Η Γη βρίσκεται μέσα σε ένα τεράστιο μαγνητικό τούνελ

Αν τα μάτια μας μπορούσαν να δουν τα ραδιοκύματα, θα βλέπαμε στον ουρανό άπειρα νήματα αποτελούμενα από αυτά, σχηματίζοντας ένα τεράστιο τούνελ γύρω από τη Γη.

Η δομή αυτή θα είχε μήκος 1.000 έτη φωτός και πλάτος 350 έτη φωτός. Όπως θα δείτε και στην εικόνα παρακάτω, στην αριστερή πλευρά οι γραμμές δείχνουν τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου, ενώ στα δεξιά έχουμε την ίδια περιοχή του ουρανού όπως τη βλέπουμε εμείς.

Το North Polar Spore, μία περιοχή καυτών αερίων όπου οι ακτίνες Χ και τα ραδιοκύματα είναι πάνω από τον ορίζοντα του γαλαξία και η Fan Region, η περιοχή περιστροφής του ουρανού στην αντίθετη πλευρά, συνδέονται με ένα τεράστιο σύστημα μαγνητικών νημάτων, σχηματίζοντας μία δομή σαν τούνελ που περιλαμβάνει το Ηλιακό σύστημα και άλλα αστρικά συστήματα.

Πληροφορίες για αυτές τις δύο δομές υπάρχουν από το 1960 αλλά ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τις καταλάβουμε, επειδή είναι πολύ δύσκολο να διαπιστώσουμε πόσο μακριά εκτείνονται.

Τώρα αυτές οι δύο δομές συνδέθηκαν από τους επιστήμονες λύνοντας πολλά προβλήματα.

Πριν λίγα χρόνια ένας από τους συγγραφείς της έρευνας μου είπε για μία μελέτη από το 1965, στις αρχές της ραδιο-αστρονομίας. Βασισμένοι στα διαθέσιμα δεδομένα, υπολογίσαμε πως αυτά τα ραδιοκύματα εμφανίζονται από τη δική μας οπτική του τοπικού τμήματος του γαλαξία. Η δουλειά αυτή με ενέπνευσε να αναπτύξω αυτήν την ιδέα και να συνδέσω το μοντέλο μου με καλύτερα δεδομένα που μας προσφέρουν σήμερα τα τηλεσκόπια μας. - Bryan Gaensler, αστρονόμος 

Μέσω μοντελοποίησης και προσομοιώσεων, οι ερευνητές βρήκαν πώς θα έμοιαζε ο ουρανός αν οι δύο δομές ήταν συνδεδεμένες με μαγνητικά νήματα. Τα αποτελέσματα μένει να επιβεβαιωθούν, αλλά σε κάθε περίπτωση η έρευνα αυτή θα βοηθήσει στην επίλυση ενός μεγαλύτερου προβλήματος: το σχηματισμό και την εξέλιξη των μαγνητικών πεδίων σε γαλαξίες και πώς αυτά τα πεδία διατηρούνται.

Η ομάδα σκοπεύει να εμβαθύνει την έρευνά της με υψηλότερης ανάλυσης παρατηρήσεις, αποκαλύπτοντας τις κρυμμένες λεπτομέρειες για το πώς οι δομές αυτές εντάσσονται στο ευρύτερο γαλαξιακό πλαίσιο.

Τα μαγνητικά πεδία δεν υπάρχουν απομονωμένα. Όλα πρέπει να συνδέονται το ένα με το άλλο. Οπότε το επόμενο βήμα είναι να καταλάβουμε καλύτερα πώς το τοπικό μαγνητικό πεδίο συνδέεται τόσο με το ευρύτερο γαλαξιακό μαγνητικό πεδίο όσο και με τα μικρότερα μαγνητικά πεδία του Ήλιου και της Γης. Είναι υπέροχο να φανταζόμαστε αυτές τις δομές όπου κι αν κοιτάξουμε στο νυχτερινό ουρανό.

Η έρευνα είναι διαθέσιμη στο arXiv και αναμένεται να δημοσιευτεί στο The Astrophysical Journal.