«Έφυγε» από τη ζωή η δημοσιογράφος, Χαρά Τζαναβάρα, όπως γνωστοποίησε η «Εφημερίδα των Συντακτών» στην οποία εργαζόταν, προερχόμενη από την «Ελευθεροτυπία».
«Ακόμα δεν ξέρουμε ποιο πρόβλημα υγείας ήταν εκείνο που καθόρισε το τέλος» σημειώνεται, μεταξύ άλλων, στον αποχαιρετισμό της εφημερίδας.
Ωστόσο, ο βουλευτής του ΜΕΡΑ25 Κρίτων Αρσένης κατήγγειλε μέσω της σελίδας του στο facebook, ότι «η απώλεια της δημοσιογράφου Χαράς Τζαναβάρα κρύβει μια τρομακτική ιστορία. Της είχαν δώσει οδηγία να μην πάει σε νοσοκομείο, λόγω προβλήματος στην καρδιά της. Της πήγαιναν συγγενείς φαγητό με προφυλάξεις. Συνέχιζε να μην επανέρχεται, οι γιατροί του ταμείου της έλεγαν όλα καλά, να παρακολουθεί τον πυρετό. Ζήτησε να πάει κάποιος γιατρός να την δει στο σπίτι, αφού δεν της επέτρεπαν να πάει στο νοσοκομείο. Της είπαν δεν χρειάζεται. Πήρε τους γιατρούς ΣΟΣ, που έρχονται σπίτι, της είπαν χρειάζονται άδεια από τον ΕΟΔΥ. Πήρε τον ΕΟΔΥ για να δώσει άδεια στους γιατρούς ΣΟΣ, της είπαν θα το εξετάσουν. Τους ξαναπήρε την επόμενη μέρα, το εξετάζουν ακόμη μάλλον. Επίσης ο ΕΟΔΥ δεν επιτρέπει καν να γίνει νεκροψία σε ύποπτα κρούσματα κορονοϊού. Τελικά η Χαρά θεωρείται θύμα του Κορονοϊού; Όχι βέβαια, αφού κανονικά δεν δέχονται καν να κάνουν νεκροψίες. Ζητούσε να της κάνουν τεστ και δεν της έκαναν. Άτομο υψηλού κινδύνου παίρνει οδηγία να μείνει σπίτι, να μην πάει στο δημόσιο νοσοκομείο, να μην της δοθεί η άδεια να την δει ιδιώτης γιατρός, χωρίς να της δίνεται καν η δυνατότητα για ένα τεστ, και εν τέλει χωρίς καν νεκροψία».
Η εφημερίδα αναφέρει, μεταξύ άλλων, στο αποχαιρετιστήριο κείμενό της, πως επρόκειτο για «μια αληθινή επαγγελματία δημοσιογράφο ακούραστη και συνεπής στις αρχές της με ότι έχει απομείνει πλέον σαν περιεχόμενο αυτής της λέξης. Αυτή ήταν η ξεχωριστή συνάδελφος και συνεταιρίστρια Χαρά Τζαναβάρα. Πώς να μιλήσεις και πώς να γράψεις για τον άνθρωπο που είχες, που είχαμε απέναντι μας όλες τις ώρες, όλες τις μέρες από εκείνη την πρώτη ημέρα που ξεκίνησε η "Εφ.Συν" (...) Μαζί μας στην Ελευθεροτυπία μαζί μας και τώρα. Ήταν από τους πρώτους εμψυχωτές, από τα πρώτα στελέχη της «Εφημερίδας των Συντακτών» και ήταν εκείνη που κατάφερε να μετατρέψει και με την ιδιότητα της, ως απόφοιτος του ΕΜΠ, ένα μικρό σχετικά χώρο σε μια λειτουργική εφημερίδα των 140 ανθρώπων. Μελέτησε, σχεδίασε και συμμετείχε η ίδια ακόμα και στις επισκευές, στη διαρρύθμιση, στην οικονομική επίπλωση, σε όλα. Με απίστευτο ζήλο και με τη βοήθεια των αγαπημένων της ανιψιών που φοιτούσαν τότε στο ΕΜΠ κυριολεκτικά τα έδωσε όλα.
(...) Ήταν χαρούμενη λίγο πριν αρρωστήσει γυρίζοντας από ένα ταξίδι στις Βρυξέλλες. Είχε πάει εκεί σαν εκπρόσωπος της εφημερίδας σε μια εκδήλωση των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετική με τις παρεμβάσεις τις κυβέρνησης στην ανεξαρτησία της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Πριν φύγει έλεγε πόσο πολύ έχει κουραστεί από όλα όσα συμβαίνουν και πόσο χρειαζόταν λιγάκι να ξεφύγει.
Λίγο πριν αρρωστήσει έγραφε για το Ελληνικό και τις δήθεν μπουλντόζες, για τα δεκαόροφα που χτίζονται γύρω από την Ακρόπολη, για τη σκανδαλώδη νέα ρύθμιση στα αυθαίρετα που παραβιάζει το άρθρο 24 του Συντάγματος, για τις συγκοινωνίες και την τραγική κατάσταση των εργαζόμενων, για τα σκόπιμα ψέμματα γύρω από τη ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ, για τα υπέροχα παλιά κτίρια της Αθήνας, για όλα εκείνα τα πολλά που είχε πάρει στους ώμους της βγάζοντας πάντα την εφημερίδα ασπροπρόσωπη στη σωστή και στην έγκυρη ενημέρωση (...)».
