Επιστήμονες ανακάλυψαν τον πραγματικό λόγο για τον οποίο οι γορίλες χτυπούν το στήθος τους

Το ότι οι επιθετικοί γορίλες χτυπούν το στήθος τους, όταν εκνευρίζονται, είναι μια κλασική εικόνα με την οποία είμαστε εξοικειωμένοι από παιδιά. Η επιθετικότητα αυτού του επιβλητικού είδους είναι κάτι που θεωρούμε δεδομένο, ωστόσο μια πρόσφατη επιστημονική έρευνα έρχεται να ανατρέψει μερικώς την εντύπωση που έχουμε για τα συναρπαστικά αυτά ζώα.

Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, οι γορίλες δεν χτυπούν το στήθος τους όταν ετοιμάζονται να επιτεθούν, αλλά περισσότερο όταν θέλουν να αποφύγουν την εμπλοκή σε μια διαμάχη.

Το χτύπημα του στήθους είναι μια επίδειξη του μεγέθους τους και μια προειδοποίηση προς τον πιθανό αντίπαλο, ώστε αυτός να «κάτσει στα αυγά του».

Υποθέτοντας εδώ και χρόνια πως το χτύπημα του στήθους από τους γορίλες έχει αυτή τη σημασία, επιστήμονες από το Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας «Max Planck» της Γερμανίας πέρασαν 3.000 ώρες στο Εθνικό Πάρκο της Ρουάντα, μελετώντας ορεινούς γορίλες που θεωρούνται, μάλιστα, απειλούμενο είδος.

Οι επιστήμονες ηχογράφησαν με μηχανήματα ακριβείας τα χτυπήματα που παρήγαγαν οι γορίλες για να τα αναλύσουν και συγκρίνουν αργότερα.

Αυτό που διαπίστωσαν, ήταν ότι, πράγματι, οι μεγαλύτεροι και δυνατότεροι γορίλες παρήγαγαν ήχο χαμηλότερων συχνοτήτων και ξεχώριζαν από τους άλλους.

Έτσι, οι επιστήμονες κατέληξαν στο ότι ο ήχος που παράγεται από το χτύπημα του στήθους ενός γορίλα πρόκειται για «αληθές τεκμήριο» της σωματικής του δύναμης, αντί για μια απλή επιθετική ενέργεια που χαρακτηρίζεται από υπερβολή.

Καθώς το μεγαλύτερο σωματικό μέγεθος σχετίζεται, στις κοινότητες των γορίλων, με την ανώτερη θέση στην ιεραρχία και με την αυξημένη ικανότητα στην μάχη, οι επιστήμονες θεωρούν πως, μέσω του χτυπήματος του στήθους τους, οι γορίλες μπορούν να αποφύγουν τη βία, κάτι σημαντικό όταν μιλάμε για ζώα που φτάνουν ως και τα 225 κιλά σε βάρος.

«Ακόμα και αν οι πιθανότητες για νίκη σ’ έναν καβγά είναι με το μέρος σου, διατρέχεις και πάλι αυξημένο κίνδυνο», λέει ο επιστήμονας Έντουαρντ Ράιτ. «Όλα αυτά τα ζώα είναι μεγάλα και δυνατά και μπορούν να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά το ένα στο άλλο».

«Πολύ συχνά, χτυπούν το στήθος τους και τελικά δεν παλεύουν ο ένας με τον άλλο», προσθέτει.

Εκτός από την αποθάρρυνση των αντιπάλων τους, οι γορίλες ενδέχεται να χρησιμοποιούν την τακτική αυτή και για να προσελκύσουν ταίρι.

Το επόμενο βήμα στην έρευνα των επιστημόνων είναι να ανακαλύψουν το πώς ακριβώς ερμηνεύουν και πώς ακριβώς αντιδρούν οι υπόλοιποι γορίλες, όταν ακούν κάποιον να χτυπά το στήθος του.

«Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε το πώς το χτύπημα του στήθους επηρεάζει τις κινήσεις τους και το πώς λαμβάνουν αποφάσεις για το πώς θα κινηθούν στο περιβάλλον τους», λέει η επιστήμονας Ρομπέρτα Σάλμι.