"Μια τρύπα στο νερό η απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος για τον ασπάλαθο"

"Ο κ. υπουργός επιχειρεί να λύσει το δασικό πρόβλημα για το 1% από 73% του Εθνικού Χώρου το οποίο η δασική νομοθεσία έχει χαρακτηρίσει δάσος, όσο όμως η νομοθεσία εξακολουθεί να παραμένει χωρίς τις διορθώσεις των σφαλμάτων της, οι πολίτες τους στους ο-ποίους απευθύνεται ο κ, υπουργός θα εξακολουθούν να είναι δέσμιοι αυτής της νομοθεσίας και να υπόκεινται στην ακυρώσει αυτής της διάταξης από το υπουργείο."

Το παραπάνω αναφέρει, σε ανακοίνωσή της, η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας.
Υποστηρίζει, ακόμα, πως "είναι λυπηρό να μην έχει καταλάβει ο κ. υπουργός το έωλο αυτής της απόφασης του Συμβουλίου Δασών.
Και δεν είναι λυπηρό και καταστροφικό για κτηνοτρόφους τους, αγρότες και απλούς πολίτες που θα χάσουν την περιουσία τους και η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ τους ψήφους τους, αλλά διότι πριν αναλάβει το υπουργείο όφειλε να γνωρίζει ο κ. υπουργός, ότι δεν μπορεί να υπάρχει Κράτος στο οποίο το 73% να είναι ΔΑΣΟΣ, το 24% καλλιεργούμενη γη, που και στις δύο αυτές περιοχές απαγορεύεται η αλλαγή της χρήσης ( στην περίπτωση, βέβαια, των καλλιεργούμενων εκτάσεων, πολύ σωστά διότι αυτές παράγουν τροφή και πρέπει να παραμείνουν πάντοτε έτσι και να παράγουν για τους απογόνους μας ), με συνέπεια, αν σε αυτές προσθέσουμε τις εκτάσεις των πόλεων , των χωριών, των δρόμων κλπ έργων, να μην υπάρχει ούτε ένα στρέμμα γης για να μπορεί να κτιστεί μια παράγκα ή ένα εργοστάσιο, παρά μόνο μετά από απόφαση του συνόλου της ιεραρχίας των δασολόγων και όχι μία αλλά μετά από πολλές εγκρίσεις όλων αυτών.
Αυτά ως προς την υποχρέωση του υπουργείου του να καταργήσει την γραφειοκρατία που υπάρχει, επειδή στο υπουργείο του ανήκει η ευθύνη να νομοθετήσει τον ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΌ ΧΑΡΤΗ της Χώρας, που καταργεί όλη τη γραφειοκρατία που υπάρχει σήμερα, από την οποία ανθρακεύετε η διοίκηση του Δημοσίου και που εδώ και 20 τουλάχιστον χρόνια έχει καταστήσει αδύνατη τη αδειοδότηση και της μικρότερης Βιομηχανίας- βιοτεχνίας ή ενός ξενοδοχείου ( λογω της οποία χάνουμε αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος 8,0 δις ευρώ ετησίως, ακριβώς επειδή το Κράτος χαρακτηρίζει το 73% δάσος και επί πλέον το θεωρεί ιδιοκτησία του, ενώ όπως επισημαίνει στην ειδική μελέτη της η Εθνική Τράπεζα, κατά το μεγαλύτερο μέρος της είναι ιδιωτική περιουσία ) ακριβώς επειδή έχει θεσπίσει το π.δ. 32/2016, το οποίο άλλαξε την έννοια της δασικής έκτασης , από εκείνη που το Κράτος είχε καθορίσει και προσδιόριζε κατά τρόπο σαφή την έννοια της, που δεν επιδέχονταν αμφισβήτηση και την οποία εξαιρούσε από την δασική νομοθεσία από το 1836."
Τέλος, αναφέρει

"Τρία είναι τα στοιχεία στα οποία έπρεπε
να έχει εστιάσει ο κ. υπουργός.
1ον  Κατά πόσο υπάρχει έλλειψη δασών και δασικών εκτάσεων  στην Ελλάδα.
2ον Ποιο είναι το ποσοστό το οποίο πρέπει να καταλαμβάνουν τα δάση και 
      οι δασικές εκτάσεις σε ένα κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 
3ον Κατά πόσον το Σύνταγμα επιτρέπει την τροποποίηση των εννοιών Δάσους 
      και  Δασικής Έκτασης."