Πέθανε ακτιβιστής που είχε καταγγείλει άγριο ξυλοδαρμό του από την ΕΛ.ΑΣ.

Νεκρός βρέθηκε μέσα στο σπίτι του τη Δευτέρα ένας νεαρός ακτιβιστής, ο οποίος πριν από έναν μήνα είχε πέσει θύμα ξυλοδαρμού από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια συγκέντρωσης συμπαράστασης στους συλληφθέντες της διαδήλωσης που έγινε στις 13 Ιουνίου, κατά της καύσης σκουπιδιών από την τσιμεντοβιομηχανία ΑΓΕΤ-Lafarge και της δημιουργίας εργοστασίου SRF από τον δήμο Βόλου.

Σύμφωνα με το myvolos.net, τον Β. Μ. βρήκε νεκρό η μητέρα του, η οποία μάταια προσπάθησε να τον επαναφέρει στη ζωή. Στο σημείο έφτασε η αστυνομία, η οποία εξέτασε τον χώρο και απέκλεισε το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας. Αναμένεται η διενέργεια νεκροψίας – νεκροτομής για να προσδιοριστούν τα αίτια του θανάτου του.

Η Επιτροπή ΑΓΩΝΑ Πολιτών Βόλου κατά της καύσης σκουπιδιών από την ΑΓΕΤ εξέφρασε τη βαθιά της λύπη και μεγάλο θυμό «για τον άδικο και σκληρό χαμό ενός νέου και άξιου ανθρώπου που το έγκλημά του ήταν να αγωνίζεται για τα δημόσια κοινά αγαθά του καθαρού αέρα και νερού. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους δικούς του. Καλό του ταξίδι και ας μην αφήσουμε το θάνατό του να πάει χαμένος! Πολέμησε γενναία με το ήθος του, τις αξίες του, τη στάση ζωής του. Σε έναν πόλεμο άδικο, μονόπλευρο και χωρίς έλεος».

Τι είχε καταγγείλει

Μετά το περιστατικό ο νεαρός είχε καταγγείλει με ανάρτησή του στο Facebook πως υπέστη κατάγματα στα πλευρά αλλά και θλάση στο συκώτι και την χοληδόχο κύστη, καθώς τον χτυπούσαν άγρια και μετά την κινητοποίηση, μέσα στο αυτοκίνητο κατά την μεταφορά του στο αστυνομικό τμήμα, όπου βασανίστηκε και από όπου τον άφησαν να φύγει, επειδή διαπίστωσαν πως θα έπρεπε να τον πάνε στο νοσοκομείο.

«Μια διμοιρία ΟΠΚΕ και μια ΜΑΤ, στοχευμένα και συγκεκριμένα για μένα, μιας και με γνωρίζουν, ήρθαν τρέχοντας κατά πάνω μου και ξεκίνησαν να με βαράνε αναίτια, δολοφονικά, απάνθρωπα κι αλύπητα. Με χτυπούσαν μέχρι που δεν μπορούσα να πάρω ανάσα, γιατί είχα χτυπηθεί άσχημα στα πλευρά» είχε γράψει στην καταγγελία του.

«Όταν (σ.σ. στο αστυνομικό τμήμα) ζήτησα λίγο νερό, στην αρχή δεν μου δίνανε κι έπειτα με βάλανε να πιω από έναν καταψύκτη που έτρεχε σταγόνα-σταγόνα το νερό και μάλιστα από κάτω προς τα πάνω. Εγώ εν τω μεταξύ να ‘μαι σακάτης, κατάκοιτος και να μην μπορώ να πάρω τα πόδια μου. Και αφού διασκέδασαν όλοι μαζί πάνω μου, με ρίξανε στο κρατητήριο. Τελικά με βγάλανε, αφού τους άκουσα να λένε πως αν με κρατούσαν θα έπρεπε να με παν και νοσοκομείο».

Σε μια από τις τελευταίες αναρτήσεις του ο Β. Μ. είχε γράψει:

«Επειδή πολύς κόσμος ρώτησε, κοινοποίησε, ενδιαφέρθηκε, νομίζω πως οφείλω να ενημερώσω πως πήρα εξιτήριο προχθές το βράδυ, μετά από 4 ημέρες νοσηλείας. Σήμερα πήγα για επαναληπτικές, τα ζωτικά μου όργανα φέρουν βέβαια κακώσεις ακόμα, παρ’ όλα αυτά είναι σε σταθερή κατάσταση και δείχνουν σημάδια βελτίωσης.

Να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που δεν άφησε άλλο ένα περιστατικό αστυνομικής βίας, αυθαιρεσίας και παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων να παραμείνει στη σιωπή και το σκοτάδι και να υπενθυμίσω πως οφείλουμε όλοι μας να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να μην αφήνουμε ποτέ τον διπλανό μας έρμαιο καμίας ανάλογης κατάστασης.

Επίσης, να ευχαριστήσω το ιατρικό προσωπικό που στη συντριπτική του πλειοψηφία καταρχάς με ανέχτηκε και κατά δεύτερον στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, κρατώντας θέση ενάντια στη βαναυσότητα του κράτους.

Η τελευταία μου φωτό, λοιπόν, από το νοσοκομείο και η πρώτη μου απ’ το σπίτι…

Και τα δύσκολα τώρα αρχίζουν…

2-3 μήνες αποθεραπεία και ποιός ξέρει πόσα χρόνια και αν θα βρω το δίκιο μου…

…Όμως… Χαμογέλα, ρε… Τί σου ζητάνε;»