Ιατρική ακριβείας : O ρόλος της στις αιματολογικές κακοήθειες - Το τέλος της Χημειοθεραπείας

 «Η σύγχρονη προσέγγιση των αιματολογικών νοσημάτων και κυρίως των κακοηθειών, όπως είναι τα λεμφώματα και οι λευχαιμίες, έχει δραματικά εξελιχθεί καθώς βασίζεται σε μια ολιστική θεώρηση που λαμβάνει υπόψιν της τόσο τα χαρακτηριστικά της νόσου όσο και τα χαρακτηριστικά του  ασθενούς.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο που υπογράφει η κα Χριστίνα Καλπαδάκη, Επιστημονική Συνεργάτης στο Αιματολογικό Κέντρο του Διαγνωστικού Κέντρου «Ηρόδοτος», Αν. Καθηγήτρια Αιματολογίας της Ιατρικής Σχολής του Παν. Κρήτης και διευθύντρια στο Αιματολογικό εργαστήριο του ΠΑΓΝΗ, για όλα τα νεότερα δεδομένα που αφορούν την ιατρική ακριβείας και τις δυνατότητες παρέχονται μέσω της προσέγγισης της.

 Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια επανάσταση στην κατανόηση της βιολογίας των νεοπλασματικών νοσημάτων, καθώς η αποκωδικοποίηση της αλληλουχίας του ανθρώπινου γονιδιώματος (DNA), η ανάπτυξη μεθόδων γενετικού χαρακτηρισμού των νοσημάτων, κ.α. έχουν επιτρέψει την ανάδειξη ειδικών μοριακών και άλλων γενετικών δεικτών για κάθε νόσημα, οι οποίοι μπορεί να αποτελέσουν θεραπευτικούς στόχους ή να έχουν προγνωστική σημασία. Η ιατρική ακριβείας στηρίζεται στην συνδυασμένη αξιολόγηση των πληροφοριών αυτών και επιτρέπει την εξατομικευμένη προσέγγιση των νοσημάτων. Με την προσέγγιση αυτή έχουμε την δυνατότητα να θεραπεύουμε ασθενείς και όχι ασθένειες καθώς για την κάθε περίπτωση επιλέγεται ειδική στοχεύουσα θεραπεία με βάση το γονιδιακό/μοριακό προφίλ της νόσου, αλλά και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ίδιου του ασθενούς.

 Οι νέες θεραπείες που πλέον εφαρμόζονται σε πολλές περιπτώσεις λεμφωμάτων και λευχαιμιών στηρίζονται στην στόχευση συγκεκριμένων βιολογικών μονοπατιών ή ειδικών μορίων στόχων. Πρόκειται δηλαδή για θεραπευτικές προσεγγίσεις που δρουν εκλεκτικά στα κύτταρα-στόχους σε αντίθεση με την κλασσική  χημειοθεραπεία, η οποία δρα τοξικά σε όλα τα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος παθολογικά και μη. Είναι επομένως θεραπείες με μικρότερη τοξικότητα και μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε σχέση με την κλασσική χημειοθεραπεία. 

Επιπλέον η ιατρική ακριβείας επιτρέπει την ανεύρεση δεικτών με προγνωστική σημασία, ενώ επίσης μπορεί να προσφέρει πληροφορίες για την γενετική προδιάθεση ορισμένων αιματολογικών νοσημάτων. Φυσικά ακόμα ο δρόμος είναι μακρύς μέχρι την υιοθέτηση μιας τέτοιας προσέγγισης σε όλα τα νοσήματα και σε όλους τους ασθενείς.  Ωστόσο είναι μονόδρομος και υποχρέωση κάθε ευνομούμενης πολιτείας ο σχεδιασμός μιας υγειονομικής περίθαλψης που θα στηρίζεται στα ατομικά χαρακτηριστικά των ασθενών και στα βιολογικά χαρακτηριστικά της νόσου (επιθετικότητα, ανταπόκριση σε συγκεκριμένες θεραπείες), ώστε να επιτευχθεί τελικά η βέλτιστη αντιμετώπιση αλλά και η πρόληψη των νοσημάτων αυτών.