Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών: Να εμβολιαστούν πρώτα οι ναυτικοί ενάντια στον κορωνοϊό

Να εμβολιαστούν πρώτα οι ναυτικοί ενάντια στον κορωνοϊό,  ζητά η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, μέσω του πρόεδρου της κ. Θεόδωρου  Βενιάμη, ο οποίος με την ευκαιρία αυτών των ελπιδοφόρων ειδήσεων για το εμβόλιο, μεταφέρει την ανησυχία της ναυτιλιακής βιομηχανίας για τους ανθρώπους της, τους ναυτικούς και κάνει έκκληση προς τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να τους θεωρήσουν «απαραίτητους» εργαζόμενους.

Είμαστε βαθιά υποχρεωμένοι, συμπληρώνει ο κ. Βενιάμης, σε όλους τους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής, τους ήρωες αυτής της άνισης μάχης, τους γιατρούς, το νοσοκομειακό προσωπικό, τους επιστήμονες και άλλους, αλλά και στους ναυτικούς μας που εργάζονται ακούραστα μέρα και νύχτα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Όλοι παρακολουθούμε με μεγάλο θαυμασμό και αγωνία τις σημαντικές προσπάθειες και την πρόοδο που έχει σημειωθεί για τον τερματισμό αυτού του εφιάλτη και κοιτάμε πια το μέλλον με αισιοδοξία μετά την είδηση ότι είμαστε πολύ κοντά στην κυκλοφορία εμβολίων για το COVID-19», τονίζει.

Η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών, χαρακτηρίζει υψίστης σημασίας ενέργεια, να δοθεί προτεραιότητα  στον εμβολιασμό των ναυτικών για το COVID 19, μαζί με άλλους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής. Αυτό, όπως υποστηρίζει, ο πρόεδρος, θα διασφαλίσει ένα περιβάλλον χωρίς COVID-19 για τους ναυτικούς, οι οποίοι εργάζονται υπό ιδιαίτερες συνθήκες περιορισμού, καθώς και τη διευκόλυνση των αλλαγών και του επαναπατρισμού των πληρωμάτων, που επί του παρόντος έχουν διαταραχθεί σοβαρά, προστατεύοντας παράλληλα την αδιάλειπτη λειτουργία του διεθνούς εμπορίου.

Η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών υπογραμμίζει ότι κατά τη διάρκεια αυτής της πρωτόγνωρης παγκόσμιας κρίσης για την υγεία, οι ναυτικοί μας, οι ήρωες της θάλασσας, παραμένουν πιστοί στο καθήκον τους να παρέχουν στους πολίτες του κόσμου βασικά αγαθά, ενέργεια, τρόφιμα, φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό. Το κάνουν, με επαγγελματισμό, αντιμετωπίζοντας τεράστιες δυσκολίες και προσωπικές θυσίες. Είναι, επομένως, τονίζει, απολύτως αναγκαίο η διεθνής κοινότητα να αναγνωρίσει, έστω και με καθυστέρηση, τον απαραίτητο ρόλο τους και να ανταποκριθεί στις πιεστικές ανάγκες τους.