Οι καταστροφικές επιπτώσεις που έχει το διάστημα στον σκελετό των αστροναυτών

Μόλις έξι μήνες παραμονής στο διάστημα αντιστοιχεί σε δεκαετίες απώλειας μάζας στα οστά αποκαλύπτει νέα μελέτη και το πιο ανησυχητικό είναι πως πολλοί δεν επανέρχονται στο κανονικό, ακόμα και μετά από ένα χρόνο παραμονής στη Γη. Η εξέλιξη αυτή φυσικά αποτελεί ένα μεγάλο αγκάθι για τις μελλοντικές αποστολές στον Άρη.

Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει πως οι αστροναύτες χάνουν 1-2% της οστικής πυκνότητας για κάθε μήνα που περνούν στο διάστημα. Η νέα μελέτη ερεύνησε την αποκατάσταση τη σκελετικής μάζας σε καρπούς και αστραγάλους 17 αστροναυτών, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την παραμονή τους στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Η απώλεια πυκνότητας στα οστά αντιστοιχεί με δεκαετίες γήρατος στη Γη, ενώ στους 9 από τους 17 η οστική μάζα δεν έχει επανέλθει πλήρως μετά από ένα έτος στη Γη και τους λείπει οστική μάζα περίπου μιας δεκαετίας. Αναμενόμενα, αυτοί με τις μεγαλύτερες σε διάρκεια αποστολές είναι αυτοί που επανήλθαν πιο αργά.

Όσο πιο πολύ μένεις στο διάστημα, τόσο περισσότερο οστική μάζα χάνεις. Θα συνεχίσει να γίνεται χειρότερα με τον καιρό ή όχι; Δεν ξέρουμε. Είναι πιθανό να φτάσουμε σε μία σταθερή κατάσταση μετά από καιρό αλλά μπορεί και να συνεχίσουν να χάνουν μάζα. Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως θα συνεχίσουν να τη χάνουν μέχρι που να μη μείνει τίποτα. – Steven Boyd, University of Calgary, Καναδάς

Ένα ταξίδι στον Άρη διαρκεί τρία χρόνια και υπολογίζεται πως σε αυτό το διάστημα το 33% των αστροναυτών κινδυνεύει με οστεοπόρωση.

Ακόμα και με δύο ώρες άσκησης την ημέρα, είναι σαν να είσαι ακινητοποιημένος στο κρεβάτι για τις υπόλοιπες 22 ώρες. Δε θα είναι εύκολο για το πλήρωμα να πατήσει στο έδαφος του Άρη όταν φτάσουν.

Ο Boyd παρομοίασε στη σκελετική δομή με τον Πύργο του Άιφελ. Στο διάστημα, οι μεταλλικές δομές που συγκρατούν τον πύργο χάνονται. Όταν επιστρέφουν στη Γη, μπορούμε να ενισχύσουμε ό,τι έχει μείνει, αλλά δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα μέταλλα.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports.