Θεσσαλονίκη: Με ποντιακή λύρα και λουλούδια υποδέχθηκαν μικροί μαθητές προσφυγόπουλα από την Ουκρανία

Με την ποντιακή λύρα στα χέρια του, μαθητής του δημοτικού σχολείου «Χρύσας - Τσάκων», στους Τσάκους Αλμωπίας, υποδέχεται τα οκτώ προσφυγόπουλα, που γλίτωσαν από τον εφιάλτη του πολέμου που μαίνεται στην Ουκρανία.

Ο Γιώργος Κωνσταντινίδης, μαθητής της Γ' δημοτικού, μαζί με τον φίλο του Αριστείδη επέλεξαν να καλωσορίσουν τους μικρούς Ουκρανούς, με ένα τραγούδι για την προσφυγιά. «Πρόσφυγας είμ' ασο κουνί μ', Θε μ' θα παλαλούμαι», τραγούδησαν και μαζί με τους συμμαθητές τους, με λουλούδια και ζωγραφιές για την ειρήνη, άνοιξαν την αγκαλιά τους, για να διώξουν από τα μάτια τους -όσο είναι αυτό εφικτό- τις εικόνες και τους ήχους του πολέμου.

«Συζήτησα με έναν φίλο μου, ότι θα ήταν καλό να παίξω λύρα και να τραγουδήσουμε για να υποδεχθούμε τους πρόσφυγες. Χάρηκα πάρα πολύ που τους δώσαμε έστω και λίγη χαρά, αλλά συγκινήθηκα και γι' αυτά τα παιδιά που έφυγαν από τον τόπο τους», δήλωσε στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γιώργος, έχοντας στο πλάι του τη μητέρα του, που επισήμανε, από την πλευρά της, πόσο σημαντικό ήταν για το παιδί να υποδεχθεί με αυτόν τον τρόπο τα προσφυγόπουλα από την Ουκρανία.

ρεις οικογένειες από το Χάρκοβο και το Νικολάγιεβ χωρίστηκαν. Οι πατεράδες στο μέτωπο του πολέμου και οι μητέρες με τα παιδιά τους, με πόνο άφησαν πίσω την πατρίδα τους και τους ανθρώπους τους, πήραν λιγοστά ρούχα, ταξίδεψαν για μέρες και βρήκαν ασφαλές καταφύγιο στην Αλμωπία.

 διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης του νομού Πέλλας Νίκος Αγγελίδης, ιδιαίτερα συγκινημένος, ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως «όλη η κοινωνία του χωριού και της Αλμωπίας ευρύτερα, έγινε μια αγκαλιά γι' αυτούς τους ανθρώπους». «Οι εκπαιδευτικοί υποδέχτηκαν με αγάπη τα παιδιά. Κάτοικοι της Αριδαίας άνοιξαν τα σπίτια τους να τους φιλοξενήσουν», ανέφερε, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «πόσο κλάμα όμως μπορεί να σκεπάσει η μουσική, πόσο η μυρωδιά από τα ζουμπούλια μπορεί να σκεπάσει την οσμή του θανάτου, πόσο μια παιδική αγκαλιά μπορεί να σβήσει το άγγιγμα του τρόμου...».

Ο ιερέας με την πρεσβυτέρα, που έχει καταγωγή από την Ουκρανία, πρωτοστάτησαν ώστε να φτάσουν οι Ουκρανοί πρόσφυγες στο χωριό και ο Δήμος Αλμωπίας, όπως λέει ο κ. Αγγελίδης, ανταποκρίθηκε άμεσα στην έκκλησή του -με την ιδιότητα του διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας- για την παροχή ειδών πρώτης ανάγκης.

Η πρώτη λέξη που έμαθαν οι μικροί μαθητές από την Ουκρανία είναι «ευχαριστώ», σημείωσε ο κ. Αγγελίδης, εξηγώντας πως είναι «ένα "ευχαριστώ" προς τον ελληνικό λαό, γεμάτο μελαγχολία αλλά και αξιοπρέπεια. Ένα "ευχαριστώ" όμως που στα δικά μου αυτιά τουλάχιστον αντηχούσε σαν ένα τεράστιο "κατηγορώ" στον πόλεμο και σ' αυτούς που τον προκαλούν. Γι' αυτό όλες οι ελπίδες μας είναι στα παιδιά. Για να μη ζήσουν τα δικά τους παιδιά ποτέ ξανά προσφυγιά ή πόλεμο».