Το τελευταίο παράδειγμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας για το κοινό καλό, είναι η απόφαση ενός εστιάτορα, τον οποίο προσωπικά δε γνωρίζω. Τυχαία έμαθα πως λέγεται Νεκτάριος, ο οποίος εν μέσω απεργίας των εργαζομένων της υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου, καθάρισε με δικά του έξοδα τους κάδους στη πλατεία 18 Άγγλων.
Ένας άλλος, πριν καιρό, είχε καθαρίσει και βάψει τους χώρους που κινούνται και σιτίζονται οι έγκλειστοι του Καταστήματος Κράτησης στην Ν. Αλικαρνασσό. Άλλος περιποιείται τα λουλούδια και τα δέντρα σε ένα πάρκο. Άλλοι υιοθέτησαν ένα πάρκο, μια παιδική χαρά, ζωγράφισαν ένα τοίχο για να ομορφύνουν τη γειτονιά τους, να την κάνουν λίγο πιο ανθρώπινη.
Μήπως τελικά, πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο συλλογικά.
Να λες, φίλε συνδημότη, ότι εμείς είμαστε οι αρμόδιοι, το κράτος, ο Δήμος, ο βουλευτής .
Και σαν Κρητικοί που είμαστε, θα ξέρουμε τα λόγια του Καζαντζάκη. «Να λες εγώ, εγώ θα σώσω το κόσμο. Αν χαθεί εγώ θα φταίω».
Ε, ας τα εφαρμόσουμε!
Γεωργία Ξημεράκη
