ΕΙΔΑ-ΑΚΟΥΣΑ
"Πεθαίνει" το Βενιζέλειο… συγκινείται κανείς;
"Σβήνει" μέρα με τη μέρα, μέσα στην απαξίωση και τη μιζέρια και κάνουμε σα να μην αφορά εμάς αλλά ένα παράλληλο σύμπαν.
SHARE:
Σ’ αυτές τις ημέρες του φθινοπώρου, διαπιστώνουμε ότι συντελείται εδώ και μήνες ένα έγκλημα διαρκείας, που φτάνει πια στην κορύφωση του. Το πιο ιστορικό νοσοκομείο της Κρήτης, το Βενιζέλειο, σβήνει μέρα με τη μέρα, μες τη λησμονιά, την απαξίωση και τη μιζέρια.
Αυτό το νοσοκομείο στο Ηράκλειο, που για γενιές ολόκληρες Κρητικών αποτέλεσε το αποκούμπι και το ανθρώπινο πρόσωπο μιας πάλαι ποτέ κραταιάς Δημόσιας Υγείας, τώρα χάνεται κάθε μέρα και πιο πολύ και κανένας δεν συγκινείται.
Αντί να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προεκλογικών αυτοδιοικητικών συζητήσεων, σε δήμο και Περιφέρεια, ουδείς το αναδεικνύει.
Αντί να αποτελέσει το έναυσμα να βγουν οι Ηρακλειώτες στους δρόμους και τις πλατείες, κάνουμε σαν να μην αφορά εμάς αλλά ένα παράλληλο σύμπαν. Αντί να παραδειγματιστούμε από τους Σητειακούς και τους Γεραπετρίτες που αν μη τι άλλο μαζικά βροντοφώναξαν πως θέλουν το νοσοκομείο τους ζωντανό, εμείς περί άλλων τυρβάζουμε.
Ασχολούμαστε με το ΒΟΑΚ, το νέο αεροδρόμιο και τη βιώσιμη ανάπτυξη και δεν ακουμπάμε το πιο υπαρξιακό ερώτημα: θα βρούμε νοσοκομείο αν αρρωστήσουμε; Πιθανότατα γιατί πιστεύουμε οι ανυποψίαστοι πως υπάρχει και το ΠΑΓΝΗ, αλλά που μέσα στην άγνοια μας, ίσως υποτιμούμε και τα υπαρκτά κι εκεί προβλήματα ή κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε πως αν κλείσει το Βενιζέλειο (ουσιαστικά κλείνει ώρα με την ώρα μέχρι κάποια στιγμή να ανακοινωθεί απλά το τυπικό μέρος- ελπίζω να διαβάζετε τα ρεπορτάζ μας ή να παρακολουθείτε τις ανακοινώσεις των γιατρών) δεν θα βρίσκουμε ποιον ο… παπάς θα θάψει!
Έστω κι αυτήν την ύστατη ώρα οι πολίτες του Ηρακλείου ας συναισθανθούμε αυτό που πάει να γίνει με το ιστορικό νοσοκομείο κι ας σηκωθούμε από τους καναπέδες μας.
Πρέπει να γίνει κάτι κι αυτό να γίνει ΤΩΡΑ!
Τόσες φορές στο παρελθόν, όσοι χρειαστήκαμε κάποιες φορές τις υπηρεσίες και τη νοσηλεία του Βενιζελείου, μήπως δεν ευχαριστήσαμε απλόχερα τους ανθρώπους του και την ύπαρξη του, άραγε τώρα σαν μια μικρή ανταπόδοση, δεν πρέπει να βροντοφωνάξουμε πως δεν θα αφήσουμε το Βενιζέλειο να κλείσει;
Αυτό το νοσοκομείο στο Ηράκλειο, που για γενιές ολόκληρες Κρητικών αποτέλεσε το αποκούμπι και το ανθρώπινο πρόσωπο μιας πάλαι ποτέ κραταιάς Δημόσιας Υγείας, τώρα χάνεται κάθε μέρα και πιο πολύ και κανένας δεν συγκινείται.
Αντί να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των προεκλογικών αυτοδιοικητικών συζητήσεων, σε δήμο και Περιφέρεια, ουδείς το αναδεικνύει.
Αντί να αποτελέσει το έναυσμα να βγουν οι Ηρακλειώτες στους δρόμους και τις πλατείες, κάνουμε σαν να μην αφορά εμάς αλλά ένα παράλληλο σύμπαν. Αντί να παραδειγματιστούμε από τους Σητειακούς και τους Γεραπετρίτες που αν μη τι άλλο μαζικά βροντοφώναξαν πως θέλουν το νοσοκομείο τους ζωντανό, εμείς περί άλλων τυρβάζουμε.
Ασχολούμαστε με το ΒΟΑΚ, το νέο αεροδρόμιο και τη βιώσιμη ανάπτυξη και δεν ακουμπάμε το πιο υπαρξιακό ερώτημα: θα βρούμε νοσοκομείο αν αρρωστήσουμε; Πιθανότατα γιατί πιστεύουμε οι ανυποψίαστοι πως υπάρχει και το ΠΑΓΝΗ, αλλά που μέσα στην άγνοια μας, ίσως υποτιμούμε και τα υπαρκτά κι εκεί προβλήματα ή κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε πως αν κλείσει το Βενιζέλειο (ουσιαστικά κλείνει ώρα με την ώρα μέχρι κάποια στιγμή να ανακοινωθεί απλά το τυπικό μέρος- ελπίζω να διαβάζετε τα ρεπορτάζ μας ή να παρακολουθείτε τις ανακοινώσεις των γιατρών) δεν θα βρίσκουμε ποιον ο… παπάς θα θάψει!
Έστω κι αυτήν την ύστατη ώρα οι πολίτες του Ηρακλείου ας συναισθανθούμε αυτό που πάει να γίνει με το ιστορικό νοσοκομείο κι ας σηκωθούμε από τους καναπέδες μας.
Πρέπει να γίνει κάτι κι αυτό να γίνει ΤΩΡΑ!
Τόσες φορές στο παρελθόν, όσοι χρειαστήκαμε κάποιες φορές τις υπηρεσίες και τη νοσηλεία του Βενιζελείου, μήπως δεν ευχαριστήσαμε απλόχερα τους ανθρώπους του και την ύπαρξη του, άραγε τώρα σαν μια μικρή ανταπόδοση, δεν πρέπει να βροντοφωνάξουμε πως δεν θα αφήσουμε το Βενιζέλειο να κλείσει;