Ταλαιπωρία, χώματα, σκόνη, έτσι να συνηθίζουμε σιγά σιγά!

Ποιος εχέφρων πολίτης θα είχε αντίρρηση να γίνονται έργα που θα βελτιώσουν τη ζωή του; Την καθημερινότητά του; Οπως αυτό που γίνεται από τη ΔΕΥΑΗ στο Ηράκλειο για την αντικατάσταση των αγωγών ύδρευσης με στόχο να φύγουν οι παλιές σωληνώσεις και να προστατευθεί το σύστημα από διαρροές κλπ (από κάποιους αμφισβητείται η μεγάλη χρησιμότητα , αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα...).

Ωστόσο ο σχεδιασμός που γίνεται στο πόδι, η προχειρότητα στα έργα και τον τρόπο που αντιμετωπίζονται πυκνοκατοικημένες συνοικίες δείχνει ότι δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στον πολίτη. Χώματα, σκόνες παντού. Θυμίζει Ηράκλειο...προπολεμικό τότε που οι πόλεις ήταν θαμμένες στη λάσπη και τα πάντα σκονισμένα. Και εντάξει θα περίμενε κανένας 2-3 μέρες να σκάβουν και να ταλαιπωρηθεί, αλλά δεν έπρεπε να υπάρχει μέριμνα με το που τελειώνει το έργο να πέφτει και άσφαλτος να κλείνει ο δρόμος- περιοχές γεμάτες κόσμο είναι με παιδιά και ηλικιωμένους , δεν έχουμε να κάνουμε με περιφραγμένα εργοτάξια που...όποτε και να τελειώσουν δεν μας ενδιαφέρει...

Ναι, εδώ και δέκα μέρες σχεδόν οι δρόμοι στα νότια προάστια παραμένουν μέσα στη λάσπη και τη σκόνη, αφήστε δε που στο δήμο ασφαλτόστρωση εννοούν...ένα μπάλωμα όχι κανονική άσφαλτο σε όλο το μήκος του δρόμου που έχει ταλαιπωρηθεί.