηνεί για τα πράγματα που έχουμε ήδη χάσει» λόγω των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που δεσμεύουν τη θερμότητα.

Επιπλέον, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου τονίζοντας πως οι αποφάσεις που λαμβάνουμε τώρα για το πόσο περισσότερη ρύπανση άνθρακα εκπέμπει η Γη θα σημαίνουν «μια απίστευτα μεγάλη διαφορά μεταξύ του πόσο πάγο διατηρούμε και πόσο χάνουμε και πόσο γρήγορα», είπε.

Η μοίρα της Αρκτικής φαίνεται δραματική κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για το κλίμα στη Γλασκώβη (COP26) επειδή ό,τι συμβαίνει στην Αρκτική δεν επηρεάζει μόνο την ίδια την Αρκτική αλλά ολόκληρο τον κόσμο. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η υπερθέρμανση εκεί ήδη συμβάλλει σε καιρικές καταστροφές σε άλλα μέρη του κόσμου.

«Αν καταλήξουμε σε μια περίοδο όπου εποχιακά δεν θα υπάρχει θαλάσσιος πάγος, δηλαδή κάτι σαν καλοκαίρι για την Αρκτική, θα είναι κάτι που ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν γνώρισε ποτέ», δήλωσε ο πρώην επικεφαλής επιστήμονας της NASA, Βαλίντ Αμπνταλάτι, ο οποίος διευθύνει το περιβαλλοντικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου του Κολοράντο. «Αυτό είναι σαν να χρησιμοποιείς μια βαριοπούλα στο κλιματικό σύστημα».

Αυτό που συμβαίνει στην Αρκτική είναι ένα φαινόμενο φυγής.

«Όταν ξεκινήσει το λιώσιμο σε ένα κομμάτι πάγου, εξαπλώνεται και σε άλλα», δήλωσε η επιστήμονας πάγου του Πανεπιστημίου της Μανιτόμπα, Ζουλιέν Στρεβ.

Όταν καλύπτεται με χιόνι και πάγο, η Αρκτική αντανακλά το ηλιακό φως και τη θερμότητα. Αλλά αυτή η κουβέρτα λιγοστεύει. Και καθώς περισσότεροι θαλάσσιοι πάγοι λιώνουν το καλοκαίρι, «αποκαλύπτονται πραγματικά σκοτεινές επιφάνειες του ωκεανού, όπως ακριβώς ένα μαύρο μπλουζάκι», είπε ο Μουν. Όπως τα σκούρα ρούχα, τα ανοιχτά μπαλώματα της θάλασσας απορροφούν τη θερμότητα από τον ήλιο πιο εύκολα.

Μεταξύ 1971 και 2019, η επιφάνεια της Αρκτικής θερμάνθηκε τρεις φορές πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο κόσμο, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Παρακολούθησης και Αξιολόγησης της Αρκτικής.

Το αποτέλεσμα;

«Η Αρκτική δεν αλλάζει μόνο θερμοκρασία», είπε ο Αμπνταλάτι. «Αλλάζει κατάσταση. Γίνεται ένα διαφορετικό μέρος».

Η συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα του 2015 έθεσε ως στόχο τον περιορισμό της θέρμανσης της Γης κατά 1,5 βαθμό Κελσίου πάνω από τις προβιομηχανικές θερμοκρασίες, και σε κάθε περίπτωση, να διατηρηθεί κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου, ενώ ο κόσμος έχει ήδη θερμανθεί κατά 1,1 βαθμό Κελσίου από τα τέλη του 1800.

Η διαφορά αυτού του μισού βαθμού είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού η διαφορά μεταξύ αυτού που συμβαίνει στους 1,5 βαθμούς και στους 2 βαθμούς μπορεί να πλήξει την Αρκτική πιο σκληρά από τον υπόλοιπο κόσμο, δήλωσε ο κλιματικός επιστήμονας του Πανεπιστημίου της Αλάσκας Fairbanks, Τζον Γουολς, μέλος της ομάδας παρακολούθησης της Αρκτικής.

«Μπορούμε να σώσουμε την Αρκτική, ή τουλάχιστον να τη διατηρήσουμε με πολλούς τρόπους, αλλά θα τη «χάσουμε» αν πάμε πάνω από το 1,5».

Η ίδια η Αρκτική έχει ξεπεράσει τους 2 βαθμούς Κελσίου, είπε ο Στρεβ. Πλησιάζει τους 9 βαθμούς Κελσίου της θέρμανσης τον Νοέμβριο.