Μαρτυρίες για βασανιστήρια και βιασμούς προσφύγων και μεταναστών στα κέντρα κράτησης της Λιβύης

«Πολλοί μας έχουν πει, μάλιστα, ότι προτιμούν να πεθάνουν στη θάλασσα παρά να γυρίσουν πίσω στη Λιβύη», δηλώνει στην ΕΡΤ η Άννα Παντελιά, υπεύθυνη επικοινωνίας σε ανθρωπιστικές οργανώσεις, πρώην μέλος ομάδας έρευνας και διάσωσης στην Κεντρική Μεσόγειο.

Έχοντας υπάρξει μέλος ομάδας διάσωσης στη Μεσόγειο, η Άννα Παντελιά γνωρίζει ποιοι είναι οι άνθρωποι που ξεκινούν το ριψοκίνδυνο, σχεδόν αυτοκτονικό, ταξίδι από τις ακτές της Λιβύης προς την Ιταλία, ως τη μόνη διαφυγή προς ένα ασφαλές μέλλον.

«Είναι είτε άνθρωποι, οι οποίοι ξεφεύγουν από πόλεμο από περιοχές, που υπάρχουν τρομοκρατικές οργανώσεις, από πείνα, λοιμούς…», τονίζει.

Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, που έχει καταγράψει, πρόσφυγες και μετανάστες πέφτουν θύματα βασανιστηρίων και μαζικών βιασμών στα κέντρα κράτησης στη Λιβύη, όπου τους φυλακίζουν.

Όταν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα κέντρα και έχοντας πρώτα πληρώσει το αντίστοιχο αντίτιμο, φορτώνονται –ακόμα και με την απειλή όπλων- σε βάρκες πλήρως ακατάλληλες για ένα τέτοιο ταξίδι, που διαρκεί ημέρες.

Η κ. Παντελιά έχει δει με τα μάτια της τι σημαίνει να ναυαγεί ένα τέτοιο σκάφος στη θάλασσα της Μεσογείου. Όπως λέει, οι άνθρωποι, που επιβιώνουν έχουν υποστεί τεράστιο σοκ και κανονικά θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ευάλωτοι στις χώρες υποδοχής.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από 2015 μέχρι τον Απρίλιο του 2023 στις οδούς της Μεσογείου και της δυτικής Αφρικής έχουν καταγραφεί 26.623 νεκροί.