Η επιστημονική κοινότητα είναι έξαλλη από την Πέμπτη, με τη δημοπρασία που έλαβε χώρα στον Πύργο του Αιφελ του Παρισιού, κατά την οποία βγήκε στο σφυρί δεινόσαυρος 155 εκ. ετών της οικογένειας των Διπλόδοκων.
Στόχος του οίκου Aguttes ήταν η πώληση σκελετού μήκους 13 μέτρων και ύψους 6,20 μέτρων ονόματι «Σκίνι», δηλαδή κοκκαλιάρης, έναντι 1,5-2 εκ. ευρώ.
Βέβαια, προς το παρόν δεν έχει βρεθεί αγοραστής που να θέλει να διαθέσει το συγκεκριμένο ποσό. Επιπλέον, πρόκειται για ποσό που δεν μπορεί να διαθέσει κανένα δημόσιο ερευνητικό ίδρυμα. Συνεπώς, είναι πολύ πιθανό ο «Σκίνι» να καταλήξει σε ιδιωτική συλλογή. Μία μεγάλη απώλεια όχι μόνο για το κοινό, αλλά και για την επιστήμη.
Παρεμπιπτόντως, τα οστά του «Σκίνι» δεν βρίσκονταν μέχρι πρότινος σε κάποια σκοτεινή και σκονισμένη αίθουσα ενός μουσείου, αλλά στον τέρμιναλ 5 του αεροδρομίου Χίθροου, στο Λονδίνο.
Σίγουρα, αρχικά ξενίζει το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, εκτός από μουσεία με αγοραστική δύναμη σε χώρες της Ανατολής, υπάρχουν και ξενοδοχεία και εμπορικά κέντρα που δείχνουν να ενδιαφέρονται για την απόκτηση αυθεντικού δεινοσαύρου.
Ομως, αν η επιστημονική κοινότητα μπορεί να εγγυηθεί για τη συντήρησή τους και παραμείνουν προσβάσιμα από τον κόσμο, αναφέρει ο Αλεξάντερ Φρόιντ, και γιατί όχι;
