Ολομέλεια - Ψήφος Ελλήνων εξωτερικού: Κ. Τασούλας: Το νομοσχέδιο αυτό γράφει ιστορία

   Ο κ. Τασούλας ανέφερε πως το νομοσχέδιο αυτό «γράφει ιστορία» και βάσει του Συντάγματος «διευρύνει το δικαίωμα Ελλήνων πολιτών να έχουν λόγο επί των πολιτικών εξελίξεων της χώρας».

   Υπενθύμισε πως «η χώρα μας έχει μία μικρή σημειακή παράδοση συμμετοχής των Ελλήνων του εξωτερικού σε εκλογική διαδικασία» σημειώνοντας ότι για πρώτη φορά «οι Έλληνες του εξωτερικού ψήφισαν στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1862 και ο λόγος ήταν καθαρά εθνικός» ενώ τώρα είναι δημοκρατικός.

   Ο πρόεδρος της Βουλής υπογράμμισε πως «η βαθιά πολιτική αιτιολογία, σήμερα, της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού, είναι το Σύνταγμα της χώρας, είναι η δημοκρατία, είναι η ισότητα της ψήφου και η καθολικότητα της ψήφου». Παρατήρησε πως «από το 1862 δεν υπήρξε άλλη φορά που να ετέθη το θέμα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού. Ο εκλογικός νόμος της μεταπολιτεύσεως ο ν.626/77 δεν λέει τίποτε. Η πρώτη αναφορά γίνεται στο ν.1427/84, αλλά αφορά εις τις ευρωεκλογές, οι οποίες έγιναν το '84 το καλοκαίρι για πρώτη φορά χωρίς να διορίζουν τα κόμματα τους ευρωβουλευτές, αλλά με προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία» Συνεπώς, είπε ο κ. Τασούλας στους βουλευτές, «σήμερα μπορείτε να νιώθετε, ακόμη και όσοι δεν μετέχετε με ένα "ναι" σε αυτήν την ψήφιση του νομοσχεδίου, ότι μετέχετε σε μία ιστορική διαδικασία, η οποία για λόγους δημοκρατικούς, για λόγους συνταγματικούς, για λόγους που αφορούν το πολίτευμα μας, διευρύνεται η δυνατότητα των Ελλήνων να έχουν λόγο για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας τους».

   Ο κ. Τασούλας ανέφερε πως «δεν "προικίζεται" κανείς Έλλην του εξωτερικού, που βρίσκεται εκεί είτε μονιμότερα είτε προσωρινά, με ένα έκτακτο καινούργιο δικαίωμα. Αυτό το δικαίωμα το έχει ούτως ή άλλως. Στην ουσία τον απαλλάσσουμε από το να πάρει ένα αεροπλάνο, ένα τρένο, ένα πλοίο και να έρθει εκείνη την Κυριακή να ψηφίσει στο χωριό του ή την πόλη του».

   Αναφορικά με τις επικλήσεις αδυναμιών ή δυνατοτήτων διεύρυνσης των διευκολύνσεων της άσκησης του εκλογικού δικαιώματος των Ελλήνων του εξωτερικού, ο πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ότι αυτά μπορεί να τα συζητήσουμε και να τα δούμε» όμως «το πρώτο βήμα δεν εξαρτάται από μία τελειομανή αντιμετώπιση του όλου θέματος. Το πρώτο βήμα εξαρτάται από το πώς στεκόμαστε απέναντι σε ένα συνταγματικό δικαίωμα το οποίο επί τόσα χρόνια είχε μαραζώσει. Και τώρα αυτό το δικαίωμα ανθίζει. Πάντα υπάρχουν δυνατότητες να βελτιωθεί κάτι. Ή κοντά σε αυτό το κάτι, να γίνουν και άλλα. Αυτό δεν τελειώνει». Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Τασούλας κάλεσε «έστω και την τελευταία στιγμή, ακόμη και όσοι βλέπουν αρνητικά αυτό το νομοσχέδιο επειδή θα μπορούσε να έχει μία τελειότερη ή ευρύτερη έκφραση, θα μπορούν να παραμερίσουν αυτές τις τελειομανείς απαιτήσεις και να δουν την πραγματική κατάσταση και τη σύγκριση με ό,τι γινόταν χθες. Και αυτό που γινόταν χθες είναι πολύ χειρότερο απ' αυτό που θα γίνεται αύριο με αυτό το νομοσχέδιο. Καθώς βελτιώνεται αφάνταστα ένα δικαίωμα το οποίο -επαναλαμβάνω- ήταν σε μαρασμό».

   Μάλιστα για να γίνει κατανοητό αυτό, ο πρόεδρος της Βουλής ανάγνωσε από τα Πρακτικά της Βουλής της 14ης Ιουνίου 1978 μία ενδιαφέρουσα πρόταση νόμου του ΚΚΕ -όπως είπε- που «δείχνει πόσο σχετικές είναι οι αρνήσεις μας, ιδίως όταν αυτές φαίνεται να έχουν ιδεολογικό ή και απόλυτο χαρακτήρα» καθώς στην εισηγητική έκθεση εκείνη η πρόταση, μεταξύ άλλων έθετε το θέμα «της ψήφου των εκλογέων του εξωτερικού και ιδιαίτερα μεταναστών, εργατών, ναυτεργατών, σπουδαστών, ώστε να μπορέσουν επιτέλους όλοι αυτοί να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Είναι στοιχειώδης δημοκρατική απαίτηση, παγκόσμια αναγνωρισμένη. Είναι επιτέλους συνταγματική επιταγή, που πρέπει κάποτε να υλοποιηθεί. Η υπερνίκηση των τεχνικών δυσκολιών δεν είναι ανυπέρβλητη. Με το ζήτημα, όμως, αυτό συνέχεται η διαβίωση στο εξωτερικό ενός μεγάλου αριθμού ομοεθνών που, ενώ εξακολουθούν να έχουν νομικό δεσμό με το ελληνικό κράτος, ουσιαστικά έχουν αποκοπεί από την ελληνική πατρίδα».

   Με αυτές τις ιστορικές αναδρομές, ο κ. Τασούλας κάλεσε -όπως είχε κάνει και στην ομιλία του επ' ευκαιρία της αναλήψεως των καθηκόντων του- πως «αξίζει τον κόπο να αντικρίζουμε αυτά που συμβαίνουν εδώ, όχι με το βλέμμα της συγκυρίας, αλλά με το βλέμμα της ιστορικότητας. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα εδώ είναι υπό το βλέμμα της ιστορίας. Όσοι συμφωνούν, αυτό το "βλέμμα" το κατανόησαν και το συνδράμουν. Όσοι δεν συμφωνούν, έχουν πάνω από πέντε ώρες να αντικρίσουν αυτό το "βλέμμα" και να συνοδοιπορήσουν με την ιστορία. Αξίζει τον κόπο».